Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Radomka - w puchu marnym.


Rekomendowane odpowiedzi

nuż, kto zrozumie z piórzysk stęchłej pary
darcie łbów zwisłych sponad łyd w rąb partów
gdzie do kolana chłopskie oko zarył
stęp jakby z bicza strzelił z jawy w mar, tu
grudą marzenie gdy powietrze w pole
mgłą ciemność bierze za goleń

a ta bez piór i trelu i pazurów
zanosi chmurą sponad giętkiej szyi
gdzie fałd koszuli jął od wnętrza szurać
aż człek się pręży z krwi bliskiej przyczyny
wejścia w ten oddech i weń się umościć
potnieje przestrzeń w krągłości

i rzuca się to, wypluwa za siebie
bo szatan jaki uturlany w mące
iskrzy w czas pierza w pokruszonym chlebie
którego moczą do uczty w Radomce
gdy bab i chłopów z pierz ławą pospołu
nosi od kur od rosołu


-----------------------------------------------
od autora: Radomka - wieś na rzut kurą od Koziczyna

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

szatan jaki uturlany w mące
iskrzy w czas pierza w pokruszonym chlebie
którego moczą do uczty w Radomce
gdy bab i chłopów z pierz ławą pospołu
nosi od kur od rosołu
:):)
tak agroturystycznie - nie wiem co na to powiedzieli by miejscowi:)
w ostatnim wersie chyba jest błąd - mniemam
pzdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no ja poszedłem jeszcze w kolejną uliczkę - oby nie slepą:

i rzuca się to, wypluwa za siebie
bo szatan jaki uturlany w mące
iskrzy w czas pierza w pokruszonym chlebie
którego moczą do uczty w Radomce
i weź siądź z babą na ławie pospołu
gdy się rozbiera do rosołu


MN
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Najpierw połamałam sobie język, później przeraziłam się ogromem ambonowych prawd, w obliczu których poczułam się taaaka maaalutka.
Wiersz meczący, wyzwala u mnie kompleksy i kaca moralnego, poza tym jestem za duża na diabły - ale język wykwintny, z akcentem pospolitości, troszkę trąca myszką, dlatego jest to poezja do poczytania w białej bluzeczce, przy niedzieli i nie częściej - nie częściej!

Wolę Pana wiersze o malowniczych krajobrazach - pobudzają moją wyobraźnię i uwrażliwiają na piękno niedocenianych zakątków, jakże bogatych kulturowo.
To tyle.

Pozdrawiam
kasia
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...