Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

to co ważne jest w nas (poprawiony)

zak stanisława
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

zak stanisława

zak stanisława

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Nie lubię esemesów.
Napiszesz list?

To pytanie rozświetliło dłoń.
Nabrało sensu poszukiwanie kropel
potu na setkach stopni
do włoskich ogrodów.

Brodzenie w październikowych
rozlewiskach
pachnąca wilgocią rapsodia.

Mury, morze, a może
samotność

Odkryty świat zamkniętych muszli.
Poskręcane wróżbą powrotu wiotkie
rośliny.

*
Czubkiem nosa unoszę kapelusz.

Ukryte uśmiechy w zimnych filiżankach
popołudniowych plażowiczów

Napiszę
włożę do koperty

krzyki mew


- 'Nikt nie może tracić z oczu tego, czego pragnie' *

*P.Coelho

Fanaberka

Fanaberka

Opublikowano
Opublikowano

Kurcze, bardzo mi się podoba jak zmieniasz ten wiersz. Żałuję, że nie zapisałam sobie poprzednich wersji.
Bym podczepiła brodzenie w morzu do chodzenia po schodach - z wiersza wynika że obie te czynności nabrały sensu - relacja będzie przecież kanwą listu, papierem papeteryjnym, tak? dobrze odczytałam?

"Mury, morze, a może
samotność,
pachnąca wilgocią żałosna rapsodia." - tę zwrotkę bym przeniosła tuż nad kropkę, jako końcową refleksję, podsumowanie tych wszystkich doświadczeń.
z "żałosnej" bym zrezygnowała - za mocno depresyjny wyszedł ten wers.

Ja bym tak zakończyła:

napiszę
włożę w kopertę

krzyki mew

Ps. Pewnie niedługo się zmęczysz pracą nad tym wierszem - aż szkoda.

zak stanisława

zak stanisława

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiesz Fan, że się nie zmęczę:D
bo ten wiersz przeżywam od początku wyrzucam obrazy, wracam do nich i sama nie wiem co zostawić, bo wszystko wydaje mi się ważne
a skoro to ma byc list
to moze faktycznie dopiąć więcej znaczeń, nie wiem
lubie te wspomnienia i nie chciałabym żeby były suche jak esemes
wiesz o czo mi chodzi?
dzięki za rady
cmok z przytupem za cierpliwość
CMOK
adolf

adolf

Opublikowano
Opublikowano

"Odkryty świat zamkniętych muszli.
Poskręcane wróżbą powrotu wiotkie
rośliny."

cundowen,

a całość jak zwykle łądnie upieczona z dodatkiem nutki sentymentu, ładne opisy,
pozdr i czekam na zobaczenie w zertce :)

adolf

adolf

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hehe adolfie był w zetce nawet dwie wersje ale wycofałam bo mialam wąty, jeszce mam
bo nie wiem czy ten kapelusz nie umieścić pod esemesami
jak myslisz?
pozdrawiam ciepło

nie tak jak teraz jest lepiej, bo chyba logiczniej, że poprzednie strofy przuygotowują grunt pod tą strofę,pozatym,

Napiszesz list?
Nie lubię esemesów.
To pytanie rozświetliło dłoń.
Nabrało sensu poszukiwanie kropel
potu na setkach stopni, prowadzących
do włoskich ogrodów.
zak stanisława

zak stanisława

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hehe adolfie był w zetce nawet dwie wersje ale wycofałam bo mialam wąty, jeszce mam
bo nie wiem czy ten kapelusz nie umieścić pod esemesami
jak myslisz?
pozdrawiam ciepło

nie tak jak teraz jest lepiej, bo chyba logiczniej, że poprzednie strofy przuygotowują grunt pod tą strofę,pozatym,

Napiszesz list?
Nie lubię esemesów.
To pytanie rozświetliło dłoń.
Nabrało sensu poszukiwanie kropel
potu na setkach stopni, prowadzących
do włoskich ogrodów.

ładnie to odczytujesz a. pieknie teraz nawet mnie ten wiersz się widzi
cmok
teresa943

teresa943

Opublikowano
Opublikowano
Napiszę
włożę do koperty

krzyki mew


- 'Nikt nie może tracić z oczu tego, czego pragnie' *

*P.Coelho

Pointa rozczulająca...naprawdę wzruszyłam się... też wolę pisać i otrzymywać listy niż esemesy...można w nich odtworzyć najskrytsze dźwięki i obrazy serca...
Cytat też jest mi bliski, tym bardziej, że lubię tego autora.
Bardzo ładny wiersz.
:)))
Serdeczne cmokasy, Stasiu
-Krysia.
egzegeta

egzegeta

Opublikowano
Opublikowano

dobrze, że nie czytałem żadnej poprzedniej wersji
przynajmniej mogę spojrzeć na świeży towar;)
a wg mnie
lepiej tak:

---------------------------------------------


Nie lubię esemesów. ----> przestawiłem wersy, dla mnie lepiej
Napiszesz list?


