Kwietniowe rozleniwienie

[Ja Aqua]

Ślimaczki
moich myśli
pełzną niespiesznie
ku wiośnianemu
kwiatów kwitnieniu
kwileniu
ptasich dzieci
nieopierzonych


Aż
wybuchnie
prosto w twarz
radości zielonej
wrzask

[Oxyvia]

Ładne, nastrojowe. Oczekiwanie na wybuch życia w przyrodzie. Podoba mi się.
Tylko "ptasie dzieci nieopierzone" są nazbyt dosłowne, zmieniłabym to określenie na jakieś ciekawsze, bardziej niezwykłe.
Pozdrawiam, Kasiu, z wiosną!
Joa.

[Basil]

Ja rozumiem ‘rozleniwienie’, ale trochę mi się w głowie zakręciło :). Sympatyczny tekst.

[Basil]

nieopierzonych - gołych ?

[Ja Aqua]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Basilu, dosłownie i w przenośni nieopierzonych.
Zresztą, przyznasz, takie małe, gołe i nieporadne
są cudne(!?) Ja się takimi lubię pozachwycać
w każdym razie :) Dziękuję za wizytę i pozytywkę.
Pozdrawiam, Ja A.

[Ja Aqua]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Oxy. Tak z zamierzenia nie chciałam nic wymyślać,
żeby nie przedobrzyć. Takie małe życie jest piękne,
nieprawdaż(!?) Wiosennie pozdrawiam, Kasia

[Oxyvia]

Małe życie jest cudne, tak. Ale wiersz powinien to piękno przetwarzać i rozwijać wyobraźnię, a nie tylko informować o tym, co widać. Dlatego coś bym tu jednak pokombinowała.
Owszem, bardzo trudno jest uchwycić ten moment między "upoetycznić" a "przedobrzyć". Na tym między innymi polega sztuka pisania. A uwagi czytelników są po to, żeby nam pomagać w tej sztuce. :-)
Do następnego.
Oxy.