Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czytałem kilka Twoich ostatnich wierszy i zdecydowanie ten najbardziej przypadł mi do gustu. Co nie znaczy oczywiście, że tamte były jakieś "be".

Ogółem zauważyłem że lubujesz się w krótkich, skomplikowanych przez nagromadzenie metafor, wierszach. Oczywiście jest to pewnego rodzaju wyzwanie dla czytającego, rozgryźć "co autor miał na myśli" i dobra zabawa słowem.

Kiedyś pod wierszem mojej znajomej napisałeś że "pięknie opowiada". Chciałbym Ciebie zobaczyć opowiadającego :)

Tutaj daję duży plus za dobrą kombinatorykę słowną, przez co momentami jest po prostu zabawnie, choć w tonacji jak najbardziej poważnej.

Pozdrawiam

Opublikowano

Ładnie, bardzo ładnie, ale szczerze przyznam, że jak dla mnie, to dopiero od drugiej strofy włącznie w puentą. Pozdrawiam ;))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przejście z poetyckiego gadulstwa w " małomówność ", to efekt pewnego wyboru/ lenistwa...
Być może opowiedziałem już wszystko, co miałem do opowiedzenia i teraz, snuję już tylko luźne dygresje... ; ))
Dzięki, nazgul.
Pozdrawiam.
: )
Opublikowano

nasłuchało przez noc
cierniowych śniegów
ławic białych mnichów
w czarnym morzu rozpiętych
Dudka o tej porze
można czytać tylko nieskromnie
z boską pychą kiełkujących ziaren
w piach rzucone
z dobrej ziemi podnieść

w południe
kolory normalnieją i zarabiają na życie
na ulicy Gutenberga
Dudek wymusi pierwszeństwo
nurtowi przeciw
tuzinem wiatru pod kamień
to się musi tak skończyć
huk będzie pod niebiosa
wiersze do kasacji

na drugi dzień
miasto będzie milczało
tylko o tym


"Czarno - białe" tło z pierwszych wersów, ciekawe metafory, wykorzystanie pewnych zwrotów z utworów Jacka bardzo dobrze "sprzedają" klimat tego "monologu poetyckiego ". Przestroga dla tych z głową w chmurach. Nie wymuszajcie pierwszeństwa !:)) Pozdrowienia dla JackoPiotra, PiotroJacka ;))

Opublikowano
w południe
kolory normalnieją i zarabiają na życie
na ulicy Gutenberga


&

na drugi dzień
miasto będzie milczało
tylko o tym


Moim zdaniem, to są bardzo dobre wersy.
Jestem na tak, tym razem bez ale.
+

Pancuś
Opublikowano

puenta rzeczywiście dobra.
czyta się nieźle od drugiej strofy, bo pierwsza to tragedia.

"nasłuchało przez noc
cierniowych śniegów
ławic białych mnichów
(...)
z boską pychą kiełkujących ziaren"

haha.
zwłaszcza pierwsze cztery wersy, dla mnie prawdziwe zasieki. ale przeszedłem.

pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk one takie są- zmuszają do myślenia. dzięki
    • ... różne pustynie. Różne zarówno w znaczeniu precyzyjnego położenia geograficznego. Różne w znaczeniu administracyjnej przynależności do danego państwa względnie państw. Wreszcie w sensie takim, że tylko część z nich jest piaszczysta. Przykładowo, Egipt przedzielony Nilem składa się praktycznie z dwóch pustyń - Arabskiej i Egipskiej właśnie.     Jednak na naszej - załóżmy, że można tak Ją określić - Ziemi istnieją dwie pustynie solne. Jedną jest słynne Salt Lake, leżące w Stanach Zjednoczonych, drugą, większą - Salar de Uyuni. Mające długość stu czterdziestu kilometrów i powierzchnię dwunastu i pół tysiąca tych ostatnich - kwadratowych, rzecz jasna.  Spod miejscami cienkiej warstwy soli wydostaje się woda, widoczna w postaci kałuż bądź możliwa do dotknięcia, znajdując się w przerwach solnej powierzchni. Przestrzeń ta przed długim czasem - naukowe dane są tu aważne - stanowiła część oceanu. Po wypiętrzeniu się Andów i odparowaniu wody została drugą z wymienionych solną pustynią, w odróżnieniu od pierwszej - z wyspą Incahuasi. Jednak łowo "wyspa" stanowi potoczne określenie, bowiem jest to po prostu dawna podmorska - dziś nadsolna - wyższa, skalista część dna. Obecnie w dużej mierze porośnięta kaktusami.     Opowiadam Wam o niej, drodzy WspółForumowicze, głównie z chęci podzielenia się pewnym osobistym doświadczeniem. Zdaję sobie sprawę, że z racji owej osobistości odbiór może być różny. Ale przecież nikt z Was zaprzeczy, że świat, w którym żyjemy - i którego część stanowimy - jest odmienny od przedstawianego nam obrazu.     Magia. To pojęcie doskonale Wam znane kojarzy się rozmaicie, w tym z legendami i bajkami oraz z serią filmów o Harry'm Potter'ze, jego przyjaciołach i o Hogwarcie. Ale też - po prostu - z energetycznym oddziaływaniem. Mówimy także o magicznych miejscach, prawda? Otóż oprócz wymienionych w poprzednim opowiadanianiu Machu Picchu i Saqsaywaman Solnisko de Uyuni jest - od dzisiaj również w moim przekonaniu - jednym z takowych. Komu z Was bowiem zdarzyło się, dwukrotnie  spojrzawszy na zegarek w conajmniej dziesięciominutowym odstępie czasu i zobaczyć tę samą godzinę? W dodatku tak zwaną anielską: osiemnastą osiemnaście?     Byłoby dobrze - i komfortowo, a może tylko wygodnie i prosto? - aby wszystkie podobne sytuacje dało się wytłumaczyć przywidzeniem lub samosugestią. Prawda?     I czy nie jest nią również, że skoro wszystko jest energią,  tym samym wszystko jest magią?       Hotel Pedresal, okolice Salar de Uyuni, 27 Września 2025 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Natuskaa    Na to wygląda, że nie zrozumieliśmy się. Ale przedstawiłaś, o co Ci chodziło, teraz więc wszystko jest wiadomym.     Nie. Nie  miałabyś dopowiadać tekstu - jest on pełnym. Wraz z przestrzenią, oczywiście.     Dzięki Ci za odpowiedź. Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrej nocy. *((;
    • O co; pazur, gruz, a po co?  
    • Ale anioł: zło, Ina, Ela.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...