Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tu zima i kościół opętany śniegiem,
noc i kolorowe piegi Pana Boga;
dach tak syty, że wybuchł, że zakochał się w sobie,
ludzie pouciekali i została słoma.

Tu zima jest i coraz częściej marznę o tobie,
o te wszystkie okruchy zmiatane pod dywan.
Namaluję karpia - ty skomponuj ciszę
pójdziemy do łóżka a później do diabła.

Opublikowano

Kościół opętany śniegiem,
noc i kolorowe piegi Pana Boga -

jest zima i coraz częściej marznę,
zamiatam stalowoszare płatki pod dywan,
maluję karpie na święta, a ty komponujesz
ciszę.

Pójdźmy wreszcie do łóżka,
a później do diabła.


No nie wiem, nie wiem ;) Popracuj jeszcze nad nim, bo warto dla paru momentów. Mnie poniosło jak zwykle, nie bądź zła :*
+/-

Pancuś

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


tyle masz ode mnie, fanki interpunkcji :P

druga strofa - pojawiają się dwie wersje. otóż nie zgadza się przypadek i spójrz tylko, Żelko -

marznę o tobie,
o tych wszystkich okruchach zmiatanych pod dywan.


lub

marznę o ciebie,
o te wszystkie okruchy zmiatane pod dywan.


sądzę jednak, że marznięcie to coś bardziej jak marzenie niż martwienie, dlatego popieram wersję 1 :P

pozdrówki.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ależ nie :p to będą naprawdę
śmieszne święta :)

/ten tytuł ma denerwować, deprawować i co tam jeszcze :P
i nie ma opcji :P dziękuję i pozdrawiam serdecznie ;*
W takim razie: "weselnych świąt". Wesołych są takie normalne, zwykłe
skoro karpia trzeba namalować i skomponować ciszę, a kotu rzucić ochłapy
pod ogon bo też się przekręcił na lewą stronę i szczeka. Tak sobie tylko gdybam...
Pozdrawiam.
Opublikowano

Ładny, zgrabny i śmieszny ;)) Pierwsza strofa sprawnie zarymowana; aż szkoda, że druga nie poszła w jej ślady. Zabawny wierszyk, bo i trochę na granicy powagi, trochę niby wyszydza: ambiwalentny, wieloznaczny - dobry ;)) Ale ten, no, wydaję mi się, że mimo tego, iż obie strofy są dobre, to pierwsza jest lepsza ;)) W ogóle mam wrażenie, że każdy kolejny wers (mimo, że dobry) jest coraz gorszy ;D;D
Buźka;P

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk one takie są- zmuszają do myślenia. dzięki
    • ... różne pustynie. Różne zarówno w znaczeniu precyzyjnego położenia geograficznego. Różne w znaczeniu administracyjnej przynależności do danego państwa względnie państw. Wreszcie w sensie takim, że tylko część z nich jest piaszczysta. Przykładowo, Egipt przedzielony Nilem składa się praktycznie z dwóch pustyń - Arabskiej i Egipskiej właśnie.     Jednak na naszej - załóżmy, że można tak Ją określić - Ziemi istnieją dwie pustynie solne. Jedną jest słynne Salt Lake, leżące w Stanach Zjednoczonych, drugą, większą - Salar de Uyuni. Mające długość stu czterdziestu kilometrów i powierzchnię dwunastu i pół tysiąca tych ostatnich - kwadratowych, rzecz jasna.  Spod miejscami cienkiej warstwy soli wydostaje się woda, widoczna w postaci kałuż bądź możliwa do dotknięcia, znajdując się w przerwach solnej powierzchni. Przestrzeń ta przed długim czasem - naukowe dane są tu aważne - stanowiła część oceanu. Po wypiętrzeniu się Andów i odparowaniu wody została drugą z wymienionych solną pustynią, w odróżnieniu od pierwszej - z wyspą Incahuasi. Jednak łowo "wyspa" stanowi potoczne określenie, bowiem jest to po prostu dawna podmorska - dziś nadsolna - wyższa, skalista część dna. Obecnie w dużej mierze porośnięta kaktusami.     Opowiadam Wam o niej, drodzy WspółForumowicze, głównie z chęci podzielenia się pewnym osobistym doświadczeniem. Zdaję sobie sprawę, że z racji owej osobistości odbiór może być różny. Ale przecież nikt z Was zaprzeczy, że świat, w którym żyjemy - i którego część stanowimy - jest odmienny od przedstawianego nam obrazu.     Magia. To pojęcie doskonale Wam znane kojarzy się rozmaicie, w tym z legendami i bajkami oraz z serią filmów o Harry'm Potter'ze, jego przyjaciołach i o Hogwarcie. Ale też - po prostu - z energetycznym oddziaływaniem. Mówimy także o magicznych miejscach, prawda? Otóż oprócz wymienionych w poprzednim opowiadanianiu Machu Picchu i Saqsaywaman Solnisko de Uyuni jest - od dzisiaj również w moim przekonaniu - jednym z takowych. Komu z Was bowiem zdarzyło się, dwukrotnie  spojrzawszy na zegarek w conajmniej dziesięciominutowym odstępie czasu i zobaczyć tę samą godzinę? W dodatku tak zwaną anielską: osiemnastą osiemnaście?     Byłoby dobrze - i komfortowo, a może tylko wygodnie i prosto? - aby wszystkie podobne sytuacje dało się wytłumaczyć przywidzeniem lub samosugestią. Prawda?     I czy nie jest nią również, że skoro wszystko jest energią,  tym samym wszystko jest magią?       Hotel Pedresal, okolice Salar de Uyuni, 27 Września 2025 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Natuskaa    Na to wygląda, że nie zrozumieliśmy się. Ale przedstawiłaś, o co Ci chodziło, teraz więc wszystko jest wiadomym.     Nie. Nie  miałabyś dopowiadać tekstu - jest on pełnym. Wraz z przestrzenią, oczywiście.     Dzięki Ci za odpowiedź. Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrej nocy. *((;
    • O co; pazur, gruz, a po co?  
    • Ale anioł: zło, Ina, Ela.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...