Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jakbym żyła w czasie zaborów, czy tam w czasach Twojego pradziadka, to bym może i się bawiła w ten cały "patriotyzm". Ale dziś nasz rząd, media i show biznes sprawiają, że nasza "Polska" jest dla mnie powodem do wstydu, niestety. Nie jestem typem, który ślepo kocha "bo wypada". I mam do tego prawo, wiesz. Nie jest wpisane w konstytucji, że obywatel Polski musi być patriotą.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jakbym żyła w czasie zaborów, czy tam w czasach Twojego pradziadka, to bym może i się bawiła w ten cały "patriotyzm". Ale dziś nasz rząd, media i show biznes sprawiają, że nasza "Polska" jest dla mnie powodem do wstydu, niestety. Nie jestem typem, który ślepo kocha "bo wypada". I mam do tego prawo, wiesz. Nie jest wpisane w konstytucji, że obywatel Polski musi być patriotą.


nie znam się na agd
- Polka
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie martw się, debile są wszędzie :)
Polecam przeczytać Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności Artykuł 9. Wolność myśli, sumienia i wyznania oraz Artykuł 10. Wolność wyrażania opinii.

Komu się nie chce, to powiem, że obie strony dyskusji mają rację, tylko jedna zdecydowanie jest mniej tolerancyjna.

Zgaduj zgadula, która:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jak już zostałem wywołany do tablicy, to odpowiem:

Po pierwsze, decydujemy się, czym są "prawdziwi krytycy", bo jeżeli:
"Poważny krytyk - o ile w ogóle zainteresowałby się tematem - zaczekałby na wydanie wierszy w tomiku poetyckim bądź w jakimś czasopiśmie tematycznym, a nie czepiał się prostej poezji na prywatnym blogu publicznej osoby... jego partnerki."

to w tym wypadku negujemy istotę krytyki w tym miejscu (portalu poetyckim), bo jeżeli ktoś zechce podjąć się krytyki, musi czekać na "wydanie wierszy w tomiku poetyckim bądź w jakimś czasopiśmie tematycznym".

Po drugie zastanówmy się, czym jest wydanie tekstu. Tutaj pojawiają się dwa warianty:
2a - "opublikować na swoim prywatnym blogu wiersze wybranki."
2b - "wyraziła swoje uczucia w taki a nie inny sposób i pokazała je światu."

czyli wg wariantu 1 - naruszamy prywatność byłego Premiera, co się znowu kłóci z wariantem b, gdzie wiersz jest jednak przeznaczony dla "całego świata". Tutaj znowu narasta problem, bo to "świat" reaguje tak, a nie inaczej. "A świat naprawić - to trudne rzemiosło"

Jeżeli już to zrobimy, zastanówmy się jaką funkcje spełnia tekst - otóż wydanie tekstu (wiersza) jest chyba świadomą decyzją, a co za tym idzie, ponosi się pewne konsekwencje, czyli, jak w tym wypadku - krytyka wydanego tekstu. Ja na szczęście zawodowym krytykiem nie jestem, więc za"zawodowego krytyka" nie będę się wypowiadał (no, chyba że ktoś zacznie płacić to wtedy nie ma problemu), jednak, jak wszem i wobec wiadomo , krytyka niejedno ma imię i chyba każdemu przysługuje prawo do oceny wydanego tekstu jak potrafi (patrz Thomas Stearns Eliot - "O krytyku krytycznie").

A co do emocji - sam się zastanawiam skąd są one?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie martw się, debile są wszędzie :)
Polecam przeczytać Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności Artykuł 9. Wolność myśli, sumienia i wyznania oraz Artykuł 10. Wolność wyrażania opinii.

Komu się nie chce, to powiem, że obie strony dyskusji mają rację, tylko jedna zdecydowanie jest mniej tolerancyjna.

