Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

rumieńce


Rekomendowane odpowiedzi

boję się oczu na klamki zamkniętych
kapliczek bez okien i drzwi podrapanych
i szeptów co sączą się z ust niedomkniętych
jak z trumien do których zagląda wciąż pamięć

i nocy tak ciemych że lepkich od strachu
gdzie słowa modlitwy do ust nie trafiają
kamieni rzuconych jak proch na cmentarzu
by to co umarło umarłym zostało

skrzypienia podłogi starego zegara
z kukułką co woła czyjś sen o północy
choć ten dawno zniknął jak chłopczyk w sandałach
co uciekł w pośpiechu nim zdążył przeprosić

i zniknął

ta noc się skończyła lecz będą następne
jak ludzie kolejni w sukienkach i płaszczach
rzucając na tacę pieniążek wspomnienie
lub uśmiech rumienic zastygły na twarzach

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...