Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kształt nieba II

Bea.2u
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Motto:
Mało kreatywny poeta już nie pamięta,
że Polska, to taki kraj, któremu śniło się, że był.



Historia koła dymu puszcza,
znów maszeruje równym krokiem buta
przez blizny, przez ledwo odbudowany
dom ze zgliszczy.

potopy, przemarsze i korytarze,
przemarsze, rozbiory i kamuflaże.


Czerwone maki niemodnie przekwitły,
za-prawdę zginęli chłopcy znad Wisły,
gdy niebo znów pęka na pół.

potopy, przemarsze i korytarze,
przemarsze, rozbiory i kamuflaże.


Dwa oblicza nieba, stetryczałe wspomnienia,
Mogła się nie miotać wojenna ofiara,
koktajl Mołotowa i kości Katynia.

potopy, przemarsze i korytarze,
przemarsze, rozbiory i kamuflaże.


Nad kotłem dziejów odczyniają gusła
od nowa wybucha wojna druga
nad talerzem siedzą, to sobie pojedzą.

potopy, przemarsze i korytarze,
przemarsze, rozbiory i kamuflaże.


Czas ma bramy przepuszczające
tylko w jedną stronę
- zdaje się milcząco ostrzegać
nieco zachmurzony
błękit nieba nad Auchwitz.


27.08.2009


"Okropności narodowosocjalistycznego panowania nad Europą nie można nadużywać
do usprawiedliwiania masowych wypędzeń" - Erika Steinbach

"Mogliby Polacy być bardziej powściągliwi i nie ubliżać nam."
"Agrarne narody - Polacy, Czesi, Węgrzy i Rumuni - odłączyli się od nas ze
skrzypkami, profesorami, akademiami nauk, kinematografiami, itd. Natomiast
Hitler szykował im role świniopasów i sprzątaczek, ledwo potrafiących czytać
po niemiecku drogowskazy." - Natalia Narocznicka, członek powołanej przez
rosyjskiego prezydenta komisji historyków.” (PAP)
kasiaballou

kasiaballou

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ale proporczyk
:D!

cały we frendzelkach osobliwości językowych i metaforycznych i tak sobie dynda na cienkiej plecionce histerio_historiologicznej, no i ten "refren", te rymy, te motta i przypisy...
ach!
pieNKny manifeścik ;)

zdrówka
kasia.
BARBARA_JANAS

BARBARA_JANAS

Opublikowano
Opublikowano

Wiem...obiecałam... ale tego tekstu nie będę rozbierać na części pierwsze, bo wyłożyłaś kawę na ławę... a ława się zatrzęsła... Wiem też, że temat leży ci na wątrobie i nie tylko tam...szanuję zaangażowanie tematem...no właśnie...ale...ale... po pierwsze pisanie pozbawione dystansu zazwyczaj nie wychodzi bo łapiemy się w pułapkę emocjonalną, pozbawiając wiersz przestrzeni... tej która pozwala doczytywać więcej... która pozwala pływać, nurkować i odkrywać nowe patrzenie...
Mimo wszystko czuję, że ten tekst musiał powstać, że milczenie było zbyt trudne...
Potraktowałaś to wierszydło jak swoistą katarzis... Trzeba mieć jednak odwagę i wiele determinacji, by narażając się na krytykę wydać taką formę na świat... Nie będę oceniać... będę słuchać krzyku... niewyszlifowanej myśli... karłowatej, niedoskonałej ale prawdziwej...

Pozdrawiam ciepło...

Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Barbaro, to piękny komentarz, dzięki
prześpię się z tematem do jutra i pewnie wytnę ten wyrostek robaczkowy.. ;)
chociaż tak o nim mówisz, że prawie polubiałam jego toporność
to przykre, że nie potrafię pisać o tym, co mnie serio rusza.
ech.

pozdrawiam wieczornie
a.. byłam w Kazimierzu :))

pa pa
MARIUSZ RAKOSKI

MARIUSZ RAKOSKI

Opublikowano
Opublikowano

Wyrzucic wtrącenia-motto, a pozostanie nam niezły smaczek. Poezji patriotycznej mówię nie, jednakoż z tego tworu odczytuję wspaniałą pacyfistyczną manifestację...
Jest, jest wartością... jestem na tak!

Pozdrawiam

PS. Nie ma gorszych i lepszych wierszów, są te słabsze i mocniejsze: ten lawiruje gdzieś po-środku :)

Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





nie wiem, czytam go dziś jakby od nowa, toporny tragicznie i te rymy.. :)
ale jak się idzie na wojnę z tępym toporkiem, to takie wierszoły właśnie powstają.
myslę, że go pozostawię. mógłby być tu dział wierszy nieudanych, do których by spadł..
strasznie kiczowato plakatowy, ale został popełniony i już. z drugiej strony miał być wątrobianym manifestem a nie liryką, stąd te refreny i przypisy.

