Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kolejny czasokres przeczesuje
wspominki potargane upływem
wciąż żyją pełnią

zadurzone gwiazdy na ławce z monogramem
szeptania i smak dotknięć zawstydzonych
niby niechcący

blakną bzy i bławatki
próżno szukasz stokrotek
w kosach z błękitną krajką
biała sukienka dokucza
jak przygnębienie

więc ściągnij opaskę z oczu
jeszcze raz z niedowierzaniem
wyjrzyj przez iluminator
oczarowana pięknem

twoja dziewczęcość
już owocuje jesienią
ale dla mnie
choć nieco inaczej
ponętna

jak dawniej

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


i bardzo Ci dziękuję, że poczytałaś i że w ogóle jesteś :)
a wiersz już dość dawny, powarsztatowy, więc nie będę go zmieniać;
przeciążenie tym razem było zamierzone...
ot, taki mój klimat :)

serdecznie pozdrawiam Kasiu:-)
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Fly, jak miło, że jesteś i że Ci się podoba...wiesz, czasami ta dziewczyna budzi się jesienią, patrzy w lustro i robi się "smutasowa", dobrze gdy wtedy jest ktoś, kto jej powie to, co w poincie...odmładza się od nowa...

dziękuję i serdecznie pozdrawiam :-)
Krysia
Opublikowano

do czytanie coś pięknego, i nie sposób się nie wzruszyć ... i
a czas leci ... nie wszystko człowiek jest w stanie zmienić,
taka jego słabość czy jakby ktoś chciał widzieć 'silna konstrukcja'

pozdrawiam ciepło autorkę wiersza

Opublikowano

"wspominki potargane upływem
wciąż żyją pełnią"

Tak właśnie. Czas bezwzględnie pędzi do przodu, nie czeka... a my jesteśmy wciąż tacy sami. Niech dobre wspomnienia będą jak balsam dla duszy, te mniej dobre niech czas pokryje kurzem. Piękny wiersz. Takie słowa nie pozwalają przejść obojętnie.
Właśnie wkroczyłam w następny "czasokres", może dlatego Twój wiersz jest mi tak bliski?
Pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

Bardzo wymowne zakończenie wiersza, całość także w moim guście, jedyne co mi delikatnie
nie brzmi, to pierwsze trzy wersy... "nie leży" mi jakoś określenie "czasokres przeczesuje",
choć wiem, co miałaś na myśli. To taki drobiazg, bo ogólnie wiersz miły w odbiorze.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tak jak jesteśmy inni, tak inaczej mamy prawo odbierać to samo.
Cieszę się Waldku, że widzisz sens, bo dla mnie to znaczy, że rozumiesz.
Dziękuję.

Serdecznie pozdrawiam z uśmiechem :-)
Krystyna
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witam "w następnym czasokresie" :)))
Masz rację. Dobre wspomnienia są ukojeniem i ciągle odnawiają uciekającą nadzieję, co pozwala dostrzec, że choć zmienamy się zewnętrznie, gdzieś w głębi wciąż jesteśmy tacy jak dawniej. I to jest radość życia!
Dziękuję za ciepły komentarz.

Serdecznie pozdrawiam :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj Nata!
Cieszę się, że w Twoim guście. Miło, że zajrzałaś.
A "czasokres przeczesuje"? hehe...miałam w swoich wierszach na to określenie już wiele metafor, więc teraz, nie chcąc się powtarzać, "odwaliłam" hehe...jak okresliłaś "taki drobiazg".
Dziękuję.

Serdecznie pozdrawiam :-)
Krystyna
Opublikowano

Delikatnie i po Tereskowemu...

Ktoś wypił wino z moją dziewczyną...
na próżno już lata czekam
świat nagle w bezmiar odpłynął
jak bez powrotu rzeka

Pozdrawiam 943, tajemniczy kod romantycznego cyborga w spódnicy.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję za wierszowany komentarz :)
Odpowiem "po Tereskowemu"...

Spójrz chłopcze przed siebie
w kielichu znów perli się wino
i nowa rzeka płynie ku tobie
wraz z tajemniczą dziewczyną

Serdecznie pozdrawiam Emilu :-)
i zdradzam sekret tylko ciiii...
ta romantyczna teresa943
to wieczna marzycielka
Krystyna S.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
    • ...A potem wiła się z bólu...                     Prosiła by więcej już nie...     Krzyczała, błagała... Dwóch nogi   trzymało... Kolejny sposobił się...   Ksiądz modlił się w kościele za   wiarę i ojczyznę miłą...                            I jedyne co było słychać w parku,   to jak dzwony głośno biły...                  Policja gnała na sygnale by kraj oczyszczać z przemocy , a ja.      gapiąc się w okno, myślałem, jak    miło by było powłóczyć się wśród drzew nocą...                                                                                                                          Gdy wreszcie została sama.     ogarnęła się, jak to dziewczyna...      Stringi podniosła.., włosy.       poprawiła.., i powlokła się z.       zawstydzoną miną...                                                                                                         Wieczorami, gdy chłostam wódę,   przychodzi, częstuje się...                     I płacze.., naprawdę                       nieapetycznie.., i opowiada.., ze   szczegółami..,i pyta,czy wierzę jej. Jest wtedy taka dumna.., i taka nieszczęśliwa...                                         Ja kiwam głową ze zrozumieniem, z ubolewaniem.., polewam.., mrucząc - bywa...                                                                                                                A ksiądz wciąż modli się w.     kościele za wiarę i ojczyznę                   I policja wciąż gna na sygnale, by kraj oczyszczać z przemocy...        A ja, gapiąc się na nią, myślę - jak miło by było być z nią w parku nocą...
    • @Arsis Pamiętam to drzewo z poprzedniego wcielania, nadal rośnie mimo rany w korze...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...