Do Ł.

[Ewelina Zielińska]

Kochany, jeszcze zdążymy
odnaleźć się w świecie nie naszym...
Zdążymy jeszcze dotykiem dłoni
każdą skrę złości ugasić.
Nim zgasną słońca
Nim spadną gwiazdy
zdążymy upoić się sobą,
zdązymy stąd uciec daleko przed siebie,
pójdziemy nieznaną nam drogą.
Tyle jest jeszcze przed nami
tyle radości i łez
Łzy zostawimy między gwiazdami
radość rozświetli nam cel...
Czy jesteś gotowy na wspólną wędrówkę,
Gonitwę za tym co stracone?
Więc podaj mi rękę
bo jeszcze zdążymy,
nim w Twoim spojrzeniu utonę...

[Valdessa Kane]

podoba mi się - ładny utworek i przyjemnie się czyta tylko ostatnie 4 wersy niezbyt udane i psują klimat

[Asica Szalonek]

osobiście podoba mi się bardzo srednio, poczatek kojarzy mi się z pewnym teksem Stachury. poza tym dużo sztampy, jak np.

Nim zgasną słońca
Nim spadną gwiazdy
zdążymy upoić się sobą,

ale dużo jest tu jakiejś... delikatności...?

pozdrawiam - a.

[Ona_Kot]

wtórność, nic świeżego
czy miłość musi się równać : gwiazdy, blaski, droga, upojenie, radość i łzy i tepe? z niczym innym się nie kojarzy?

chociaż myślę, że temu Ł. się spodoba,dlatego ocena w górę

stawiam: dwa

pozdrawiam

[Tomasz_Tylczyński]

Własnie wiersz jest delikatny, zawiera sporo emocji, a oskarzanie o sztampę nie wiem czy na miejscu, trudno być oryginalnym, a poza tym czy trzeba...
Trochę się wyrywa chwilami, jest lekko narowisty ale generalnie lekki, końcówka faktycznie do poprawienia albo wyrzucenia, ale... to debiuty, każdy gdzieś kiedyś zaczynał.
Ten debiut jest ok. Forme zawsze można zmienic, a i tak treśc jest najważniejsza.

Pozdrawiam

[Gość]

cudo..dobrze się czyta..bardzo lubię takie wiersze...ten Ł to szczęściarz...wielu facetów czeka na to by być natchnieniem takich wierszy :-)...pozdrawiam czekam na następne

[Ewelina Zielińska]

Dziękuję Wam za wszystkie opinie, cenię sobie zarówno te dobre, jak i złe. Ale nawet gdybym najbardziej chciała dostosować sie do wskazówek krytyków, to sądzę że i tak zawsze będę pisać tak jak aktualnie będę czuć... Pozdrawiam.

[Catalina Acosta]

Nic nowego w tym wierszu nie znalazłam.
Gasnące słońca i spadające gwaiazdy, upajanie się sobą - czytałam już milion razy w takim kontekście. Plus motyw wspólnej wędrówki.
Powtórzone "radość" i "łzy".
Jedyne, co tu znalazłam i na czym można cokolwiek budować to "skry złości" no i może "łzy między gwiazdami".

Życzę lepszych utworów,
cmok,
Catalina