Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Panie!
chciałbym porozmawiać
tak o mnie

dlaczego unikasz mojego wzroku
proszę, wysłuchaj mnie
widzisz jestem niecierpliwy
to moja wada

nie pozwól
- jeszcze nie teraz

Słyszysz?
ktoś się zbliża

przepraszam

[sub]Tekst był edytowany przez Bartosz Cybula dnia 24-08-2004 13:24.[/sub]

Opublikowano

Taki o to monolog. Czy kiepski, czy nie dobry, czy słabiutki, czy... .Tytuł utworu brzmi "Modlitwa", ale czy to na pewno jest modlitwa? Czy on na pewno skierowany jest do "Pana"?

Bardzo proszę o komentarze. Naprawdę mi na nich zależy.
Pozdrawiam i zachęcam do krytyki.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Gosh!!! Człowieku, nie dziwię się, że nie chce z Tobą gadać... Ależ jesteś upierdliwy... Jeszcze nikt się nie zdążył z Twoim utworem zapoznać, a Ty już się starasz naprowadzać... Co do wiersza... Nie pisz na siłę, żeby tylko coś zamieścić. Pomyśl trochę, dodaj odrobinę tajemnicy, nie wiem... Zrób po prostu coś. Twój utwór w ogóle mi się nie podoba. Pozdrawiam, Pat.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Proszę zwracać się z większym szacunkiem do innych użytkowników forum i dbać o jakość wypowiedzi (kulturę elementarną). Jest to jednocześnie moje pierwsze ostrzeżenie dla Pani. Proszę może jeszcze raz zapoznać się z regulaminem. Wszystkie uwagi na PW.
Opublikowano

Dziękuję za komentarze. Co do utworu : Odznacza się on bylejakowatością, pośpiechem. Chciałem w ten sposób ukazać traktowanie modlitwy jako czegoś drugo- a nawet trzecioplanowego w naszych czasach. Jednak proszę nie traktować tego jako zarzut. Pisałem ten utwór na swoim przykładzie.

Nie pisałem go na siłę. Raczej tak od niechcenia.
Pozdrawiam.

Opublikowano

hmm..
początek jakiś taki zagmatwany
ja bym go tak widziała (przepraszam za moje wstawki)

"Panie!
Chciałbym porozmawiać
Tak, o mnie."

ale niech Pan pierwsze przeanalizuje moją propozycję
bo to Pański wiersz

pomiędzy 2 a 3 zwrotką brakuje jakiejś dodatkowej zwrotki
a w ostatniej zamiast "O! Ktoś się zbliża" zostawiłabym samo "O!" albo zrobiła z tego "O! Przepraszam"

tak jak napisałam wcześniej..
niech Pan to przemyśli - ja nie jestem żadnym autorytetem
to moja sugestia - bardzo subiektywna

pozdrawiam
Emilka

  • 3 lata później...
Opublikowano

Wiele mi to rozjaśnia, już myślałem o Mickiewiczu i Okudżawie, oraz "Zamiast" E. Geppert....:-))

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Proszę zwracać się z większym szacunkiem do innych użytkowników forum i dbać o jakość wypowiedzi (kulturę elementarną). Jest to jednocześnie moje pierwsze ostrzeżenie dla Pani. Proszę może jeszcze raz zapoznać się z regulaminem. Wszystkie uwagi na PW.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...