Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

międzygwiezdna


Rekomendowane odpowiedzi

Kiedy po raz pierwszy opada powieka, nie ma już nic prócz cienia - załamanie światła.
Wnikliwość conajmniej połowiczna, rozkłada równo ręce.
Dalej tylko spada, spada z góry biały puch - pył po wybuchu serca.

Znajdują się światy, na potylicy buchają gwiazdy
rdzenne mieszkanki nieba rozklejone wilgocią atmosfer.
Oni, dwie rozproszone konstelacje małp na poręczach.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Na początku myślałem, że to o usypianiu. Potem, że to narkotyczne wizje bohemy. Małpy przypomniały mi Odyseję 2001. Mocny mix, jednak po przeczytaniu całości dochodzę do wniosku, że gdzieś za tymi słowami, puchem, gwiazdami i małpami kryją się ludzie, wnętrza ludzi.. tzn. nasze.

Arek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

fajnie, że sobie poradziłaś z tym komputerem ;)

zaczyna się od wybuchu serca. wcześniej obrazy zrobiłabym jakoś inaczej, przepisałabym je, bo nie zgadzają się z dalszą częścią wiersza. po prostu w nią nie wchodzą. wiem, że narzekam, ale miło było by zobaczyć powyższy utwór świetnym. na razie jest mi bardzo dobry od pewnego momentu ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...