Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

i buty dziurawe
przeskoczy bo jestem
w tych trudnościach ludzkich
które kołaczą się w myślach
przytul głowę

cisza taka
że oderwała się strumieniami
i kołuje nad nami

prawie na koniec całuje
dłonie
(...)

*
ja mały śmieszny człowiek z bukietem
wierszołków


prawie bo nie opuszczę aż po
krucha życiowa wierzyć że zwycięża
tak dawno człowieka przeistoczył

ślepe gęste tory
(...)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no wiem Kasiu od dawna, że nie podobają Ci się wierszołki;
dzięki za depnięcie, w warsztacie był, idealny być nie musi,
chociaż nie widzę aż takiej schizy(...)mmm;

wers ostatni dołożyłam z myślą że człowiek taki jest;J.
Opublikowano

a mnie się bardzo, Judytku, podoba...
a mały śmieszny człowiek z bukietem wierszołków jakiś taki bliski, czasem zupełnie tak właśnie się czuję:)
całość do zastanowienia, wierzę że warto się tu zagłębić; warsztatowo na me oko, tyż oki;)
szkoda że nie można plusa, wręcz poglądom niektórych zdecydowanie wolę plusować;)
pozdr ciepło:) aga

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki Aga za ślad pod(...), no..tak to jest,
właśnie tak, że nie każdy ślad można utrwalić
zapisując wszystko literą; serdecznie dziękuję
za zatrzymanie i przychylne słowo, to cieszy;J. to ja również;
a warsztat to pewnie zawsze powinien na siebie pracować i tyle
( a to chyba w niejakiej poezji współczesnej można plusować )
Opublikowano

a ja sam nie wiem. nie ogarniam całości, przyznaję bez bicia, ale też niekoniecznie mi to przeszkadza albowiem wiersz ma na tyle abstrakcyjną formułę, że mogę sobie ze spokojem zaaplikować niektóre fragmenty. Niektóre bardzo dobrze korespondują mi z tytułem, inne zupełnie mnie gubią :)

ślepe gęste tory - bardzo mnie to ujęło, podobnie jak człowieczek z bukietem (chociaż zwyczajnie nie lubię słowa wierszołki, wierchołki - nie wiem dlaczego, po prostu tak mam)
Na koniec nie wiem czy to jest dobry wiersz, ale też nie pozostawił mnie obojętnym, a to chyba dobrze. No i cały czas mówimy wyłącznie o moich gustach.

Pozdrawiam ciepło
Adam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hm Adamie.. na wstępie podziękuję za depnięcie pod wierszołkiem-dlatego tak,
bo nie uważam, że wiersz mój jest wierszem moim, tak po krótce wyjaśnienia,
a słowo jak słowo każde przeminie,ja też nie mogę ogarnąć w swoje ręce
mm..abstakcyjna formuła- to jestem zadziwiona, że tak, może momentem
faktycznie tak się jakoś porobiło;odtwórczo bardziej pisankowanie,
dziękuję serdecznie za gusta Twe jak najbardziej, zawsze to dobrze,
przeczytać cokolwiek,J. płoniaście
Opublikowano

A mnie wciągnęło - puenta troszeczkę obniża ten lot, sytuacja trochę staje się zagmatwana (ja rozumiem personifikacje, ale szkoda aż tak metaforyzować taką sytuację liryczną - przejrzystą, chociaż wkrada się kilka "wielkich' (a nawet za wielkich) słów dotyczących istoty zwanej "człowiek".
Na tak.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Michaś(...) dzięki za depnięcie i poświęconą chwilę- to urocze wciągnięcie- już na wstępie,
mm..za wielkich...może tak czasem ma być, żeby być za(...?) oraz za takowanie,
serdecznie Ci dziękuję b. zwłaszcza, że cienkopis się wypala już;J.
Opublikowano

Pamiętam ten wiersz. Trochę zmieniłaś, ale sens pozostał ten sam. Czytam zawsze Twoje wiersze i próbuję wnikać poza słowa (tam są często szerokie horyzonty), jednak warsztat masz nieco trudny, jakby urywane myśli, które czytelnik może sobie rozwinąć po swojemu albo pozostawić.

Wiesz, w tej chwili skojarzyłam sobie Twój sposób zapisywania z wypowiedziami człowieka będącego u kresu, któremu przesuwają się w pamięci obrazy z życia jak w kalejdoskopie, nie nadąża za nimi, więc urywa w pół zdanie i zaczyna następne...oddajesz to wspaniale w wierszach...podziwiam :)

Cieplutko pozdrowiam.

