Co z nami...

[maria nika]

wyrwana ze snu
drapaniem kota
stukam w pionki
ty już po kawie

przez ażur firanki
niedomytego okna
rzucasz błysk
nadal umyślnie

wystukuję harmonię
współbycia
przestawiam litery
ptaki za oknem

dziwią się jak długo
można bezruchem
śpiewać symfonię
ulotnej chwili

[kasiaballou]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Widzę duży postęp w Twoim pisaniu - wiersz prosty w przekazie, ale czy nie w prostocie uroda? Może to nie są do końca moje klimaty, ale praca warsztatowa owocuje.

Takie małe ale; w drugiej strofie dwuwers dość wtórny, poza tym "współbycie" można spoko pisać bez średnika i ta "zwyczajna chwila" ciut za zwyczajna ;)

powodzenia w dalszych szeptach pióra po papierze, będzie lepiej :)
kasia

[maria nika]

kasiaballou
Dzięki za cenne uwagi,
za przeczytanie...i powroty do mojego pisania...
Pozdrawiam

[Judyt]

ptaki za oknem

dziwią się jak długo
można
śpiewać symfonię
ulotnej chwili(...)

to się podoba; J.

[maria nika]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki Judyt za komentarz..że się choć trochę podoba
Pozdrawiam

[Toby]

coś w tym jest..choć rwane i szarpane... może żeby tak dłużej i namiętniej to byłoby jeszcze lepiej...

[maria nika]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za komentarz,dzięki chociaż za "coś w tym..jest..."
Pozdrawiam Toby

[Judyt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki Judyt za komentarz..że się choć trochę podoba
Pozdrawiam

to bardzo,
nie ma za co;J.