rosną we mnie oddechy

leżąc o przestrzeń dalej
składamy się z ciała
więc kładź dłonie równolegle
zakrywaj długie blizny czasu

słowa - upiory klucząc
wyjmują cienie z ust
do ust bezdechem

wkręć siebie we mnie
jak zabawę w chowanego
i puść w ruch przód - tył
huśtawki nastrojów

po skórze na szczyt
zabłyśnij znikając

...;-)))))))....Jest to COŚ...;-)..."...zabłyśnij znikając..."...Tak.
...Pozdrawiam..;-)

Hmm hmm hmmm
Nie będę przecież Kotkom od Freudów ;D
Więc inaczej
Smakowite to jest (choć w jednym miejscu jak dla mnie zbyt....)
:D
Żeby nie było, że upiory, to powiem tylko mmmrrrrr mmm rrrrrrr :)
Pozdrawiam
Wuren

/Wkręć siebie we mnie/ no ćóż zapisuję się na listę, tym bardziej że ruch przód - tył mam opanowany.Głodnemu chleb na myśli a tu przecież wiersz jest bardzo intrygujący.Pozdrawiam.

Sam tytuł już wiele mówi ;)

Treść ciekawa:

"[...]
wkręć siebie we mnie
jak zabawę w chowanego
i puść w ruch przód - tył
[...]"

lepiej nie można było...

Marku,
zawsze można lepiej ;) hihihi

pozdrawiam

i tu się zgodzę...głodnemu
chleb na myśli
święte słowa ;)

pozdrawiam

dr Wuren ;)
w którym miejscu?

upiory...myślałam tez o demonach ;) ale to byłoby takie....

pozdrawiam zaciekawiona

wyjmują cienie z ust


Eee ja się uporów nie czepiam, one właśnie doprawiają całość ;D
Pozdrawiam rozmruczony
Wuren

hmmmm, spróbuj kiedyś
to przyjemne ;)))

pozdrawiam fikuśna

pycha...tylko przy całej precyzji te równolegle dłonie nasuwają trochę inne skojarzenie...ale może zwykłe misie mają za małe rozumki :D

merdając paluszkami prosto od miodku
pozdrawiam

cóż, widzi mi się i nie mam zastrzeżeń. erotyczne "conieco" bez trywialności obecnej w tak wielu wierszach tutaj :)

hellołki Kocico :))
I`m back!! :))

wiersz ciekawy, bez zbędnych przesyceń namiętności
z jednej strony chłód, z drugiej niesamowita bliskość..
podoba mi się
to wkręcanie wybiło mnie troszkę, (chyba przez Majewskiego i ten jego nowy program :))
ale wydaje mi się, że jest całkiem na miejscu i nadaje oryginalności utworkowi :))

pozdrawiam i ściskam :o)
Emilka

Hmm, jeden z tych wierszy bedących lekkimi a sugestywnymi konwulsjami, zmarszczeniami, co do których mam wrażenie, że wyprostowane stałyby się pełnym spokoju morzem oddechu. Nie wiem, co jest tym czynnikiem naruszającym. Z czasem się dowiem :) Pozdrawiam.

podpisuję się - bardzo smaczny kawałek - "leżąc o przestrzeń dalej" - fajne to...

Ja prosty człowiek jestem, powiem tylko że "więc kładź dłonie równolegle
zakrywaj długie blizny czasu" zapachniało grochowiacznie, a z kolei "po skórze na szczyt
zabłyśnij znikając" zapachniało stachurnie - które to dwa zapachy są bardzo przyjemne :)

Niuch niuch - jeszcze wiele smakowitych woni, niemniej:
kurka, ależ mnie się podoba...!

wiesz...
miałam nadzieję, że ktoś będzie poszukiwał
czegoś, być może, ukrytego między wersami

więc chyba wpadłaś ;) na trop jakiś

pozdrawiam

jeśli to o głodnych wspomnieniach to równoległe dłonie mi nie pasują, bo równoległe wzdłuż ciała to dla mnie bierne dłonie
ja natomiast kombinowałam po linii ostatniego podrygu przed zejściem z parkietu - leżąc o przestrzeń dalej (nadal) łączy nas ciało, choć nie uczucia etc...wiem brutalne to, ale cóż prawdziwe

pozdrawiam

jak widać - co człowiek - to kombinacja :D
podoba mi się takie podejście

pozdrawiam