Zgaduj zgadula, która:)

A to nie jest tylko nasrane na papierze?
A ja, oczywiście, nie jestem tolerancyjny.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jakbym żyła w czasie zaborów, czy tam w czasach Twojego pradziadka, to bym może i się bawiła w ten cały "patriotyzm". Ale dziś nasz rząd, media i show biznes sprawiają, że nasza "Polska" jest dla mnie powodem do wstydu, niestety. Nie jestem typem, który ślepo kocha "bo wypada". I mam do tego prawo, wiesz. Nie jest wpisane w konstytucji, że obywatel Polski musi być patriotą.

Zgadzam się z Kasią. Polskość i Polska to nie jest tu i teraz.

Przed kim się wstydzisz/za co się wstydzisz? Za Radio Maryja, które odzwierciedla przekonania koło 15% Polaków? Czy może za polski show biznes, który nigdzie indziej poza Polską nie ma szans zaistnieć?

Jest sporo wpadek dyplomatycznych, mamy różne zapatrywania polityczne/ideologiczne/religijne, ale są też wartości, o których Polacy nie powinni zapominać. Kiedyś ludzie oddawali życie, żeby napisać otwarcie: jestem Polką. Nie dezawuujmy tego tylko dlatego, że feel robi kaszanę, a kaczyński butów nie domył i poszedł brudny w ludzi, bo to naprawdę śmieszne ;)

Tak mi się wydaje. Buźka
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Powiem tak, jest mi obojętne czy jesteś tolerancyjny i czy rozumiesz co do Ciebie piszą. Wypadałoby jednak odróżniać pewne rzeczy. Czym innym jest ograniczenie wolności słowa i prawo do krytyki, czym innym znieważenie. Może wg Twojego wzoru powinnam powiedzieć, że jednego debila właśnie znalazłam? Przecież ja też tolerancyjna nie jestem ...

ps. Takie pierdu pierdu Patryk … te Twoje argumenty.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czym innym jest ograniczenie wolności słowa i prawo do krytyki, czym innym znieważenie.


No to jest ta wolność słowa, czy jej nie ma? I niech mi Pani napisze o jakie znieważenie Pani chodzi :)
No przecież napisałam. Pan do szkoły chyba chodził? ... a tam uczą czytać ze zrozumieniem.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No to jest ta wolność słowa, czy jej nie ma? I niech mi Pani napisze o jakie znieważenie Pani chodzi :)
No przecież napisałam. Pan do szkoły chyba chodził? ... a tam uczą czytać ze zrozumieniem.

Pani widocznie nie nauczyli. Napisze mi Pani, w którym miejscu kogoś znieważyłem, czy nie? :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No przecież napisałam. Pan do szkoły chyba chodził? ... a tam uczą czytać ze zrozumieniem.

Pani widocznie nie nauczyli. Napisze mi Pani, w którym miejscu kogoś znieważyłem, czy nie? :)

nie.

:)
Opublikowano

może mam inny mózg, ale gdy przeczytaŁam
że "ByŁy premier umieściŁ na blogu wiersze
swojej kochanicy", to pierwsze pomyślaŁam
o naszym ogrowym koledze, który używa
takiego nika ;P i wierszach jego dziewczyny ;P.

już chciaŁam czytać, ale komentarze mnie,
dzięki Bogu, uchroniŁy przed tym szokiem ;P.

Opublikowano

Ja wiem - na blogach jest mnóstwo grafomanii - ale żeby podpisywać się pod takim czymś prawdziwym nazwiskiem? Ja bym tego nie zniosła... ;)
Po drugie - można nie mieć samokrytyki. Można. Ale kiedy się jakieś 3000 razy dostanie w komentarzu po dupie, to chyba coś znaczy? Można nie mieć samokrytyki, ale żeby być aż tak głupim, by publikować drugi raz, po pierwszej porażce...?
....Maaasakra ;D

Pozdrawiam
Zuza ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Aby łamy, karoseria i resorak mały - ba.    
    • Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...