dzięki za dostrzeżenie w nim czegokolwiek :)

pozdrawiam
/b
Franka Zet

Franka Zet

Opublikowano
Opublikowano

Bea, wyrzuciłaś, co było na wątrobie, ale poeta to taki oprawca, który musi na zimno preparować zdania, patrzy trochę z boku, dorzuca, odejmuje. Ty jesteś za bardzo w środku, poniosło Cię. Oparłaś się na oczywistościach jak "koktajl mołotowa i kości Katynia" i te maki też obowiązkowe, niebo na Oświęcimiem ... zresztą sama wiesz. Po prostu za wcześnie wiersz puściłaś, wymaga jeszcze czasu. Zamysł z powtarzającą się zwrotką dobry, ale rzadziej. Poczytałam z zaciekawieniem cytaty (bardzo mnie ruszające), dobre też motto.
[quote]Dwa oblicza nieba, stertyczałe wspomnienia


Tu masz literówkę, "stetryczałe".

Ten zapis może Ci się przydać do czegoś nowego.
Pozdrawiam serdecznie, cmoki :))
Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tu masz literówkę, "stetryczałe".

Ten zapis może Ci się przydać do czegoś nowego.
Pozdrawiam serdecznie, cmoki :))

chyba nie byłam w stanie dać wierszowi czas, poczekać, aż się ugładzi i nabierze formy.
oczywiste oczywistości dziś prezstają być oczywiste, przecież to my, Polacy wywołaliśmy II Wojnę Światową knowaniami z Niemcami i Japonią, a obóz dla Rosjan z 1920 jest pierwszym naszym obozem koncentracyjnym. Pani Merkel zaś ostrzega, że się przysłuchuje, co brzmi jak groźba. Czy włosy nikomu tu się nie jeżą a głowie?. i teksty przytoczone poniżej, Fran, o czym świadczą?? fałsz "powściągliwości" nawet nie za bardzo ukryty a sens reszty: nie było opcji wolna Polska. Nie istniała, jak i dziś nie isnieje w świadomości polityki europejskiej. rolę rolników mamy ograniczoną przepisami w jakim celu? ochrony gospodarki zachodu. Fran, to są tematy, o których nie można pięknie i spokojnie. przynajmniej nie ja i nie dziś.

buziaki,
cieszę się, że jesteś :)
/b
Franka Zet

Franka Zet

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Też to widzę, Bea - patrzę i zdumiewa mnie niemiecka ekspansja. Mam bardzo mieszane uczucia co do Unii; nie trzeba wojny, żeby za małe pieniądze zapanować nad taką Polską itp. Warto, żebyś wróciła do tego tematu.
Pozdry przesyłam :)
Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Też to widzę, Bea - patrzę i zdumiewa mnie niemiecka ekspansja. Mam bardzo mieszane uczucia co do Unii; nie trzeba wojny, żeby za małe pieniądze zapanować nad taką Polską itp. Warto, żebyś wróciła do tego tematu.
Pozdry przesyłam :)


Fran, to stary temat, jeszcze z czasów wejścia do unii. teraz trwa wojna propagandowa na temat podziału wpływów w Europie i to jest większy problem, bo jak uczy doświadczenie propaganda jest kluczem sukcesu. o Polsce jako zapleczu rolniczym wspomniałam tylko w kontekście słów Narocznickiej, która potwierdza przedmiotowe nas postrezganie, bynajmniej nie jako partnera.

szkoda, że nikt nie podejmuje tego tematu, nie można pisać tylko o kwiatkach.

buziaki
i żałuję, że nie potrafię lepiej się wysłowić.
/b
Leszek_Nord

Leszek_Nord

Opublikowano
Opublikowano

"nie można pisać tylko o kwiatkach" - wierzę Bea, że znajdziesz odpowiednią formę do wyrażenia swoich, moich, naszych obaw. To się wykuje, wykluje, urodzi w trudzie ale jest taka potrzeba, by pisać poezję patriotyczną. żyjemy tu i teraz i albo damy świadectwo naszym czasom, albo będziemy pisać wierszyki do sztambucha. Temat jest trudny, życzę powodzenia. Leszek

Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Uroczy. Powiedziałabym, że w stosunku do mojego wiersza zachowuje swoisty czasowy dystans. Niejedno już widział :)

Pstryknęłam parę zdjęć i wiesz, że ani jedno z Rynku. Ludzie przemili.
To wspaniale miejsce, w sumie Twój wiersz zmobilizowal mnie, by go odwiedzić.

buziaki :)
Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



trochę przesadziłam z tymi kwiatkami. chyba wzięło mnie na jakieś jesienne ogrodowe porządki ale nie chcialam nikogo urazić a i racji nie mam tak do końca.

wiem, wiem..
przerzucam się na protest songi :))
potrenuję, zobaczymy
dzięki :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      kolce

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:)
    • Maksymilian Bron
      Miłość i jej zła siostra

      Przez Maksymilian Bron · Opublikowano

      Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • Witalisa
      Szepty poranka

      Przez Witalisa · Opublikowano

      @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • homanronet
      Co się odwlecze, wróci ze zdwojoną siłą

      Przez homanronet · Opublikowano

      Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • Bożena De-Tre
      kilka słów

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...