Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nasze serca są złączone na zawsze
Dzielić szczęście,dzielić cierpienie
Czas umyka bezpowrotnie,oddala
nas o miejsca szczęścia,zabiera tak delikatne
chwile

Wszystko wkoło takie martwe
Tysiące miłości roztrzaskanych
Wiele porzuconych i potępinych
Są także i te niechciane

A my żyjąc w samotności
Oddzieleni od reszty świata
Spowici miłością,
obdarzeni pieszczotą
Dzielimy swe szczęścia i cierpienia

Rozgonione zefiry delikatnie
musakją nasze twarze,słońce dla nas
świeci,dni trwają wiecznie
A świat dalej goni za stereotypami

Nasze serca złączone na zawsze
Podzielone szczęście i cierpienie
Zaszyci w samotności,żyjemy tym co dziś
Dziś to nasz dar,to chwila,upojenia
To wszystko co mamy
Tylko ty i ja

Opublikowano

Największych dzieł dokonali ci ,którzy dziwnym sposobem zachowali zdolność do snucia marzeń przez całe życie ...W. R. Bowie
piękne te strofy i dialogi wasze są tego przykładem ,śnijcie dalej ten sen pełen miłosnej fantazji ,
bo szczera jest bardzo.....pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta "Poeta" jest wierszem o poecie marzycielu, który chciałby namalować bez pędzla uśmiech w kilku słowach. 
    • @infelia humor, akurat udało mi się rozczytać, może tylko i aż :) 
    • jestem dla ciebie objawieniem  wszystkich cnót  gotowych na lizanie    choć myję okna niedbale  i czasami zapomnę że skupianie uwagi na sobie  jest dla mnie uciążliwe    a moje usta się czerwienią  bardziej niż wczoraj  tylko w miękkim półcieniu  twoich wątpliwości    wiem że o mnie myślisz    wiem że do mnie mówisz  kiedy idziesz spać  układając głowę  na poduszce                                                                                        spierdalaj kurwo 
    • Jestem duchem wielu różnych ludzi w jednym ciele.   Rozpływam się, siedząc na krześle — zamieniam ciało w wodę i próbuję dosięgnąć fali.   Zbiorowa świadomość wymywa marzenia i ludzkie dusze: ich myśli, pragnienia, pożądania.   Wszystko, z czego kiedyś byli zbudowani i przez co mogli nazywać się człowiekiem, zniknęło w morzu słów i niespełnionych obietnic.   Pozostaje jedynie gorycz i żal — cierpki smak na języku bez końca.   Czujesz go, choć nie masz ciała; jesteś tylko wyobrażeniem przeszłego „ja”, powoli rozmywanym wraz z kolejną pełnią.   Krzyki odbijane od klifu ze zwiększoną amplitudą nie pozwalają zasnąć. Nie pozwalają odpocząć. Nie pozwalają uciec.   Płaczesz nad losem swoim i umęczonych ludzi.   To wyobrażenie łez, wyobrażenie smutku. Tak trudno zaakceptować, że nie ma już nic.   Jesteś sam. Każdy człowiek, którego kochałeś, zniknął bezpowrotnie — utopiony w tafli grzechów.   Nie ma Boga. Nie ma litości. Pozostało jedynie cierpienie i strach.   Rozpościeram skrzydła, pływając w ludzkiej godności.
    • @infelia nie rozumiem wiesza, chcesz wydobyć dobre cechy, żeby się spodobały komuś. Albo chcesz tak celowo zrobić dla swojej zabawy.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...