Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Są takie myśli co noc czynią bezsenną.
I takie wspomnienie co szloch z piersi wyrywa.
Jest taki grzech co studnią bezdenną
w pragnieniu miłości dwa serca porywa.

Jest taka pieśń co łzą staje w oku.
Są też obietnice co palą sumienie.
Są takie nogi co nie zrobią kroku
choć rwą się do tańca to ciążą kamieniem.

Jest takie marzenie co w sercu zostanie.
Również taka prośba co pustkę uleci.
Jest w życiu czasem też takie kochanie
jako wiersz najszczerszy co trafi do śmieci.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


noc bezsenna, szloch z piersi,studnia bezdenna, łza w oku, marzenie w sercu...to wszystko do kosza.Rytmika wiersza dobra, rymy niestety gramatyczne.średniówka też szwankuje- nie może byc po wyrazie jednosylabowym.Ogółem niestety niezbyt mi przypadł do gustu.pozdrawiam:)
Opublikowano

Przerwa-Tetmajer Kazimierz
"Są takie chwile"


Są takie chwile, gdy się nie śmie badać
swej własnej duszy, bo się człowiek lęknie,
że ani jednej nie znajdzie w niej struny,
co potrącona, jeszcze czysto dźwięknie.

Lecz trzeba tylko jednego spojrzenia
pełnymi wielkiej miłości oczyma,
by w akord związać wszystkie struny duszy...
Potrzeba jednych oczu - - lecz ich nie ma!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


:/


no..., mój znajomy, gdy zobowązałam go do napisania wiersza (inteligent jeden), też wpadł na podobny pomysł. ułożył wiersz oparty na "są-są". szą-są niezłe. wiersz kiepski

pozdrawiam
/b

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Twój wiersz niesie w sobie gniew, który nie jest pustym krzykiem, ale wołaniem z głębi. Czuć w nim, że nie zgadzasz się na zakłamywanie rzeczywistości – na to „nic się nie stało”, gdy w środku aż kipi. Bardzo mocno wybrzmiewa napięcie pomiędzy światem zbiorowym (mury, bunt, volty, gniewne chmury) a prywatnym, intymnym detalem – sukienką, przykurzoną i zapomnianą. Ten kontrast robi wrażenie, bo przypomina, że historia i wielkie zrywy zawsze spotykają się z codziennością, drobnym ludzkim życiem.    
    • @SomalijaW sobotę było ładnie, bo od niedzieli zaczęła się listopadowa jesień:)
    • @Migrena są ładne miejsca na ziemi, gdzie jest spokojnie, ciepło. Są promienie słońca, nie ma huraganów. 
    • Bardzo osobisty wiersz, i osobliwy. Podoba mi się ta palisada z onych, i kilka/kilkoro rzeczy jeszcze. Pozdrawiam.
    • To nieprawda że nic się nie stało, że drobnostka, mała rzecz epizod na scenie. To nieprawda że tak musi być. Ktoś mówi nie słucham, bo w powietrzu kotłują się zmysły Bunt się rodzi i nędzna zawierucha. Gra nie o pieniądze się toczy, lecą prośby głuche jak kamienie. Chmury swe postronki zrywają gniewne pomruki już słychać z oddali. Z jednego volt powstają tysiące, one mury obalą. Dalej jest tylko przepaść porzucona. jak ta sukienka co nieco już przykurzona. W kącie teraz troszeczkę pomięta. Och jaka piękna! Kolorów czujności nikt nigdy nie zatrze jak prawdy, że nic nie dane zostało na zawsze Moje ja wychodzi z cienia, ale przecież mnie nie ma.                                                                
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...