To pytanie rozświetliło dłoń.
Nabrało sensu szukanie kropel
potu na setkach stopni, ---------> "prowadzących" wyrzuciłem
do włoskich ogrodów.

Brodzenie
w październikowych rozlewiskach
pachnąca wilgocią rapsodia.

Mury,
morze, samotność ------> mury, morze to jakby synonimy samotności

Odkryty świat zamkniętych muszli.
Poskręcane wróżbą powrotu
wiotkie rośliny.

*
Czubkiem nosa unoszę kapelusz.

Ukryte uśmiechy w zimnych filiżankach ----> tu przestawiłem Uśmiechy w miejsce ukryte
popołudniowych plażowiczów

Napiszę
włożę do koperty

krzyki mew

-------------------------

pana Coelho wywaliłem, bo go nie cierpię - przemądrzałego smętniaka;)

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      aranżacja wnętrza

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Świetnie napisany. Uśmieszek w tekście - sympatyczny signum temporum. Puenta wieloznaczna, ułożona wielowymiarowo (a to niełatwa sztuka, biorąc pod uwagę, że chodzi raptem o trzy słowa), może być nawet zinterpretowana w duchu chrześcijańskim (jestem tego prawie pewien). Pustka lub chaos moralny to diagnoza oczywista w aktualnej rzeczywistości. Kiedy widzę popisy antyreligijnych szyderców, to zawsze przypomina mi się wiersz Szymborskiej Ostrzeżenie:   Nie bierzcie w kosmos kpiarzy, dobrze radzę. (...)   To tak a'propos twojego do góry nogami.      
    • Naram-sin
      Dyle ma Ty

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Nie miało być czasem bez tego drugiego to?   Pozdrowienia od Telimeny.
    • Naram-sin
      Rzeki

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Bardzo chaotycznie i niekonsekwentnie zbudowany - raz są rymy (a jak są, to kiepskie, gramatyczne), raz ich nie ma, rytm się potyka jak pijany. Czasem bywa, że umiejętności nie nadążają za ambitnym projektem. Oczywiście warsztat warto zawsze doskonalić, choćby zaczynając np. od krótszych form, gdzie nie trzeba utrzymać regularnej metryki przez kilkadziesiąt wersów lub kilkanaście strof. A przekazywać myśli w poetycki sposób można z powodzeniem w wierszach wolnych. Ten utwór akurat ma potencjał, z motywem rzeki - drogi życiowej, gdyby nie był taki rozchwiany i przegadany (bo rymowanie w niedojrzałych literacko tekstach oznacza również nadmiar słów, którymi wypycha się wiersz 'żeby pasowało'). Czasem też słaby, banalny rym deformuje i okalecza treść, bo nie piszesz tego, co chcesz naprawdę wyrazić w wierszu, tylko to, co ci narzucają przypadkowe, ale rymujące się słowa. Idziesz więc niekoniecznie tam, gdzie zamierzałeś dotrzeć, tylko w przysłowiowe maliny. Tekst wtedy staje się karykaturą samego siebie.
    • Gosława
      .

      Przez Gosława · Opublikowano

      ludzie zawsze w wędrówce zamieniają się w ptaki ja zagubiona dzika kaczka ciągle czuję zapach z pobliskich kartoflisk czerstwy popiół porwał wiatr unosząc ponad dachami stodół ciepłem światła wsączając się w dzień za lasem dziewczyny w pomiętych sukienkach kręcą się wokół własnej osi smutne jak wyodrębnione cienie na twarzy dodają im lat zielone liście paproci drżą jeszcze w złocie ostrość spojrzenia jak w soczewce skupia natręctwo komarów nie podnoś mnie z kolan tu bliżej do dna  
    • Naram-sin
      wystarczy

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Myślicie, że kiedyś więcej poezji się czytało? Również sięgała po nią wąska grupa odbiorców, przede wszystkim musieli to być ludzie umiejący czytać (czyli odpadały najliczniejsze warstwy społeczne - chłopstwo, służba dworska, mieszczaństwo pewnie też, ewentualnie wyjątkiem mogli być ci najbogatsi i w jakimś stopniu wykształceni), po literaturę piękną sięgała głównie zainteresowana życiem kulturalnym arystokracja. Duchowni pewnie rzadziej, najwyżej jakieś religijne dzieła. Chyba zawsze była to dziedzina niszowa, dla elit, intelektualistów, środowisk akademickich - i pasjonatów.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...