Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Co jest ze mną

Nie wiem. Słońce świeci
gwiazdy błyszczą
w oceanie świata iskrzą.

Byłem. Gdzie ja jestem
świat wydaje się wesoły
ludzie mówią uśmiechem
co jest ze mną... Serce

stuka myśl ucieka. Wzdycham
marzę sam uśmiecham. Świetne zdjęcia
przytulając.

Świat wydaje się wspaniały
rosną ptaki, lecą róże.
Noc, dzień cały jestem teraz
zak... ?
[sub]Tekst był edytowany przez eXecutor dnia 03-08-2004 21:35.[/sub]

Opublikowano

banalne, oklepane, kiepuściutkie przymiotniki, ograne, małe kreatywne wersy i całość wiersza... nawet jak banał to zby banalne to jest

czekam na coś innego
Tera

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hehehe jak ja kocham same banały :) chciałbym zadać sobie pytanie ? czy pisanie wierszy polega na wymyślaniu nie stworzonych składni wyrazów nad którymi trzeba zastanawiać się bardzo długo ? czy nie wystarczy znaczenie tego, co ten wiersz wyraża ?

ps. mialem takie bardzo wielkie przeczucie, że Tera ty jako pierwsza skomentujesz :) ten wiersz ;)
[sub]Tekst był edytowany przez eXecutor dnia 31-07-2004 22:43.[/sub]
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chyba znowu ;) stowrzyłem wiersz zbyt ubogi aby mógł on gościć wśród tych wszystkich wspaniałości, które tu tworzycie... trudno... ;) to nie koniec ! hehehehe ;)

pozdr. z uśmiechem :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to może napisać to tak:

Byłem, jestem
gdzie ja jestem
świat wydaje się wesoły
ludzie mówią, uśmiechają
co jest ze mną
coś nadzwyczajnego czuje

?
[sub]Tekst był edytowany przez eXecutor dnia 01-08-2004 11:04.[/sub]
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jeśli byłoby tak, jak Pan mówi - wystarczyłby jeden uniwersalny wiersz o wszystkim ;) hehe
pozdrawiam uniwersalnie
[sub]Tekst był edytowany przez Ona Kot dnia 02-08-2004 01:17.[/sub]
Opublikowano

Nie wiem. słońce świeci
gwiazdy błyszczą w oceanie
świata iskrzą. Byłem.

jestem gdzie świat wydaje się
wesoły. ludzie mówią uśmiechem
co jest ze mną; Serce

stuka myśl ucieka. Wzdycham
marzę sam uśmiecham. świetne zdjęcia
przytulając.

Świat wydaje się wspaniały
rosną ptaki, lecą róże.
Noc, dzień cały jestem teraz
zak... ?


i nic nie pomogło? owszem. nie dało się.

Opublikowano

to jesteś bardzo spostrzegawczy...
banałem zalatuje od tego wiersza, ze tu nad morzem to czuje... i co mam tego nie napisać bo autor sie poplacze... jeszcze ta wiadomość na PW... jak od dziecka... prosze wybaczyc, ale radze wziąść sie w garść i napisać wiersz, nie uniwersalny, tylko poruszający... a nie z takimi bzdetami jak słońce swieci, deszcz pada, a kupa zawsze smierdzi... bo to już jest przejedzone...

pozdrawiam
Tera

Opublikowano

zgadzam się z przedmówcami, że to nie jest dobry wiersz, ale pewien klimat udało ci się uchwycic i to taki pozytywny, słoneczno-uśmiechnięty
może właśnie w swojej banalności i naiwności ten wiersz jest taki niesłychanie ciepły i szczery

pisz dalej
pozdrawiam

Opublikowano

ojej... tak dawno nie zaglądałem na tą stronę... tyle wpisów... dzięki wam wszystkim za wszystkie komentarze ;) fajnie, że tak licznie skomentowaliście ten wiersz... ;)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



myli się Pani... ja chciałbym



widzę... że komuś humor dopisuje... może stwrzy Pani z tego, co napisała wiersz ?




muszę to jeszcze przemyśleć... dzięki wielkie :) na pewno wykorzystam te zaminy :) pozdrawiam, a jeżeli dla Pana Jantarka nie pasuje, to chyba potrzeba bardzo, ale to bardzo wzruszających rzeczy, aby zaczął on coś czuć... bo pewnie jego serce jest bardzo twarde... i nawet tak słaby wiersz nie wzrusza... choć jest on najprawdziwszy (według mnie)




w Pani profilu przeczytałem, że jest Pani "wrażliwa", czytając Pani określenia np. "bzdetami", "kupa śmierdzi", "bo jest to już przejedzone" jakoś nie moge uwierzyć w to, co Pani umieściła w profilu.... ogarnia mnie smutek :( chociaż ten wiersz nie jest taki super... nie dostrzega chyba Pani tego, co ja w nim widzę sercem... ale dzięki za wpis :) zawsze to jakoś mnie zmotywuje, do napisania lepszego :) może kiedyś nawet taki Pani doda do ulubionych :)



