na tle słońca Damaszku

[Ania_G.]

zwołaj Szawle sanhedryn
fig i sykomory
usiądź ze mną
opowiedz
jak wypada Chrystus
na tle słońca Damaszku

zaciągam się mgłą
ona pachnie jeszcze
łkaniem ukamienowanych

powiedz
jak zbłąkany brzask
uchyla powieki z ołowiu
i co z tym światem
gdy patrzysz nań
oczyma Pawła

[Gregory House]

głębokie i poruszające. dobre.

[Nechbet]

świetne, trafione od początku do końca
szczere gratulacje - to jest wiersz!

serdecznie
Marta

[otto m]

Sanhedryn nigdy nie był zwołany w Damaszku
a Szaweł nie miał takiej władzy by go zwołać

[Monika_Gromala]

[quote]
zaciągam się mgłą
ona pachnie jeszcze
łkaniem ukamienowanych

A gdyby tak zrezygnować z [quote]ona ?

Podoba mi się tytuł. Tematyka nie moja, ale dobrze mi się czytało :)

pozdrawiam.

[zdrojek]

jako zwykłemu śmiertelnikowi, czytało mi się wybitnie. . Hipnotyzujące. Aż chce się odwiedzić Damaszek.

[rabbie]

Wiersz podejmuje tematykę, która jego autorce jest obca. To widać i czuć. Utwór drętwy i pusty, tak napuszony powagą, że aż będący karykaturą samego siebie. Ale na tle innych wierszy Autorki i tak prezentuje się nieźle.