Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiecznej włóczędze


Miałam 15 lat
gdy zdecydowałam się napisać pierwszy wiersz
nie ukrywam
kierowała mną moda i chęć bycia emo
nigdy nie miałam odwagi by podciąć sobie żyły
i wypierdolić marności mego świata
magicznym przyciskiem
delete

gdybym mogła cofnąć czas
tamtego dnia zamiast pisać wypiłabym pierwszego shota
wszystkim tym którym nie podoba się:
- brak rymów
- brak metafor
- brak weny
- brak jaj i innych przymiotów męskości

odpowiadam
kij wam w oko
to nie wy nauczyliście mnie płakać

powinnam słuchać się mamy i dalej śpiewać w chórze
może klaskałabym teraz razem z Rubikiem

Opublikowano

Zaczę od tytułu. Ja bym się bał dać taki. Zawsze znajdzie się ktoś, piszący tylko "to prawda", choćby nie wiem jak dobry był utwór.

Ten nie jest zły.
ALE:
1. Dla mnie zbyt dosłowny. Szanowany przeze mnie, a widoczny na wielu forach poetyckich Messalin zwraca zawsze uwagę na zbytnie sprozaizowanie. Nie wiem, co by tu napisał, ale moim zdaniem tu właśnie taki zarzut jest słuszny. Zwłaszcza od wyliczanki jest tylko kąsanie dosłownością.
2.Rubik sam w sobie jest już tak niesmaczny, że psuje nawet ironię.
3.Formalnie powinnaś przestankować tak:
-....,
-...,
-... .
4."Klaskałabym teraz razem z Rubikiem" to tautologia. Klaszczesz z Rubikiem, to automatycznie wraz znim. Co innego u Rubika. Wtedy można klaskać razem z Rubikiem u Rubika. Ale u Ciebie jest "razem z", pierwszy przypadek.

Pozdrawiam i życzę szybkiego minięcia frustracji. Wielu piszących denerwują głupawkowe, ich zdaniem, odruchy towarzyszy pióra. Z niezgodnością opinii trzeba się po prostu pogodzić.

Opublikowano

Nie jesteś...Nią. Jest dobrze. Mogłoby być lepiej gdyś zmieniła frazowanie na np. takie jak poniżej /bo te myślniki nie są chyba najlepszym rozwiązaniem/


brak rymów metafor weny
czy jaj i innych przymiotów męskości

Mi osobiście właśnie najbardziej podoba się owa "dosłowność', czy też wyrażanie siebie szczere, prostolinijne i przede wszystkim żywe tak jak żywy i "normalny" powinien być język współczesnego poety/człowieka ulicy, takiego everymana, bez pompy i nadęcia,

Opublikowano

Przekaz w całej okazałości podoba się, gdyż jego myśl przewodnia trafia do serca, co do błedów -,,z", "u" to raczej błahostka, gdyż forma ,,z" jest bardziej poprawna czyli Twoja , bo ,,u" jest błędna, co potwierdza czas ,,klaskałabym"

serdecznie pozdrawiam

bestia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Podejrzewam, że to raczej niedawno. Ale popisz trochę, poczytaj, a coś z tego będzie. Pozdro.
Hm..było to sześć lat temu. Może to niedawno, a może nie, niektórzy nie wytrzymują nawet tyle:P
Dziękuję za opinie. Jestem zwolenniczką raczej swobodnej ulicznej wypowiedzi niż wymuskanych poetyckich fraz, które nijak się mają do szarej rzeczywistości. Dlatego nie wysilam się, żeby moje wiersze były bardziej wykwintne niż to potrzebne, wolę, aby były autentyczne:) A Rubik..cóż, jest częścią naszej kultury i nie ma co zadzierać nosa, że tu nie pasuje. Nie takie rzeczy ludzie robili:P
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Podejrzewam, że to raczej niedawno. Ale popisz trochę, poczytaj, a coś z tego będzie. Pozdro.
Hm..było to sześć lat temu. Może to niedawno, a może nie, niektórzy nie wytrzymują nawet tyle:P
Dziękuję za opinie. Jestem zwolenniczką raczej swobodnej ulicznej wypowiedzi niż wymuskanych poetyckich fraz, które nijak się mają do szarej rzeczywistości. Dlatego nie wysilam się, żeby moje wiersze były bardziej wykwintne niż to potrzebne, wolę, aby były autentyczne:) A Rubik..cóż, jest częścią naszej kultury i nie ma co zadzierać nosa, że tu nie pasuje. Nie takie rzeczy ludzie robili:P
Ja nie zadzieram nosa i nie robię takiej miny.
Z Rubikiem to mi chodziło bardziej jako o puencie, którą bym zmienił.

Jakże pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...