cieszę sie bardzo ;) bardzo podobają mi się słowa, które powinna przeczytać Pani Tera: "może właśnie w swojej banalności i naiwności ten wiersz jest taki niesłychanie ciepły i szczery", zapiszę sobie to nawet u siebie ;) dziękuję ;)



bez komentarza


jeszcze raz dzięki za wszelkie komentarze ;) najbardziej chyba utkwiły mi słowa Maleny Lebrun: "może właśnie w swojej banalności i naiwności ten wiersz jest taki niesłychanie ciepły i szczery"
[sub]Tekst był edytowany przez eXecutor dnia 03-08-2004 18:24.[/sub]
Opublikowano

w moim profilu nie pisze ze wrażliwa tylko nadwrażliwa... choc to mało istotne jeśli mylisz pojęcia.... gdzie tu wrażliwość do 'kupy'...to ma sie nijak....

Tera

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bardzo przepraszam... "nadwrażliwa" (chyba za bardzo się zamysliłem;) ) możliwe, że mylę pojęcia... ale wydaję mi się, że jeśli ktoś jest nadwrażliwy (przynajmniej w niektórych przypadkach)
to taka osoba powininna bardziej czuć, nawet jeśli jest to bardzo "prosty" wiersz

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziś gwiazdy na niebie jak twoje źrenice świecą nieco jaśniej, zbiera się na burze. Czuję, jakbym znał cię całe swoje życie, całą wieczność wspomnień, choć może i dłużej.   Pierwszy raz twe oczy (choć pamięć nie sięga) widziałem gdzieś z hakiem czterysta lat temu. Wtedy to złączyła nas cicha przysięga - nie pamiętam treści, nie wiem jak i czemu.   Lecz nocy tej jakby wszystko zapłonęło: we mnie, w tobie, wokół - w jedno arcydzieło.   Może byłem jednym z turyńskich żołnierzy, ty zaś posadzoną na stosie skazaną. Spełniałem rozkazy, by mieć za co przeżyć, a ty czarowałaś - tak mi powiadano.   Gdy stanęłaś w ogniu obróciłaś głowę i spojrzałem wtedy prosto w twoje oczy. Wrzask spod twoich powiek odebrał mi mowę, bezgłos twego gardła ciepłe łzy wytoczył.   Kiedyś cię odnajdę - szeptałem do nieba - nawet w przyszłym życiu, gdy zajdzie potrzeba.   Po wieku czekania zmieniło się wszystko i w innym nas miejscu osadziły dzieje. Byłaś wtedy piękną rosyjską księżniczką, ja - klepiącym biedę moskiewskim złodziejem.   Spotkaliśmy się gdzieś pos murami Kremla i po styku spojrzeń poszłaś w swoją stronę. Księżnej nie przystoi miłość potajemna, mezalians odpada - i wszystko stracone.   Choć skradłaś mi serce, nie miałem nadziei - żyłaś pośród carów, zaś ja wśród złodziei.   Sto lat później inną baśń nam napisano, choć te same oczy zdobiły nam twarze. Na bruku paryża byłaś kurtyzaną, ja - spragnionym uczuć marsylskim pisarzem.   Nasza pieśń miłości trwała aż do rana, przez noc - jakby wieczność - od cienia wieczora. Ja byłem za głupi, a ty zbyt zmieszana. Pomyślałem z żalem: to jeszcze nie pora.   Moje marne serce zapłonęło wierszem. Żyliśmy noc jedną - nie mogliśmy więcej.   Tuż po Wielkiej Wojnie w lwowskim kabarecie ja pisałem teksty, ty grałaś na scenie. Rzucałaś spojrzenia skromnemu poecie, byłaś inspiracją, twórczym odkupieniem.   Przyszła wojna nowa - by zakończyć wszystkie, skryłem się w Warszawie, ty - gdzieś za granicą. Minęło powstanie - jednym krótkim błyskiem znalazłem się między gruzem a ulicą.   Lecz kiedy Warszawa w płomieniach już stała wspomniałem piosenkę, którą mi śpiewałaś.   Reszta jest już pewna - cała aż do teraz, lecz przyszłość wciąż płonie nadzieją karmiona, bo choć na tę chwilę tęsknota doskwiera, przeznaczenie żyje w istnień milijonach.   A każde rozstanie jest tylko chwilowe - spotkamy się znowu, może w innych ciałach, bo moja część duszy zna twoją połowę, i tysiące razy już ją pokochała.   Bowiem miłość nie zna czasu i tęsknoty - kocham cię na wieczność przez wszystkie żywoty.
    • @Nata_KrukOtóż to :) Dziękuję i pozdrawiam:)
    • byłaś chwilę a wieczność jakby w nas i w słowach a czyny tylko mitem bo czas zdanie swoje miał
    • @LeszczymMasz luz, który podziwiam, ale nie machaj na oślep ( żeby nie było, to nie krytyka) :)) tak mi się machanie skojarzyło:)
    • @jan_komułzykant rywalizacja to nierówna walka, każdy ma inne życie, może dojść do tego zmęczenie, ból, trapienie itd. powiem tak, powinno być więcej empatii i słuchania w grze.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...