Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na moim termometrze
noc
naciąga powoli
obojętnym
trzydzieści sześć i sześć


Wstrzymuję oddech
by
wtopić się w tło
gęstniejące
jak stygnąca krew


Słowa odmierzane po kropelce
nie przynoszą ukojenia
- głębiej
dręczy świadomość
że naprawdę
żyje się
tylko w gorączce
..........................
aż po popiół

Opublikowano

O tak, obojętność jest dobijająca. Znacznie lepsza od apatii jest wściekłość czy przerażenie, czy ból - jakakolwiek gorączka emocjonalna, napędzająca działanie.
Oryginalna wersyfikacja i nienachalne rymy. Dobra forma.

Opublikowano
że naprawdę
żyje się
tylko w gorączce
..........................
aż po popiół


stagnacja, obojętność czy apatia to stany najgorsze z najgorszych..."tylko w gorączce", jaka by nie była, "żyje się (...) aż po popiół"; bardzo mi się podoba :)

serdecznie pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Szanowny panie, kiedyś też byłam przeciwniczką
takiej wersyfikacji, ale przekonała mnie do niej
znajoma poetka-profesjonalistka, na prywatnych
konsultacjach. Taki zapis naprawdę rozkłada
akcenty i oddech czytającego, pomaga interpretować.
Rozumiem oczywiście, że można się zjeżyć na taki
widok. Mimo powyższego też jeszcze tak miewam :)
Dziękuję jednak za uznanie dla treści. Pozdrawiam,
Ja A.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Skoro profesjonalistka to ja już zmykam, bo jam tylko amator i nie brałem korepetycji z poezji, za nauczycielkę mając życie i oko, które próbuje coś tam podpatrzeć ;)...
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta   Tak przy okazji: Krajowa Rada Sądownictwa już wydała wyrok w sprawie ważności wyborów prezydenckich, chociaż: Sąd Najwyższy jeszcze nie ogłosił ważności wyborów prezydenckich i niech pani sama wyciągnie logiczne wnioski - kto tutaj tak naprawdę łamie prawo - praworządność? Otóż to: Krajowa Rada Sądownictwa jest bardzo mocno upolityczniona - większość sędziów to Tajni Współpracownicy Służby Bezpieczeństwa - Ministerstwo Sprawiedliwości nie przeszło weryfikacji jak Służba Bezpieczeństwa i Wojskowe Służby Informacyjne i wyżej wymieniona rada jest na smyczy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dlatego też: Sąd Najwyższy natychmiast powinien zaprosić do Polski przedstawicieli Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze, proste i logiczne i jasne?   Łukasz Jasiński 
    • Jeśli wiersz ma ludzi przekonać do jakichś poglądów czy otworzyć im oczy na coś nowego, a zaczyna od ich obrażania (stado baranów), to na pewno nie spełni swojego zadania. 
    • @Jacek_SuchowiczNajwiększą cnotą krytyka jest świadomość, że może nie mieć racji. Dzięki za wpis. Pozdrawiam. @Roma, @andreas graty za przeczytanie i serducho.
    • śmierć złapała mnie za dłoń poczułem się nieswojo chciałem ją pogonić ale cholera się uśmiechnęła   więc udałem że jest mi miło mimo że zimno jak cholera poczułem aż szkoda gadać   po chwili powiedziała że na tę chwilę czekała że miała mnie na oku cierpliwa mocno była   myślałem ze szlak mnie  trafi że chyba zejdę na zawał lecz się wycofałem myśląc nie teraz   zacząłem palić głupa  gęgając że jest mi miło bo mnie właśnie z  wielu wybrała   lecz zaraza mnie wyczuła   powiedziała spadaj nie lubię jak ktoś udaje że mnie lubi   mnie to bardzo ucieszyło więc szybciutko jak to było możliwe się obudziłem
    • W strasznych mieszkaniach mieszczanie żyją, Jadu kieliszki – co tydzień piją I przegryzają – kęsem zazdrości Lub czarną kromką dojrzałej złości   Splątane nici intryg i plotek Wieści wątpliwych od starych ciotek Od lat trzydziestu snują gorliwie Raz obmawiają martwych – raz żywych   Raz recenzują życie Haliny Raz – losy dziwne pewnej Grażyny Czego nie widzą lub nie usłyszą Wnet dośpiewają albo dopiszą   Na sensacyjne wieści są łasi Niczym kot gruby – na łut kiełbasy Słuchają starsi, słuchają młodzi Kto się dziś żeni – a kto rozwodzi   Pod ciastek talerz – plotkować lubią Lecz własną cnotą wielce się chlubią Choć whisky piją spore ilości Urządzą jutro – piknik trzeźwości   Cenią niezwykle życie poczęte (Wszak są to sprawy ważne i święte) A niezamężną Zosię wysoką Z dzieckiem nazywać lubią – wywłoką   Lecz kiedy dziecko już się urodzi To klaps ojcowski – mu nie zaszkodzi Tak zdaniem Zenka oraz Janusza Ociosać można – rogatą duszę   Kłócić się lubią po wina  szklance (O sprzed dziesięciu sezonów tańce) Po słowach słodkich – przychodzą gorzkie Razem z zazdrości – kłującym proszkiem   A następnego dnia o poranku Uśmiechów znowu mają dwie szklanki Garnek powitań pełen słodyczy I tylko na dnie – jad jest goryczy   Gdy się pokłócą, potem pogodzą Wspólnie Innemu chętnie zaszkodzą I tak od wieków działa ojczyzna Jej drugie imię znane – dulszczyzna…
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...