Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zainspirowane obrazem Wojciecha Weissa "Opętanie"



Żarny tygiel. Taniec - cnej wolności pląs.
Płynna masa śmiechów, smutków i nadziei.
Dalej, dalej - hopsa! Koniec ludzkich klątw,
Horyzont równością się nam zarumieni!

Żarny tygiel. W tyglu - dawnych istnień rój.
Już w harmonii ciżba, gwar chyżej gawiedzi.
Dalej, dalej - hajda! W głębie, na wskroś chmur!
Zło nie złamie masy ciekle wrzącej miedzi!

Żarny tygiel. Gruda - kpi z czerwieni cham,
Mimo żaru kształtu nie odrzucający.
Dalej, dalej - trwoga! Ciemnogrodzki drań
Ze spazmu upojeń, żądzy gołej drwiący!

Żarny tygiel. Nasz on. Wasz też musi być,
Dla pokoju rozmyć trzeba kontur człeczy.
Dalej, dalej - Gloria! Chwałę śpiewaj, wnijdź
W potok sumień stopu. Mocny i wszechwieczny.

Opublikowano

To dlatego, że ja krzykacz i krewki jegomość jest ;) Obraz ten uwielbiam osobiście :D

Panie Biały, obawiam się, że nadrobić się tu tego nie da. To już n-te podejście do tego obrazu - i więcej już chyba na jego podstawię pisać próbować nie będę... Chyba, że za parę lat ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pana Kasia, buraki babki, rabusia kanapa
    • Ma kłaki z dzika? łkam   Ma. Łkam
    • @KOBIETA a przegląd jest i ubezpieczenie ;)?
    • @hollow man Jest nastrojowo:)
    • @Noxen Hej Noxen, Niestety, to nie jest dobry wiersz. Bierzesz się za ciężki temat. Masz ze sobą moc setek tysięcy poetów i dołączasz do tych, którzy na temacie polegli. W warstwie - nazwijmy ją 'metafizyczną' - nie pojawia się tu błysk jakiegoś nowego podejścia, nowej idei, czegoś świeżego... Wiersz w skrócie mówi o tym, że peel nie wierzy w bajki i uważa, że po śmierci wchodzimy w 'nicość'. Nic nowego, to może na nowo da się to powiedzieć? Skąpy dobór rekwizytów nie pozwala wejść na jakiś głębszy poziom obrazowania. Poruszamy się w wątłej refleksji filozoficznej budowanej na wątłych obrazach. Osobiście lubię, gdy w wierszu jestem w stanie wyróżnić przynajmniej jeden z trzech aspektów (za Lacanem): symboliczny, obrazowy i 'realny', a najlepiej wszystkie trzy, ale to już wtedy Święty Graal. Czyli wiersz mówi do mnie na poziomie symbolicznym, gdy czuję, że podmiot bardziej jest mówiony przez język niż sam mówi. Na poziomie obrazowym, gdy jestem w stanie rozpoznać w jakiś sposób siebie w danym obrazie, a jednocześnie rozpoznać iluzję, która jest konsekwencją tego rozpoznania. I na koniec 'realne' - gdy wiersz rozmawia z moim Brakiem - czymś czego nie da się powiedzieć ani językiem ani obrazem, co wymyka się opisowi, ale uparcie powraca i nie pozwala mi się domknąć w spójną całość. I ten ostatni jest najtrudniejszy do wydobycia. Jeśli wiesz co chcę powiedzieć... Operujesz ciężkimi pojęciami - śmierć, dusza, nicość. Każde z nich osobno ma kaliber 44, ale razem - wcale się nie wzmacniają, tylko znoszą. A poza tym, w Nowym Roku, życzę Ci dużo lektur, wzruszeń i nadawania sensu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...