Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
musnął mi twarz
na włosach przysiadł
ochrą czerwoną szadź przyozdobił


i choć przybyło lat
ciągle zdumiewa ten taniec
kotki na rozgrzanym dachu
w rytm furkotu
kolorowego szala wokół głowy
gdzie
sens uśpionych zapachów i barw?

zatapiam się w porannym mleku
jeszcze świeżym kolorem nieba
skrawek zawsze będzie przy mnie
w galopie konika na biegunach ku
tęsknocie za rajem
w kropli spod cudzych rzęs
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



musnął mi twarz
na włosach przysiadł
ochrą czerwoną szadź przyozdobił

i choć przybyło lat
ciągle zdumiewa ten taniec
kolorowego szala wokół mojej głowy
sens uśpionych zapachów i barw

zatapiam się w porannej mgle
świeżymi kolorami wypełniam nieba
skrawek zawsze będzie przy mnie
w galopie konika na biegunach ku
tęsknocie za rajem
w kropli na cudzych rzęsach
w muszelce czasu



wiersz przepisany po dodaniu polskich znaków
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



musnął mi twarz
na włosach przysiadł
ochrą czerwoną szadź przyozdobił

i choć przybyło lat
ciągle zdumiewa ten taniec
kolorowego szala wokół mojej głowy
sens uśpionych zapachów i barw

zatapiam się w porannej mgle
świeżymi kolorami wypełniam nieba
skrawek zawsze będzie przy mnie
w galopie konika na biegunach ku
tęsknocie za rajem
w kropli na cudzych rzęsach
w muszelce czasu



wiersz przepisany po dodaniu polskich znaków
dzieki Ewus papapa
cmoki
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



stanisławowo :D a szczerze: imponue mnie lekkość twojego pióra, a dokładniej nibuy wiersz przyciężkawy ajednka.. lekki! :D

najlepsze to:

w galopie konika na biegunach ku
tęsknocie za rajem

dlaczego? Konik na biegunach isę nie rusza... a wieć taki 'bieg w miejscu' moim zdaniem idealne oddanie ciąłego dążneia ludzkości do raju i pozorengo zbliżanai się (lepiejL ruchu) podczas gdy jesteśmy w tym samym miejscu a tylko kolor i kształt konika się zmienia

jestem natak

pozdr.
Opublikowano

"na włosach przysiadł szadzią

i choć przybyło
zdumiewa taniec kotki
na rozgrzanym dachu

w porannym mleku
skrawek nieba
w galopie konika na biegunach

gdzie ten raj
tam czy tu"

-----------------------przerobiłem bezecnie, za co przepraszam; ale tak mi się uwidział;
pozdr. :) J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • jestem tylko łzą w oku świata spadam w jednym mrugnięciu tnę poplątane nici uczuć przychodzę jak płacz odchodzę uśmiechem zarażony czasem chwytam bezpańskie chwile jak psy szczekające o zmierzchu czuję oddechy tych co byli dla nich świeże kwiaty ode mnie znicz zegar wariat do grobu złoży poetę który nie czuł że żyje
    • Od urodzenia, aż do ostatniej godziny Dana odgórnie lub przez dziedzictwo rodziny, Jednemu sprzyja, drugi trochę mniej dostaje, Czy zawzięcie pracuje, czy w pracy ustaje.   Od wieków już wiadomo, że przez życie całe Towarzyszką wierną, zaś zasługi niemałe, Bez których tak trudno, a nawet niemożliwe Życie wieść dobre bez udręk i trosk, Choćby dobrobyt był i układy szczęśliwe Bez jej pomocy stopią się jak wosk.   Na całe życie przypisana do osoby, Więc powinna pomagać stale, każdej doby – Nie zawsze, są przypadki znane I w księgach przodków zapisane: Gdy staramy się za mało Życie będzie nam kulało.   Więc zmienna i kapryśna: raz jest, raz jej nie ma, Rozgniewana, bez żalu człowieka porzuci, Na lodzie zostawi, dobra do śmieci rzuci. Zawieszony człek między stronami obiema Jak w wahadle w stronę to w jedną, to znów w drugą Bez ustanku się buja i do końca nie wie Czy on Doli służy, czy Dola jego sługą.   Egzemplarz się trafi co pomaga leniwie. Niezdarne też zdarzyć się mogą – przyznać trzeba – Nie pomogą, gdy zajdzie pomocy potrzeba. Jak nie w parze nazywamy niedobranymi: Rolnika przypada kupcowi i odwrotnie, Rolnik nie zbierze choćby wysiłki stokrotnie Przewyższały starania sąsiada. Z innymi Dolami już bywa, że wysiłek największy Dóbr zainteresowanego nie powiększy: Kartofle zamiast do ziemi urosną w bok, A on nie zbierze nic, choć czekał cały rok.
    • Z rondelka z wodą dla ptaków — moment — połknęła wiewiórka. Tak wolno szybują ptaki, tylko by wyschły im piórka. Wilka, co nosił — ponieśli, ostrząc swe zęby powietrzem. Dzikom zbyt ciasno już w lesie, w łunie latarni: chrum — weź się. Śmieje się ten, kto ostatni rozgrywa przy wielkim stole, nam los zaś zesłał podatki, fundusze dał narodowe.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...