Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wyścig szczurów


Rekomendowane odpowiedzi

Tak ją znużyły mijające pręty,
że jej spojrzenie całkiem się zamąca.
Jakby miał tysiąc prętów świat zaklęty
i nie ma świata prócz prętów tysiąca.
Rilke Rainer Maria


Świat się wypaczył; zgubił kształt i trochę
przybrał na wadze od żelaznych sprzętów
zamiast drzew sterczą długie piki prętów
a na nich wiszą nasze domy płoche

Chodzimy cicho, by słów nie potrącać
zakotwiczamy aleje w mieszkaniach
i nawet uśmiech sam się tutaj wzbrania
przed nachodzeniem twarzy w ust zakątkach.

Nie wolno spiętrzać rzek niosących światło
a snu jest tyle, ile jest niezbędne
by denko oka pokryć cienką warstwą

Błądzimy wokół nieznanego środka
każdy wieżowiec jest kolejnym prętem
słupem granicznym dla małpiego przodka.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Człowieku, weźże se tę swoją myślinkę wesołą pod pachę zawiąż, bo jak ja to coś takiego widzę, to bym tylko serial amerykański o Murzyniątkach chciał oglądać, weźże takiego czegoś nie rób na teraz, bo jak sobie tylko pomyślę o tej fazie jaką ogarniasz postępując wokulecznikiem jak Pazuchą, to aż myśleć o tym nie chcę. Hej!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przemass - to od master na pewno ;) - jesteś artystą. Po prostu jesteś artystą. To, czego się dotykasz, żyje

"Chodzimy cicho, by słów nie potrącać"

"Nie wolno spiętrzać rzek niosących światło"

to tylko dwie perełki, a jest nich mnóstwo, cały wiersz znakomity i tak pięknie wychodzi od "pantery".
Gratulacje !

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...