Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

na stacji

Judyt
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Judyt

Judyt

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

drzewa pochylają gałęzie
spóźniony ktoś biegnie zaraz
bar próbuje zwoływać klientów
po pracy gnają do domów

ludzie przejęci minutą zegarków
śpiew ptaków zakłóca rozmowę
szepcze do ucha wiatr próbuje
ramiona i twa marynarka

ławka ugina się pod starością
tamte spojrzenia dzień dobry
do widzenia


(....)

Judyt

Judyt

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ładne plus uwagi :)
Pozdrawiam :)
Adam

a dziękuję pięknie Adam,
na pewno się uwagi przydadzą
zwłaszcza, że coraz rzadziej się
one przytrafiały, a też po jakimś
czasie- czy jakoś tak jest to co jest(:
przed chwilą napisane,mm...
szyk od razu zmienię, ale dalej (...)
jeszcze raz za depnięcie,płoniaście(:J.
Judyt

Judyt

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję b. Teres za depnięcie pod i wizytę
taki obrazek no..nawet nie tylko zaobserwowany
twa- znaczy Twoja po prostu, tak miało to się rozumieć,
( a " twa" to jakiś Wasz chyba skrót? jakiś 'poetycki' czy coś?)
J. płoniaście(:
aluna

aluna

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no ja się akurat wcale nie spieszyłam(:
dziękuję za przemiłą wizytę Aniu,
zegarek- ludzka sprawa, ale nie tylko
płoniaście(:J.
Chodziło ...mi o to ze omijany najwżniejsze ....nasze a czas biegnie mimo..!i!
Serdeczności samych!
Judyt

Judyt

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no ja się akurat wcale nie spieszyłam(:
dziękuję za przemiłą wizytę Aniu,
zegarek- ludzka sprawa, ale nie tylko
płoniaście(:J.
Chodziło ...mi o to ze omijany najwżniejsze ....nasze a czas biegnie mimo..!i!
Serdeczności samych!

no coś dzisiaj trudno zrozumieć mi wpisy,
ale już zrozumkowałam i dziękuję serdecznie
masz rację oczywiście aż ku kresu albo nad kres , J.(:wzajemnie
Judyt

Judyt

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Sfinksie serdecznie czyli od serca zdaje się(:dziękuję
bardzo za poświęcenie chwili na wierszydełko i że się może podobać,
J.(:

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Stracony
      lato odchodzi po cichu

      Przez Stracony · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      To przepiękna zwrotka warta najlepszych poetów ! I ostatnia też złota warta. Gdyby udało się dotrzymać kroku pozostałym ... 
    • Konrad Koper
      Życie to sen

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      @Poezja to życie Dobrze prawisz i rym jest...  
    • Kwiatuszek
      lato odchodzi po cichu

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Piękny wiersz o zbliżającej się jesieni. Pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • infelia
      Admirał

      Przez infelia · Opublikowano

      W koszulce pirackiej i mycce z czaszką, Pochylony nad balią z praniem, Pianę wzbijałem ku niebu – chlup, chlup, Wiosłem szarpałem ocean zbyt spokojny.   Wichry w koszulę łapałem na kiju, Kurs obierałem – ahojj! – wołałem. Ster trzymał mój język, nie ręce, Żagiel inspiracją: tam, gdzie wiatr dmie!   Świat zmierzyłem bez lunety i bez map, Z oceanem biłem się z tupotem i krzykiem. Gwiazdom nie wierzyłem, bo mrugają okiem. Ja wam dam, wy żartownisie, dranie!   Na Nilu mętnym, wezbranym i groźnym, Szczerzyłem kły z krokodylem rozeźlonym. Ocean zamarł, gdy dryfem szedłem – skarpetki prałem, Rekin ludojad nad tonie morskie skoczył i zbladł.   Na prerii mustang czarny jak moje pięty, Ogonem zamiótł mi pod nosem – szast! Wierzgnął, kopytem zabębnił, z nozdrzy prychnął, Oko puścił i w cwał – patataj, patataj!   Na safari gołymi przebierałem piętami – plac, plac! Słoń zatrąbił, nie uciekłem, w miejscu trwałem. W ucho dostał, ot tak – i odstąpił: papam, papam. Został po nim tylko w piasku ślad i swąd.   Lew zaryczał – też nie pękłem, no nie ja! W pierś bębniłem – bim, bam, bom – uciekł w dal. Ciekawskiej żyrafie, mej postury chwata, W oczy zaglądałem – z dumy aż pękałem.   A na kontynencie płaskim i gołym, Jak cerata w domu na stole świątecznym, I strusia na setkę przegoniłem – he, he! Bo o medal z kartofla to był bieg.   Aż tu nagle: buch, trach, jęk – strachem zapachniało! Coś zatrzęsło, coś tu pękło – to nie guma w gaciach... Łup! okrętem zakręciło, bryzg mi wodą w oko, Flagę z masztu zwiało i na tyłku cumowałem.   Po tsunami pranie w błocie legło, Znikły skarby i trofea farbą plakatową malowane, Z lampy Aladyna duch też nawiał – łotr i tchórz, Kieł mamuta poszedł w proch, złoto Inków trafił szlag.   Matka w krzyk „Ola Boga!” – ścierą w plecy chlast! Portki rózgą przetrzepała jak to dywan. Aj, aj, aj, aj! chlip, chlip! to nie jaaaa... Smark, smark, łeee – nawyki to z przedszkola.   Z domku, skrytym w kniejach dębu, ot kontrola lotów. Słyszę łańcuch jak klekoce, rama trzeszczy. Dzwonek – dzyń! błotnik – dryń! szprychy aż pękają. Kłęby kurzu w dali widzę – nie, to nie Indianie.   To nie szeryf z gwiazdą pędzi na rumaku, To nie szalik śwista (z klamrą...? e tam) Ojciec w drodze z wywiadówki – coś mu śpieszno. Aż mnie ucho swędzi, no to klapa, koniec pieśni...  
    • Konrad Koper
      Teatrzyk

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      1) - Łaskawy, zasłużony, zasłużony… dobry, dobry, dobry… - bry, bry… ( Zasypia znużony)                          2) Łaskawy, szczery, szczodry… i niedobry. Frajer ! Święty – przez lucyfera zaklęty. Taki diabli bajer…          

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...