Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

podróż do głębi siebie

Bo
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bo

Bo

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

jest taki rodzaj drżenia w głębi
rozniebieszczony byt gołębi
poza obszarem naszej woli
zwyczajnie dojrzeć go nie sposób
odkrycie go to uśmiech losu
on się wykluwa z barwy głosu
i na powierzchnię się gramoli
nieopierzony i zdziwiony
bo gdy się rodzi słychać dzwony
i tylko dziecko co jest w nas
ono go chroni
a potem też zamyka w dłoni
gdy nas pochłania czas

HAYQ

HAYQ

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Trochę poprzekręcałem, wybaczysz? :)
Za dużo "go" - cztery razy, w tym po dwa razy jedno pod drugim, ale przekaz wiersza bardzo ciekawy. Nie zastanawiałem się "pod kątem pojawień", na co zwróciła uwagę dzie wuszka,
bo jestem zdania, że "jest" możemy sobie zdawać sprawę dużo wcześniej, zanim się urodzi.
Ale to moje zdanie.
Pozdrawiam.
Bo

Bo

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

wybaczam- jasne. o, tak! - jest wcześniej. a pojawia się ... ano właśnie- całkiem nieoczekiwanie . eeech!!
dziękuję za trud przetworzenia. to są fajne wskazówki. przemyślę :))
ciepło pozdrawiam
Bo

Bo

Bo

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

ogromnie Wam dziękuję za komentarze. wybaczcie, że robię to hurtem, ale czas mnie piekielnie goni. powiem tylko, że jestem tu z Wami i kiedy czytam, to czytam . a są tacy autorzy , których szczegolnie lubię, więc też razem z nimi przeżywam wszystko, co ich "dotyka". ufff - rozgadałam się :). hej ho!
Bo

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Boga się nie udowadnia

      Przez andrew · Opublikowano

      @Łukasz Jasiński

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • andrew
      Zobaczyć Światło

      Przez andrew · Opublikowano

      ,, Daję wam przykazanie nowe , abyście się wzajemnie miłowali. Jak Ja was umiłowałem,,J13, 34   świat bez gruzu ciemności myśli  pełen ładu harmonii  jak łąka pełna kwiatów   gdzie spojrzysz uśmiech mosty nie zburzone    to nie utpia   wystarczy... wystarczy zobaczyć Światło Światło jakim jest Bóg  i iść za nim   tylko tyle  aby świat był miłością    5.2025 andrew Niedziela, dzień Pański  
    • Naram-sin
      cumulonimbus

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      zażądałaś śniadania jak w hotelu no to kupiłem różne rodzaje herbat   stawiam w kuchni pod oknem cały zestaw zielona earl grey mięta leśne marzenie ale ty wychodzisz bez słowa do pracy   zostaję z pełnym czajnikiem i pustą szklanką w zasadzie wszystko mi jedno co powiesz gdy wrócisz na wieczór przewidywali przejście frontu - - niebo już iskrzy jagodowym fioletem   mam nadzieję że nie będziesz się tłumaczyć   jednym ruchem wysypuję z pudełek i mieszam na stole torebki obłoki         Rozmowy z Niką,  maj 2025
    • Naram-sin
      In ninna nanna

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      @Łukasz Jasiński    Żeby tworzyć metafory w obcym języku, trzeba najpierw doskonale go znać i bawić się świadomie łamaniem zasad.   Jeśli rzeczownik città jest w rodzaju żeńskim, to nie może być użyty z mio , które jest w rodzaju męskim. Jeśli we włoskim języku używa się rodzajników przed rzeczownikami, to ich pominięcie jet błędem. Dopełniacz po włosku wymaga użycia przyimka di i nie da się inaczej, zasłaniając metaforyką. Tranquillo - po włosku oznacza spokojny, a nie spokojnie, w tym miejscu powinno użyć się zresztą innego słowa, bo w danym kontekście po prostu tak się nie mówi, itd. Znając oryginał (roboczy) oczywiście mógłbym pomóc (i chciałem), ale po co, skoro autor jest przekonany, że umie lepiej? Wprawdzie znajomość języka pozwala, być może, zaledwie na dogadanie się w barze na dworcu, no ale przecież istnieje metaforyka, czyż nie?   Dobór słów to już inna para butów, choć w niektórych miejscach zaproponowałem inne ze świadomością tego, że słownik nie oddaje ususów. Tego przez całe życie uczą się np. tłumacze. A w ogóle przekład poetycki to jedna z najtrudniejszych dziedzin w przekładoznawstwie, wymagająca wielu umiejętności, intuicji, (o perfekcyjnym opanowaniu obu języków już nawet nie mówię), praktyki... Tłumacze nieraz sprzeczają się o pojedyncze słowa, wyrażenia...  Lecz co tam oni tak naprawdę wiedzą... ?   Pańska odpowiedź jest typowym odwracaniem kota ogonem, a ja nie będę się bawić w pustą erystykę, bo wiem, co napisałem. Na tym kończę, dobranoc.  
    • Naram-sin
      Iskra

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        A to nie jest deklaracja miłości? A splot ust?   Iskra jest czymś nietrwałym, stąd przypuszczenie, że to już przeszłość. W wierszu nie ma poszlak sugerujących, że wspomniane jutro nadeszło i przyniosło dalszy ciąg tej historii.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...