Tytan (sonet)

[adolf]

W walkę z tytanami wdałem się nierówną
zasypany ciałem czerwony Gral serca
był mi drogowskazem: od złotego cielca
po niebieskie schody. Po nich wschodzi jutro.

Była to krucjata... a może szaleństwo -
by bić się z gigantem nie mając oręża,
umiejąc przegrywać, ale nie zwyciężać:
Któż inny by walczył bez szans na zwycięstwo?

Im gęściej spisywał gniew na skórze mieczem
tytan (ja pytałem sam siebie czy żyję)
tym jaśniejsze było - Słońce - światła pieczęć

na boskim przymierzu z ludźmi o przeżycie
Niebieski papirus podpisany tęczą:
"Spytajcie Pyrrusa jak odnieść zwycięstwo"

[teresa943]

jak zawsze czytam i podziwiam :))))))))))))))))

serdecznie pozdrawiam