Opublikowano

Bardzo ładny wiersz, pamiętam, był w warsztacie,
też mi się podobał, uważam, że zmiany poszły w dobrym kierunku.
Całość poruszająca, nie dociera do mnie sens tych słów:

"prawie bo nie opuszczę aż po
krucha życiowa wierzyć że zwycięża
tak dawno człowieka przeistoczył


ja odczytują je, jak pisanie przez człowieka - peela, który traci
jasność patrzenia, a myśli, zapisuje tylko w urywanych fragmentach:
oby jeszcze zdążyć, ująć co najważniesze, zanim zdarzy się to "coś".
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Cześć Teres, dzięki za depnięcie i za wierne czytanie, wierność jest bardzo ważna,
mm...to zaszczytne dla wierszołka- czytanie..., no wiem że trudny, że trudno się
to odbiera, że nie dopowiadam, taka już jestem.

Nie ma czego podziwiać raczej, tak sobie myślę, no i obrazem właściwie pisankuje,
właściwie to też od tego się zaczęło, obraz- właśnie tak. A pamięć jak pamięć,
czasem lepiej, żeby była czysta, chociaż nie zawsze się da. Kres(...) zawsze blisko i daleko. Wzajemnie i dziękuję za b. miły wgląd Twój a szczególnie wnikliwość o którą nie chce się
w dzisiejszych czasach(...), k.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mm...to może będę tak łaskawa, że trochę wytłumaczę(:
ten fragment rozumiem tak, że miłość ta najważniejsza
o którą chodzi w życiu przecie(...) nie jest tylko
' a nie opuszczę aż do śmierci' ale też i po(...)
i bywa krucha- łamiąca się w np. problemach, codzienności, umyka czasem(?)
ale wierzyć trzeba że zwycięża( w jasności, jaskrawości umysłu też),
bo Kto jak Kto ciągle przemienia to czego sam człowiek nie jest w stanie,
to tyle po krótce tak jakby, dziękuję serdecznie za depnięcie Izo, J.-k.
za herbatę wspólną tak jakby no i że czytasz te takie(....)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mm...to może będę tak łaskawa, że trochę wytłumaczę(:
ten fragment rozumiem tak, że miłość ta najważniejsza
o którą chodzi w życiu przecie(...) nie jest tylko
' a nie opuszczę aż do śmierci' ale też i po(...)
i bywa krucha- łamiąca się w np. problemach, codzienności, umyka czasem(?)
ale wierzyć trzeba że zwycięża( w jasności, jaskrawości umysłu też),
bo Kto jak Kto ciągle przemienia to czego sam człowiek nie jest w stanie,
to tyle po krótce tak jakby, dziękuję serdecznie za depnięcie Izo, J.-k.
za herbatę wspólną tak jakby no i że czytasz te takie(....)
Dzięki, Judytko, teraz jak już wiem, to wydaje się oczywiste,
jednak trudno czasem u Ciebie dotrzeć do pestki (nasienia) wiersza.
Przyjmuję jednak z przyjemnością Twoją interpretację, bo lepiej mi się podoba,
niż to co sama zdołałam w pocie czoła wydumać.
Pewnie, że czytam - bo lubię!
Serdeczności ze słodkościami, przy gorzkiej kawie
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Fagocie- dziękuję bardzo za depnięcie,
no to wierszydło się ucieszyło aż pod chmurkę(:
baaarrdzo serdecznie dziękuję; J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mm...to może będę tak łaskawa, że trochę wytłumaczę(:
ten fragment rozumiem tak, że miłość ta najważniejsza
o którą chodzi w życiu przecie(...) nie jest tylko
' a nie opuszczę aż do śmierci' ale też i po(...)
i bywa krucha- łamiąca się w np. problemach, codzienności, umyka czasem(?)
ale wierzyć trzeba że zwycięża( w jasności, jaskrawości umysłu też),
bo Kto jak Kto ciągle przemienia to czego sam człowiek nie jest w stanie,
to tyle po krótce tak jakby, dziękuję serdecznie za depnięcie Izo, J.-k.
za herbatę wspólną tak jakby no i że czytasz te takie(....)
Dzięki, Judytko, teraz jak już wiem, to wydaje się oczywiste,
jednak trudno czasem u Ciebie dotrzeć do pestki (nasienia) wiersza.
Przyjmuję jednak z przyjemnością Twoją interpretację, bo lepiej mi się podoba,
niż to co sama zdołałam w pocie czoła wydumać.
Pewnie, że czytam - bo lubię!
Serdeczności ze słodkościami, przy gorzkiej kawie
- baba

