Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie obronię cię, przed gradem
tysiąca słów
ciskane znad gwiazd, niosą prawdę
o nas – może i całą
roztrzaskując się o chłód
nosicieli naszych stóp
nikt nie oskarża, za odbijanie
połamanych sylab w niewielkiej kałuży
- jako jedyna zna prawdę – choć
ciągle wywraca oczy
nie obronię cię,
dziś, ani jutro
póki z gwiazdy nie zlecisz

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


znaki interpunkcyjne - albo zrezygnuj, albo bądź konsekwentny i niech będą tam, gdzie trzeba. Podobnie z dużą literą
i "obronię" x 3 popraw (przynajmniej 2 - trzy już nie da rady)
Wiersz... nie wiem, nie umiem tak czytać. :/
Pozdrawiam
Opublikowano

a gdyby zrobić taki myk?

nie obronię cię
przed gradem tysiąca słów
ciskane znad gwiazd niosą prawdę o nas
może i całą roztrzaskując się o chłód stóp

naszych nosicieli
nikt nie oskarża za odbijanie połamanych sylab
w niewielkiej kałuży
jako jedyna zna prawdę choć ciągle wywraca oczy

nie obronię cię
dziś ani jutro
póki z gwiazdy nie zlecisz

Opublikowano

HAYQ - jeśli Ci się tak podoba to - ok ... ale wole zostać przy pierwotnej wersji,
nie mozna dostosowywać utworu do wymagań czytelnika, upraszczać mu drogi - to on powinien analizowac tekst, próbować go rozszyfrować - jeśli wiersz jest niezrozumiały - trudno - może dla kogo innego będzie. Nie twierdzę, że wszyscy muszą rozumieć dany utwór - rozumiesz lub nie, i nie jest to jakąś ujmą...
można przerabiać wiersze na bardziej zrozumiałe, jaśniejsze ... ale najbardziej liczy się pierwowzór, bo to w nim ukryte są prawdziwe słowanadawcy, całe sedno nadania, które autor wysyła (wszyscy to wiemy) - przerabiając go, poprawiając na bardziej zrozumiały łatwo możemy zmienić jego treść.

Dzięki za wizytę,
mam nadzieję, że kiedyś jeszcze wpadniesz...
Pzdr
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • gdy gra muzyka i wszystko się zapieka organy chcą wyrzucić z siebie grząską toń płaszcz z swetrem się ciągle biadą zwleka dopływa do szerokich ulicznych pustynnych dłoń ta era znienacka się zapiera piszczy dnem z własnego musu co to przez ego cholera już mnie wielce tak poniewiera do serca złote liście się tną co to jest w lewo wydają góry purpurowe brzmienie i ołowianym losem tną swe wyżyny waleczność się ze sobą rwie po niczyim lesie stukając jak armata w te ciągłe miny ukrywa się szturmem los sponiewieranych chwalebna cisza napaja smutkiem swój gniew bożyszczem jest już ten typ rozeznany promieni gdy głuchy skamieniały niczyi latarni śpiew pokrywa bałwochwalna zamienia się w rytm dociera do granic swych pustych możliwości pantera zabiera swoją jasną zgubę w tonącą myśl uwiera skąpymi baletami z uścisłości gdzie grzmi struktura i pada się w woń Chimera obumiera w swej litej naturze a serce dotyka swą miłą do zera skroń wszystko zakrywa płaszcz w swej dzikiej chmurze dlatego walcz mieczem o stół i o gwóźdź aby radosnym to słonko powlekało za bardzo się burzy ten mocny ruszt co spocznie jedynie stęchliźnie zabrało i wiara nadzieja i miłość chce dotykać anielskiego roztropnego człowieka bo rozkosz za bardzo się budzi tłem zaczyna powoli dotykać się nocna powieka
    • @KOBIETA Jestem optymistą, dlatego wybaczam. ;) PS. Wierzę, że pokonasz sceptycyzm i zaufasz — w scalenie wagonów. Wesołych Świąt!  
    • @FaLcorN   ;) och przepraszam…może to wrodzony sceptycyzm;) ? może świąteczne przytłoczenie czerwienią ;) a może zwyczajne zwątpienie w przejrzystość …połączeń …kolejowych;)    wybacz mi :))))       
    • @Sylwester_Lasota To fakt. Dwie strony medalu.    Pozdrawiam, wszystkiego dobrego. 
    • Zielony kolor nieba a na nim  niebiskie świecące słońce człowiek tonie w czerni mieszając się z kolorem ziemi.   Zupełnie nowy świat widziany  przez szkła kolorowych okularów  ktoś postanowił urzeczywistnić    Zakrzywiam czas żeby iść na skróty  pomijam parę zbędnych lat  które chcę puści w nie pamięć.   Utopiony w dziwnej rzeczywistości  tęsknię za czymś innym niech zmienią barwy i wszystko będzie jak kiedyś.   Po krótkim śnie poczuje się lepiej stare buty zniosę do szewca żeby zrobił z nich nowe.   Odnowię wszystko i odnowię siebie  w nowym ubraniu i w nowych butach idę  szkoda że ze starymi dziurami.   Obok mnie tłum ludzi zmierza  wszyscy zupełnie nowi i nie czuli po krótkim śnie obudzili się kimś innym.   Kto ich odmienił i kto dał im życie  wczoraj byli sobą  dzisiaj zupełnie inni wpatrzeni w skały.   Nowi ludzie ze starymi zwyczajami  w nowych butach idą ze starymi dziurami  dumnie idąc sądzą że są idealni.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...