Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 40
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

usypał Bóg
pełen tydzień
siódmą wielokrotność bieli
ani słowa ziemi pod nią
w cichych zaspach księżyce
słońca mroźny negatyw

białe senne pawie
krużgankami zmierzchu
wolno
wiatr skoczył im do gardła

Ten wiersz jest jak dobra bajka pobudza wyobraźnię i twórcze myślenie ;) Zazdroszczę w dobrym znaczeniu ;)
Nieskazitelny, spokojny, otulający. Jak wiatr skoczył im do gardła, to śnieżki zaatakowały mi rzęsy i język ! Spełniło się moje marzenie, ten śnieg jest ciepły !!! Mam nadzieję, że częściej będzie Cię tak natychać..., bo mam głoda na tego typu poezję, zamieć i śnieg.
Pisz !!!!!:))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Gdybym czuł, to napisałbym inaczej... ; )
Jak zamieć, to zamieć...
Zaszalałem !
: )

P.S.
Co do kijka - po dwudziestu latach z dłutem w ręce, potwierdzam, że pocienkować łatwiej ; ))
Opublikowano

wydaje mi się, że nawet ten 'pełny tydzień' niekonieczny...
jak to czasem trudno zamknąć oczy przy czytaniu...ale nie ma innej rady, skoro w paskudnym wielkim mieście ani grama zimy:((((
ładny wiersz
pozdro poświąteczne!!!aga

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ten zabieg z siódmą wielokrotnością bieli, imho, odrobinę przedobrzony. W drugim wersie nieładna inwersja, aczkolwiek podejrzewam skąd tak a nie inaczej.



Bardzo ładne :)

Delikatny, spokojnie poprowadzony, urokliwy.

pozdrawiam, p.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ten zabieg z siódmą wielokrotnością bieli, imho, odrobinę przedobrzony. W drugim wersie nieładna inwersja, aczkolwiek podejrzewam skąd tak a nie inaczej.



Bardzo ładne :)

Delikatny, spokojnie poprowadzony, urokliwy.

pozdrawiam, p.

Inwersja pewnie stąd, że cisza rozpychała się łokciami... ; )
Dzięki.
Pozdrawiam.
: )

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...