Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

katarzyna jest kotem, kotkiem z nosem
w książkach, płaczliwym śmiechem, butelką
rumu. nocne upadki w drodze do łóżka po drobnych
nieporozumieniach
spotykają się często, boleśnie wbijają drzazgi w dłonie;
opuszki, kolana (chude, długie nogi aż do ciebie)

______

miesiące przyspieszają i jesteś grymaśny;
wychudzony, stanowczy. kilka blizn gdzieś w widocznych
miejscach; wstydzisz się przyznać do moich imion.

______

teraz
wciąż dzień się skończył za późno; liście
wirują, spływają po szybach; wielobarwne krople.
(uderza w okno) błoto mam pod szyję; brudzę

ciebie najmocniej
najbardziej
więc skrywasz mnie w pretekstach.

______

katarzyno to
nie.

















wszystkim za inspirację - dziękuję.
będą wiedzieć.

Opublikowano

miesiące przyspieszają i jesteś grymaśny;
wychudzony, stanowczy. kilka blizn gdzieś w widocznych
miejscach; wstydzisz się przyznać do moich imion.

i

więc skrywasz mnie w pretekstach.

To lubię najbardziej.
Całość czyta mi się cudownie fatalnie :D
Tekst rwie się w niespodziewanych momentach i muszę zatrzymywać się, wracać i to mi pasuje, pomaga, bo wiersz chwyta wiele srok za ogon i ten lekki chaos, paradoksalnie trzyma go do kupy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...