dolce vita

[marti krűger]

nieograniczony powietrzem przekładam
konstrukcję przestrzeni
i świat z zapałek pudełka na bliskość
substancji nieznanej
by elektryczność we mnie
ustała w mgnienie pajęcze
sieć neuronów


której obce nie było

[Judyt]

przede wszystkim witaj płoniaście
miło widzieć w powrotach, a to
ujęło mnie szczególnie:

i świat z zapałek pudełka na bliskość

-przez co rozumkuje- ale nie trzeba aż tak
bo powietrze rozprzestrzenia kształtem
to co niby jest ustalone, zapisane, stałe;
tych mechanizmów tzw. nieugiętych-komputerów(?);
Autor zdaje się wspomina odwołuje do egzystencji;
z kolei 'mgnienie pajęcze'skojarzyło mnie
się z pewną piękną fotografią subtelną, którą udało
się utekściowić czy jakoś tak(...);wiersz zatem to jak
dla mnie taka próba zrozumienia powiedzmy'schematów'
a tego co przestrzenią- oddechem;wspomina puentą,
to nabazgrolałam:)J.