Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zmatowiała tafla dla fregaty
czarującej śmiało świat masztami
żeglujący hurmem rumb uchwycą
wyświeconym drewnem ster zdobiony

kapelusze błyszczą się mosiężnie
pokładowe lampy na haczykach
oświetlają drogę zbyt kręconą
marynarskim krokom wzdłuż relingów

ratownikom dany dzień zbawienia
kamizelki mogą ich radować
uśmiechami żywych rąk uściskiem
unoszące koła niech odpoczną

muszę ci podziękować że jesteś

Marlett i Sosna

Opublikowano

jestem nowym grafomaniakiem na tym forum.. stąd sory za może trochę naiwne refleksje z mojej strony..niemniej zawsze się zastanawiałem, jak się pisze wiersz we dwójkę:)...przeczytałem Wasze wspólne dzieło..cóż..tylko klasnąłem ..dobre..zazdroszczę Wam ..ale w takim pozytywnym sensie:) zdróweczka..

Opublikowano

Toby zadał ciekawe pytanie. Mnie też to interesuje,
o ile nie jet tajemnicą. Po jednej zwrotce, naprzemian wersami,
każdy swoją wersję? Jak znam życie, to pewnie i tak i tak, - różnie.
Ja znam tylko żeglowanie szuwarowe, ale
"O Panie nie jest to Twój raj, o nie, o nie,
Nadzieję innym głupcom daj, ja na Morze chcę..."
Wiersz budzący tęsknotę i nadzieję na lepsze.
serdeczności
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bóg i historia.   A za Bugiem — czterdzieści dywizji, palce w szufladzie, pamięć katorgi.   Szepty.   Wielka utopia rewolucji.   Za Odrą — miliardy wierzytelności, sprzedajny sędzia i tłuste synekury.   Niedomówienia.   Wielki mit postępu.   A pomiędzy nimi — my, między strachem a łatwowiernością.   Pamięć i złoto.
    • Nasze wspaniałe księżniczki Wiosna oraz Ty już jesteście obecne   W naturze  ujawnia się piękno , Ty jesteś cudowna Cudowne barwy , powabne zapachy Jesteście tu i teraz w zasięgu ręki Wasze imiona to symbol miłości Słowa są wiosenne, słowa to dama Dziś bądźcie sobą i otwórzcie swoje ramiona dla miłości Co rok jesteście tutaj, Ty przybyłaś niedawno i już widzę uśmiech na mojej twarzy Po zimie radość jest podwójna Wszystko budzi się dożycia Aż chce się tańczyć z powodu waszej obecności Weźcie mnie w swoje ramiona Razem miłujmy się miłością i szczęściem.                                                                                                                                                                                                                                                  Lovej. 2025-11-28                        Inspiracje. Miłość człowieka do człowieka                                     Miłość do pory roku                                  
    • @Ajar41 @iwonaroma Dziękuje serdecznie. Trochę się bałem, że mam wypaczone poczucie humoru. Pozdrawiam
    • @Leszczym morał taki, warto się jak najszybciej ocknąć:) i żyć wolniej i wolnością:)
    • @hania kluseczka Dziękuję za te piękne słowa. Nie zawsze trzeba być odważnym od razu - czasem najważniejsze jest po prostu pozwolić sobie czuć to, co czujemy. Niektóre początki mogą trwać dłużej, ważne jest tylko, aby miały zakończenie. Np. Wiele osób po stracie bliskich wspomina - nie zdążyłam / nie zdążyłem powiedzieć, że kochałem, przebaczyłem, i.t.p. Pozdrawiam.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...