Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czas płynie
trzymając się z ciszą za ręce
niebo jest zimne
milczy
nawet o miłości
A niech mówią że się pogubiłam
życie jest zbyt trudne
sądząc po wieczności
więc czy szczęście
jest tylko złudzeniem
metaforą wolności
siostrą zła
kiedy cię nie ma
tak mi się wydaje
czas biegnie
niosąc ciszę na rękach

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

...* o jedną ciszę i rękę za dużo

Pogrubiłam to, co budzi moje zastrzeżenia w wierszu.
Przemyśl to. Nie łatwo jest poprawiać, może napisz nowy?
Na pewno - będzie lepiej!
Serdeczności
- baba
Opublikowano

coś tu nie tak:Czas biegnie trzymając cisze za ręke i wtedy niebo jest zimne(czyli jesl źle), ale gdy go nie ma to czas niesie cisze na rękach, czyli wtedy też jest źle.Można by to trochę zmienić i zacząć od czegoś pozytywnego a skończyć smutno, a tak na konću i napoczatku napisałaś własciwie to samo, ale inaczej.


Ale nie ma katastrofy,widać, ta 13 sugeruje, że zaczynasz pisanie, życzę powodzenia i pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję za odpowiedź, rzeczywiście, może jest za mało tej ręki
i wszystko dlatego!
Moje uwagi - są subiektywne; to tylko moje odczucia po przeczytaniu.
Wiem z własnego doświadczenia, że zwykle o sprawach b. ważnych dla nas
i budzących silne uczucia (miłość, strach, ból, tęsknota itp.) -
pisać coś sensownego jest najtrudniej. Lepiej pozwolić sobie, by emocje opadły
i wtedy...
Co prawda, są to przeżycia podmiotu lirycznetgo, ale widać zadziałały też na Autorkę.
Pisząc komentarz, staram się uczciwie przekazać moje uwagi, ale nie muszą one
być trafne. Pamiętaj: nic tak nie szkodzi, jak bezzasadna pochwała.
Gdybym nie uważała, że stać Cię na lepiej - nie pisałabym komentarza.
Zachęcam do pisania. Nie jest ważne to - ile masz lat: 10 czy 100.
Ważne jest czy piszesz dobrze, czy źle. A na pewno będzie coraz lepiej,
uczymy się świata całe życie.
Serdecznie pozdrawiam
- baba
Opublikowano

Jeszcze raz dziękuję za komentarz, zależy mi na tym właśnie żeby poznać takie subiektywne opinie na temat przynajmniej niektórych moich utworów. Nie zawsze kiedy piszę o tych właśnie ważnych uczuciach, o miłości czy tęsknocie - kieruję się emocjami - bardzo często opieram się o wspomnienia:) A to że nic tak nie szkodzi jak bezsensowna pochwała to bardzo mądre słowa - trzeba przede wszystkim starać sie tworzyć coraz lepsze wiersze, a nie popadać w samozachwyt - bo dopiero w ten sposób będziemy mogli coś osiągnąć...

Opublikowano

[quote]mnie nie stać... i nie piję


'tanie wino jest dobre bo jest dobre i tanie', nie mogłam się powstrzymać ;)


[quote]A to że nic tak nie szkodzi jak bezsensowna pochwała to bardzo mądre słowa - trzeba przede wszystkim starać sie tworzyć coraz lepsze wiersze, a nie popadać w samozachwyt - bo dopiero w ten sposób będziemy mogli coś osiągnąć...
o, tak. mądre, popieram.

a teraz do wiersza:
myślę że nagromadzenie szczęścia, wolności, wieczności - niekoniecznie.Choć akurat tu na pewno nie jest użyte bezsensownie. aż sobie pomyślałam trochę, 'metafora wolności', ciekawe. może spróbujesz dodać jakąś puentę?

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...