Polesie

[Rafał Orszak]

po lesie biegam
to niesprawiedliwe
złośliwe
wstydliwe
drzewa na niby
mówią o przemijaniu
wygnaniu
płakaniu
bagna mnie
wołają cicho
leśne licho

słońce nad
rozlewiskiem
z błyskiem
odpryskiem
wpada w
trzęsawiska
uroczyska
zamroczyska
i trzpiocąc
piórami
mami
poleskie
owady
dla zwady

tu musi
rodzic się
w kaplicy
zaduma
i duma
pragnienia
kolory marzenia

po lesie biegam
myślami
nim inny
świat mnie
poplami

28. II. 01 r.

[lunatyk]

Panie Rafale. Uczucia mieszane. Piękne w treści, a dwie ostatnie zwrotki wysokiej poetyckiej próby.

Jednakże trochę Pan zamieszał nadmiarem określeń; zdaję sobie sprawę, iż może to wydawac się wielce interesujące, jednak moim zdaniem, dookreślanie do samego spodu, typu:

"trzęsawiska
uroczyska
zamroczyska"

zamiast nadawać rytm, wybijają z niego. Moim zdaniem wspaniały materiał na wiersz. Myślę także, że zbyt "pionowy" zapis powoduje, że "utykamy" czytając.
ale generalnie - ogólne wrażenie - na duży plus.

l.

[Bartosz_Cybula]

Ładnie. Tylko ta forma mi się nie podoba.
Pozdrawiam
[sub]Tekst był edytowany przez Bartosz Cybula dnia 03-08-2004 14:46.[/sub]

[Aleksandra Anna]

Niektóre momenty bardzo dobre, zwłaszcza końcówka, ale przez tę wersyfikację trudno się czyta. Pozdrawiam.