-
Ostatnio w Warsztacie
-
EsKalisia 138
Każdy mógłby to tak napisać.
Ale nie każdy to robi !!!
lubię moich odbiorców
bez nich moje pisanie nie miałoby sensu
najmniejszego.
Bo ja jestem na etapie nieprzejmowania się
wcale
choć delikatnie trącone niektóre struny
nieraz rezonują głośno.
...
Cząstkę mnie macie
I ja się na to zgadzam.
Bo ja pozostałe opinie
przekuję na dobro
dla mnie
A tamte rezonowanie
wspomnę w przyszłości
z tkliwością.
Edytowane przez EsKalisia (wyświetl historię edycji)1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 68 odpowiedzi
- 1 193 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 471 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 480 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 484 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 472 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
Przez FaLcorN · Opublikowano
Płomień chwili niesie, a świt — rozpala dni i nie wiem co przyniesie, może Ciebie — mi. Płomień chwili niesie, coraz większy szum, w podtopionym świecie, nadbodźcowych dżum. Płomień chwili niesie, sens i wiatr dla słów. Serce - żagiel, rwie się, tam gdzie pełnia — ust. Płomień chwili niesie, w coraz płytszy czas, w nadchodzącą jesień, jeszcze w błękit szans. -
Przez Arsis · Opublikowano
@Somalija księżyc muskający ciało... srebrzystą poświatą rozwidniającą oliwny gaj zapomnienia, tchnieniem owiewającym skronie, spadającym tak lekko na usta, na szyję, na... -
Przez Migrena · Opublikowano
@Annna2 Aniu. "A jeśli i ta miłość jest tylko złudzeniem, co dalej?" nie wiem ! dziękuję bardzo. @Marek.zak1 i masz Marku rację - wszystko się powtarza ! dziękuję! @KOBIETA Dominiko. dziękuję za podobanie :) dziękuję, że jesteś :) @viola arvensis Wiolu :) już pisząc Twoje imię uśmiecham się. z sympatii wielkiej :) dziękuję pięknie!!! @huzarc jeżeli kochać... jeżeli kochać... to już tylko ile sił w człowieku. bo miłość to coś takiego jak cały świat. tylko, że jest jej więcej. dzięki wielkie :) @Robert Witold Gorzkowski Robert. dziękuję ! -
Przez Guzik718 · Opublikowano
Konik kulawy Pewna zabawka stała raz na półce, Jednak jej mechanizm jakby ktoś porzucił. Był to drewniany nakręcany konik w kurtce, Co na swoim wozie ludzi podobnych sobie woził. Gdy chciało mu się po obszarze brykać, On nie mógł,bo nie miał go kto nakręcić. Jedynie przekręcił swoim po pokoju okiem, by kogoś do czynu poszukać, Jednak nikogo nie mógł swoimi łzami zachęcić. Stangret aż dostał z kurzu czapę, A kurtka stała w puchu srebrno-białym. Nagle coś wskoczyło na pobliską szafę, To mały koteczek o futrze szarawym. Zauważył on konika i na półkę wskoczył, I swoją łapkę w jego stronę wystawił. Popchnął go i on się na dół potoczył, On upadł- a wóz do góry kołami się wywrócił. Ludzie zdezorientowani z wozu powypadali, A co z konikiem-zapytajmy? Podróżni co prawda w ogóle się nie zlękli, Jednak ich koń nie został przez los ocalony. Kotek z powrotem na grunt drewniany wskoczył, I połamanego konika ciekawsko powąchał. 22.10.2025r.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się