Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

choć jeszcze noc bierze kąpiel
w srebrzystej poświacie luny
już gwiazdy zaczęły blednąć
na drodze ku przedświtowi

smugami wyśnionych tonów
w bezkresie pośród przestrzeni
uparcie szedłem ku tobie
z zieloną gałązką w dłoni

pomimo upływu czasu
rok nadal rytmiczne bieży
wiosna wciąż w bzach zakochana
a lato maluje brązem

gdy przyjdzie wrześniowa pora
troskliwa i czuła jesień
zapasy drewien pościąga
by nie zgasł zimą kominek

spójrz
za oknem już dnieje
nasza kolejna szansa
nie zmarnujmy

Opublikowano

To warsztat, przyglądam się wierszom również pod tym kątem,
nie wiem jeszcze co powiedzieć, na pewno wrócę, muszę
go "rozgryźć".
Z "zieloną gałązką" i kwiatkiem w dłoni,
serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

piękne opisane cykle natury szkoda tylko , że zabrakło zimy jako czwartej pory roku w całości, ale pewnie Autorka jej nie lubi:):):)jednak te trzy wystarczą aby stwierdzić iż wiersz jest na plus jednak nie mogę stawiać plusów, gdyż za mało mam w głowie oleju, więc z tej to przyczyny stawiam 4 plusy za 3 pory roku

serdecznie i ciepło

13

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Miło, gdy ktoś wierzy...w moją świadomość... w pisaniu:)
Dziękuję Mirku.
Wzajemnie dobrej nocki z kolorowaymi snami
oraz także świadomych poranków :)
Dobranoc.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wszysko się zgadza Sinksie co do pór roku prócz odniesienia do zimy...owszem, lubię (umiarkowaną zimę) i nawet ją wspominam, ale ta "realna" jeszcze "nie nadeszła"...choć jest świadomość, że nastąpi, stąd przygotowania; to potraktowanie zimy w taki a nie inny sposób jest zamierzone :):)...no i widzisz, tak to ze mną jest :) co krok to niespodzianka :)

serdecznie pozdrawiam
i życzę dobrej nocki
oraz bajecznych snów :):)
Krysia
Opublikowano

Krysiu,, by nie zgasł zimą kominek", przecież piszę ,że nie mam w głowie oleju, więc naliczyłem 3 pory roku i zważywszy, że będziesz się droczyć 4 plusy postawiłem za 3 pory roku. Teraz to już masz 2 plusy za cały roczny cykl natury:):):)Tak mnie zauroczył kominek w zimowy wieczór, że nie zauważyłem przez niego tej zimnej pory.Jednak byłem ciekaw co napiszesz Poetko

serdecznie pozdrawiam

13

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no tak, i jeszcze podpuszczasz, żeby sprowokować moje droczenie się! ach, Ty Sfiksie...masz olej i to dużo :):) za plusy dziękuję, a jak przyjdzie zima i będzie Ci zimno, zapraszam na wieczór poetycki przy kominku...choćby wirtualny :):)

serdecznie pozdrawiam
i dobrej nocki życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wersja AI.    Utkana z siniaków, idę jak ktoś, kto zapomniał, że kiedyś tańczył.   Kolana pamiętają kamienie, dłonie – ciężar bez imienia.   W świecie, gdzie blizny nie pasują do sonetów, próbuję wymyślić lekkość:   czy to gest? czy krzyk? czy może pozwolenie, by ziemia mnie chwilę niosła?
    • Jakże doceniam chwile spokoju, które mnie czasem łapią za gardło, bo dla mnie spokój jest wart zachodu, jakby wartościa był nieprzemijalną. Wzrusza mnie kiedy spokój dotyka łagodną dłonią ramienia duszy. Codzienność w niebie się wtedy mieni. Nic więcej nie chcę - pancerz się kruszy.   XxxxX     Spokój czasem dusi mnie ciszą, a wtedy wiem – warto żyć dla tego ciężaru.   Gdy dotyka ramienia duszy i codzienność mieni się jak szkło w słońcu, pancerz pęka  
    • Fajne jak duchy przeszłości. 
    • widzisz te oczy i czytasz jak przydaje intuicja się nie myli - tak, to ona   wiesz dlaczego cię mdli i unosi - tak nie czułeś żadnej więc pożądasz   t e g o   języka   wchodzi w ciebie od nowa   oblepia rozpychając naskórek rośniesz i bez dotyku  gotowy   tęskniłeś   zwinnie  dobiera maskowanie sprawdza jak - przereagujesz (?)   lecz rozpoznasz zmętniałą aurę - skręca się i wycofuje   liczysz pętle i zapominasz o prostych   ***   ja? chyba umiałabym zważyć (mówią, że wszystko można     jeśli w imię miłości)   lecz kiedy powtarza bierz mnie wypalona z kiepem w dłoni od środka podeszła żółcią - odrzucam   współczucie   w źrenicach toczy się czysta przegrana kroku nie może zrobić w a r u j e   tam, gdzie wystarczą słowa wierzysz, że mogą być - doczekanym cudem   pod koniec drży krztusząc się płaczem   "jedyne co chciałam   ja...ciebie naprawdę"   przechodzi, a za nią echo domawia:   przez dni i noce na służbie   będziesz mi nieustannie i nawet chwili nie dojdziesz   *** tylko czy jeszcze rozumiesz?    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...