Mm..mnie też trudno wydumać, ale jak coś pomogłam to fajnie,
a to nasienie- faktycznie, trzeba się namęczyć(: ale potem jak
miło, zwłaszcza, że Iza odwiedza i to w pocie czoła...jestem
pod wrażeniem wpisu i przybyłych(...), no i serdecznie dziękuję
za słodkości i kawę(równoważy),chociaż mamy post,
bo pierwsza Ty która tak częstujesz :)J.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN   FaLcorN …:) wiem, wiem;) mam taki wrodzony …talent ;)    lubię Ciebie:) !!!       
    • @KOBIETA Na Wenus? To nawet lepiej. Większa odległość to mniejsza pokusa, którą roztaczasz.
    • Pozostawiłam na chwilę własne myśli, stawiając przy taksówce od strony bagażnika walizki i informując chowającego je kierowcę, na którą ulicę zamiawiam kurs. Gdy wsiadłam i zamknęłam za sobą drzwi, zdecydowałam się do nich wrócić. A tym samym do naszej rozmowy.     - Jak to, co masz ze mną zrobić? - popatrzyłam na niego zaniepokojona. Do treści pytania, będącego w oczywisty sposób uzewnętrznieniem wątpliwości, doszedł jeszcze podkreślający je ton. Pierwsze pytanie wypowiedziałam zwykłym tempem. Drugie już znacznie szybciej - jak zwykle wtedy, kiedy coś mnie rozemocjonowało. - Chyba nie rozważasz odejścia ode mnie? Nie! No coś ty! Powiedz, że nie! - moje spojrzenie stało się o wiele bardziej niespokojne, podążając za zawartą w wypowiadanych słowach emocją.     - Nie! - powtórzyłam, ściskając mu dłonie. - Ty nie mógłbyś, prawda?! Nie po tych wszystkich twoich deklaracjach i zapewnieniach! Powiedz, że... - zgubiłam się na chwilę wśród swoich myśloemocji, przestając nadążać za słowami - że nie powiedziałeś tego i że ja tego nie usłyszałam - pokonałam na moment swoje zdenerwowanie.     - Prawda jest taka, że rozważyłem - odpowiedział wolno na moje pytanie. - Rozważyłem, ponieważ twoje postępowanie pokazuje, że nie jesteś gotowa na ten związek. Unikasz rozmów o istotnych kwestiach, zapowiadając "pogadamy", ale nie wracasz do nich. Ta sytuacja z koleżanką - wiesz, o której mówię. Test, co zdecyduję i jak się zachowam, dobitnie wskazał na twój brak zaufania pomimo, że o nim zapewniasz. Wreszcie ten wyjazd. Wiesz, że jego uzasadnienie stanowi sprzeczność z twoją obietnicą, że nie planujesz zniknąć? Robisz dokładnie to: zaplanowałaś zniknąć na półtora tygodnia. Skoro tak szanujesz swoje słowa, jak mam być pewien, że za jakiś czas nie znikniesz na miesiąc uzasadniając to potrzebą wakacyjnego wyjazdu?     Nie wiedziałam, co mu wtedy odpowiedzieć. Zrobiło mi głupio przed nim i przed sobą do tego stopnia, że mojemu umysłowi zabrakło słów.     - Słuchaj... muszę iść... - tylko tyle zdołałam wykrztusić.     Tak samo jak w tamtej chwili, poczułam spływające po twarzy łzy. Na szczęście wewnątrz taksówki było ciemno. Kierowca zwolnił, skręciwszy z głównej ulicy i wjeżdżając osiedlową drogą pomiędzy budynki, wreszcie zatrzymując samochód pod znajomo wyglądającym domem. Na szczęście dla siebie zdążyłam szybko otrzeć policzki.    - Jesteśmy na miejscu, proszę pani - oznajmił. - Pięćdziesiąt dwa złote. Będzie gotówką czy kartą?    - Gotówką - odparłam szybko, zaklinając go myślami, aby nie zapalał światła.                     *     *     *      Wszedłszy do domu i zmusiwszy się do jak najbardziej uczciwie i szczerze wyglądającego przywitania z mamą, posiedziałam z nią około godziny. Po czym oznajmiłam, że pójdę już się położyć.    - Tak szybko? Ledwie przyjechałaś... - mama była naprawdę zawiedziona.    - Muszę, mamo. Ja... Przepraszam - objęłam ją i przytuliłam. - Dobranoc.    Idąc po schodach, prowadzących na piętro i zaraz potem do swojej sypialni, wróciłam myślami do niego. Do nas i naszej skomplikowanej sytuacji.    - Czemu znowu to ja wszystko psuję?! - zezłościłam się na siebie. - I czemu on jest uczciwy, solidny i przejrzysty?! Musi taki być? I tak się starać, do cholery?! - zaklęłam. - Gdyby chociaż raz mnie okłamał albo zrobił coś nie fair, byłoby mi łatwiej go zostawić! Uznać, że nie jest dla mnie dość dobry! A tak tylko szarpię się pomiędzy miłością doń a obawami przede wspólną przyszłością! Pomiędzy tym, co czuję a tym, czego chcę!     Rozpłakałam się ze złości na siebie, na niego, na swoje uczucia i na swoje lęki.     - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały...       Rzeszów, 27. Grudnia 2025 
    • @Leszczym ostatnio słyszałem tezę że ciężko jest być facetem i nie nosić masek co zdaje się potwierdzać Twój wiersz. Ja robiłem to zawsze instynktownie(co nie zawsze było słuszne) jak w jednym z pierwszych moich tekstów    
    • @Krzysic4 czarno bialym fajne:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...