Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

te głodne dotyki to nic
zupełnie nic
to tylko moja niecierpliwość
wychudła

budzik dostaje w rozdarty łeb
jak zwykle szukam kapci
powieki przecieram na słono
obieram twarz z zarostu
molestuję zęby

wychodzę wystawiony na ugryzienia
gotowy na zadziory słów
mentalnie obmacywany
aż do rdzenia pestek

uciekam w krainę pieczonych gołąbków
a tam pod jabłonią
ręce wkładam pod głowę
gdzie jesteś moja połówko
zasuszona na kość

Opublikowano

Ta połówka zasuszona na kość jest bardo wymowna, gdzieś jest brakująca część pełnego jabłka i wygląda jak twarda suszka do kompotu, który możemy wypić w zimowy wieczór.
Bardzo głęboki wiersz o tęsknocie, a zarazem prosty i obrasowy....

Opublikowano

Dzięki za dobre słowa i po przemyśleniu poprawiam, może ta wersja będzie bardziej przejrzysta....

JABŁKO

zostań
te głodne dotyki to nic
zupełnie nic
to tylko moja niecierpliwość
wychudła na kość

budzik dostaje w rozdarty łeb
i jak zwykle szukam kapci
powieki przecieram na słono
obieram twarz z zarostu
molestuję zęby

wychodzę gotowy na ugryzienia
otwarty na zadziory słów
mentalnie obierany
aż do rdzenia pestek

uciekam w siebie
w krainę pieczonych gołąbków
a tam pod kwitnącym drzewem
twarz obmywam w deszczu płatków
ręce wkładam pod głowę
gdzie jesteś moja połówko

schniemy na susz

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • za mamidłami i za lusterkami w oprawie malarskiej stwórcy pierwsze słowa   na białym tle stado wron i nietoperzy jesień  dotyka zapomnienie   blaski gasną z ostatnim krwistoczerwonym liściem  zima wśród ostrych traw   mości sobie miejsce źródło  widziane przez człowieka jeden jedyny raz   przenosi  w czasie i przestrzeni       
    • @Jacek_Suchowicz Seneka to tylko symbol.    Nie musisz go znać, by żyć w jego duchu Wystarczy rozwaga i mądrość u steru By w życiu unikać takich numerów .   Czy chcesz powiedzieć, że:   Twoja kolekcja literatów wielka, każdy coś skrobie, lecz treść w nim cienka. Piszą o księżycu, piszą o chmurach, lecz więcej tu dymu niż żywego pióra ?   Teraz się boję, że mnie tam zaliczysz, ale trudno - przełknę tę  goryczy goryczy.    Bardzo dziękuję! 
    • @Leszczym Rozumiem argument materialny, wówczas to rzeczywiście jest presja. Miałam na myśli nasz sposób życia poza pracą zawodową i poza życiem rodzinnym. (W tych sferach mamy obowiązki, a tam, gdzie one są, występuje presja.) A bycie na tym portalu, jest pewną sferą mojej osobistej wolności. To, że niczego nie muszę, a w każdej chwili mogę zrezygnować albo nie logować się - tylko to pogłębia ten "błogi" stan. :) Pozdrawiam.  @Alicja_WysockaDokładnie tak. Właściwie to unikam już ogłądania takich celebryckich "pokazów" a już na pewno ich nie słucham. Ostatnio skończyłam książkę P. Piotrowskiego  "Mężczyzna, który rozmawiał z hienami" (kryminały - to moja słabość),  przedstawił w niej mentalność i zachowanie polskich celebrytów w Afryce, na safarii. Wśród nich byli pato-celebryci. Hieny w tytule - to ci właśnie ludzie, tak odczytałam tytuł po lekturze.  Dziękuję! 
    • @JWFnie mam czasu ale o którym chciałbyś rozmawiać o starszym (retor) czy młodszym (filozof i poeta) parę dni temu poznałem młode małżeństwo Mickiewiczów - może wychowają synka Adasia :))
    • Wiersz delikatny jak młoda brzoza. Piękny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...