O dziew­czę! go­łąb dziś na twym ra­mie­niu
Usiadł z two­ją szy­ją ła­bę­dzią się pie­ści,
I, to­nąc cały w cud­nym za­chwy­ce­niu,
Mi­ło­ści pierw­szą ju­trzen­kę ci wie­ści.

Choć go­łąb gru­cha, nie ro­zu­miesz mowy,
Kry­ją­cej w so­bie mi­łość i tę­sk­no­tę;
A on się lęka na­mięt­ny­mi sło­wy
Bu­dzić w twym ser­cu pra­gnie­nia spie­ko­tę...

Od­le­ci ci­cho, kry­jąc w so­bie cier­nie -
A może ni­g­dy nie uj­rzysz go wię­cej...
Lecz gdy mi­nio­ne dzie­je wspo­mnisz wier­nie,
Po­znasz, że nikt nie ko­chał Cię go­rę­cej!

Czy­taj da­lej: Portret kobiecy – Wisława Szymborska