Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

twoje ostre słowa
wycieram i chowam
nóż przeciwko twoim słowom
czy odpowiedz masz gotową ?

w ofiarny kamień ty a ja
nie czuję nic
w kącikach ust jedynie wszystko
czai się
napełnia płuca
uwalnia śmiech

bo to nasza droga nasz chleb
gdy pada krew
rozbieramy się
wewnątrz w jedno
dwa ciała
blisko tak wolni od słów
bezgłośnie
proszę weź i zanurz
go teraz
nóż

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



twoje ostre słowa wycieram i chowam
jak nóż
na przeciw gotowej odpowiedzi

w kącikach ust nie czuję nic
poza pustką płuc co napełnia i uwalnia
uśmiech
naszego chleba gdy pada krew
rozbieramy się w jedno
wolni od słów
i
zanurzamy nóż
na teraz



- proszę nie bić... tak czytam i się wczytuję :P

Pozdrówki_bezpluski :)
kasia.
Opublikowano

wiersz działa, kobiety proszą żeby nie bić, ale wchodzą w to, i to z własną interpretacją; fanie;) bić nie będę:) dziękuję za poświęcenie uwagi.

Vacker i Panie Żubrze - możliwe że klasa B, ale chyba rzeczywiście tak ma być. chyba, bo piszę intuicyjnie, ekspresywnie, sam czasem znajduje coś, czego wcześniej nie zauważyłem w napisanym utworze.
Vacker a z kinem to tak, że ten tekst "leżakował". ale oglądnąłem któryśtam raz film (no i mamy kino) Ichi Killer również ruszający sprawę bólu. myślę że nie wiele osób zdaje sobie naprawdę sprawę jak lubi ból - zadawać i przyjmować. pozdrawiam i dzięki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ukryte kapcie bose stopy na mrozie
    • @viola arvensis To piękny, emocjonalny wiersz — bardzo obrazowy i pełen wewnętrznego napięcia. Tworzysz niezwykle sugestywną metaforę czegoś, co jednocześnie ciąży i porusza, męczy, a jednak jest częścią ciebie. Wiersz płynie naturalnie, język jest lekki, a emocje w nim zawarte głębokie. Czuć, że to nie tylko literacka zabawa obrazem, lecz zapis pewnego stanu - napięcia wewnętrznego, które szuka ujścia. Pięknie uchwyciłaś dynamikę między tym, co chcemy od siebie odsunąć, a co i tak w nas zostaje. Ostatnia strofa, zamiast klasycznego „uwolnienia”, przynosi zaskakujący zwrot — decyzję o zatrzymaniu tego „gościa”, ale już na własnych warunkach. Wyrażasz emocje w sposób poruszający. Świetny!  
    • @viola arvensis hehe, najwidoczniej kształtne kolana, tworzą kształtne wiersze. Pozdrawiam:)
    • @Rafael Marius latem to pasje, założę wdzięczną sukienkę. Pije herbatę w takiej zrobionej opasce i się wygłupiam nawet w domu dla siebie samej:) mnie rozmarzają takie kwiatki na głowie:) Jutro będzie u mnie Zoja, mam dla niej prezenty, ale myszkę zostawię w domu i jedną książkę. Mnie też zabawki cieszą:) Książeczka ma fajne ilustracje, ruchome strony i ładny tekst. Taka grudniowa książeczka:)
    • @Maciek.J Poruszasz temat przemijania w sposób lekki, codzienny i niepozbawiony humoru. W obrazie zmieniających się pór roku odbija się życie człowieka, a choć pojawia się tęsknota za młodością, w końcowych wersach pobrzmiewa pogoda ducha i pogodzenie się z własną codziennością. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...