Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

moje credo


Rekomendowane odpowiedzi

Życie bez Boga jest możliwe
jeśli tylko Świat potrafiłby się bez Niego obejść
gdyby się nie rozpadł - życie bez Boga byłoby możliwe

pozostałyby kościoły święta
jako przechowalnie Prawdy
a witraże wciąż dzień w dzień
oddzielałyby światło od ciemności

Ale imienia Boga które nosimy w sercu
nie wystarcza dla rzeczy które nosimy w pamięci

wierzę w słowo przestrzeń i przyjaciół
dom rodzinny z którego wyszedłem

wierzę w miłość

Życie bez Boga byłoby możliwe
gdyby nie świerszcze

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Hm, w zamierzeniu autora to nie miał być etap dokonany, ale etap hipotetyczny..

Zaskakujące, jak różnie można to to odczytać.. chociaż zgoda, "pesymistyczną" interpretację podsuwa Różewicz ;)

pozdrawiam
Albo Kafka ;)

Odczyt zaskakuje dosłownością, jednak chyba dla konfrontacji właśnie publikujemy, prawda?
:)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ja wprost przeciwnie niż Ewel K - temat jak najbardziej podszedł, jak najbardziej właściwy.

Cały tekst dobry, byłby bardzo dobry gdyby nie kilka słabych momentów:
1)najbardziej kłuje po uszach - Ale imienia Boga które nosimy w sercu
- ja rozumiem że to jest nieodłącznie powiązane z dalszym wersem, ale na prawdę trzeba coś zrobić z tym " nosimy w sercu" , brzmi okropnie, a umieszczone jeszcze obok Boga to podwójnie.
2)
wierzę w słowo przestrzeń i przyjaciół
w ptaki i prawa człowieka
w dom rodzinny z którego wyszedłem

wierzę w miłość


- ja bym to widział tak.

podsuwam kilka moich subiektywów i pozdrawiam R.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • podarunek intymnego spojrzenia  źrenicami które zsunęły tęczówki w obrzeża    podobasz mi się z  niczego    stałeś się  twój urok pochłania  to inny wymiar  miękkną  kształty przypływają wszystkie gwiazdy    jesteś najpiękniejszy    wdycham cię całą sobą  naturalna siła ściągania  mimowolnych muśnięć dotyków ubrań    rozkwitam  w tym przekrwieniu czuję inaczej  złotoróżowo    nektaru pełnia          
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Piękne słowa i czekałem właśnie na nie. Nie wojny, nie rewolucje, nie przywódcy zmieniają świat naprawdę.
    • nie wyróżniamy się zbytnio ołówek namalowany czarną kredką rozmazany jak dzień w pomidorowym słońcu   dręczy mnie niedokończona ulica przestrzeń bez słowa publiczna zamknięta toaleta   ukryjemy się w morzu
    • @Dagmara Gądek Dziekuję
    • @Dagmara Gądek ...w takim razie lepiej zabrzmiałoby ..samotne "ż", ale nie ma co podawać wszystkiego na tacy :) Masz rację,że z jednej strony natchnienie wymaga samotności, ale sam poeta już nie zawsze.Chciałoby się tę samotność z kimś podzielić i nie mogą to być przypadkowe osoby. Tutaj można pobyć wśród ludzi różnych,ale mających w sobie wrażliwość, wyrażających siebie , próbujących zrozumieć drugiego człowieka i świat.To jest jak spotkanie z przyjacielem, czasem bez słów, a na pewno bez osądów. Bardzo dziękuję za Twoje słowa. @Jacek_Suchowicz o tak, deptanie zasad w sztuce, poezji, muzyce przez twórców jest niewątpliwie twórcze,ale czasem pozostaje z tego tylko samo....deptanie. Dziękuję ,że wpadłeś ...no,że do mnie :) @Leszczym Cieszę się.Czasem coś chodzi po duszy i nie wiesz co. Piszesz więc krótko, a ktoś ci wyjaśni co miałeś na myśli. I to jest wspaniałe. Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...