Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dzień jak codzień

Marcin Telesiński

Przez Marcin Telesiński
w Forum dyskusyjne - ogólne

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marcin Telesiński

Marcin Telesiński

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

rano budzisz się by żyć. spoczątku walczysz o każdy najmniejszy oddech. z trudem wstajesz i pobudzasz zmysły. wciąż cię oszukują.. oczy patrzą lecz są chłodne i nie widzą tego co byś chciał zobaczyć.. powoli dociera do ciebie, że żyjesz..

tętno udzerza nieznośnie w potylicę i otwiera rany z wczorajszej bitwy. jesteś weteranem tego świata. a może to zwyczajny kac.. nie. żaden kac nie jest taki sam..

przekraczasz niezliczone progi, lecz żaden nie przynosi względnego spokoju jak ten, który zwiesz domem.. ma teraz tak odległe znaczenie, że nie jesteś pewien co dokładnie znaczy. kojarzysz go z czymś przyjemnym, ze spokojem, z błogością.. ale zmysły wciąż fiksują.. nie wolno im ufać..

spotykasz ludzi..bestię z uśmiechem na twarzach podają ci ręke na powitanie. tylko nieliczni wracaja. robią tak tylko Anioły..jest ich coraz mniej. ale są coraz lepsze..

zadajesz sobie wciąż pytanie: kto ci kazał, jaką mocą kazał ci wstać jak co rano i walczyć..?

miłość, oddanie, poświęcenie i odwaga. cnoty. tylko one dodają dziś sił. zawsze dodawały.

powoli zmierzch zalewa i tak ponury dzień. czerwień spływa na ziemię. butelka za butelką pochłania kolejne złe myśli i oddala je na potem. chociaż do rana. wraz z ilością procentów we krwi wraca poczucie dobrej myśli, powraca moc i światłość, może poczucie własnej wartośći. wydaję się to smutne, ale nie liczy się wtedy nic, liczy się ta chwila! nie chcesz użalać się nad sobą, nie pragniesz korzyć się przed Bogiem i Jego Synem. pragniesz zrozumienia i opętania tą chwilą. pragniesz czuć każdą pieprzoną komurką swojego ciała, że żyjesz. tylko w tej chwili serce wydaję się nie ciążyć.

upojenie i opętanie sięga niebios. niemalże rozmawiasz z Bogiem przy stoliku zawalonym butelkami po piwie. powoli tracisz świadomość.

nie masz już sił nic mówić, zdajesz sobie sprawę co się dzieję. pomino tego, że sen coraz bardziej ciągnie cię ku sobie dzień się jeszcze nie kończy. pozostają sny. dalszy ciąg transu.

mija kolejny dzień..

egzegeta

egzegeta

Opublikowano
Opublikowano

pomijam komurkę i inne nieścisłości. Może warto byłoby się wypowiedzieć i co dalej ...
gdyby nie - "butelka za butelką pochłania kolejne złe myśli i oddala je na potem".
Bo jeśli taki wtręt alkoholowy się pojawia, to tytuł winien brzmieć:

dzień jak co dzień dewianta

Emu Rouge

Emu Rouge

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hmm, ja na przykład nie walczę o oddech rano, walczą we mnie tylko dwie myśli: "Mogę jeszcze chwilę spać" i "Jak zaraz nie wstanę, to się spóźnię na zajęcia". W zalezności od tego która ma większą siłę przebicia, jade wczesniejszym lub późniejszym 157;)

czy autor miał jakiś zamysł jak wstawiał tu ten tekst, i to na dodatek nie uczyniwszy wcześniej odpowiedniej jak przystało na portal poetycki korekty???;)
Drax

Drax

Opublikowano
Opublikowano

Ja chciałbym z kolei zapytać, co to robi na Forum Dyskusyjnym? Ten kawałek prozy, trącącej zresztą banałem (poezją już na pewno bym go nie nazwał, chyba, że baaardzo współczesną :p) winien się ewentualnie znaleźć w dziale przeznaczonym dla tego rodzaju twórczości.

Walki o każdy oddech rankiem nie przypominam sobie, jak długo żyję. Ale może Narrator jest astmatykiem? :p Popijanie wieczorami praktykuję czasem i w żadnym razie w samotności. A już nigdy do nieprzytomności. Nie... dla mnie to na pewno nie jest dzień, jak codzień. Jeśli dla Autora - owszem - to niezmiernie mi przykro z tego powodu. Proponuję poszukać w okolicy wartościowej kobiety. Pomaga na tego typu problemy. :p

Pozdrawiam,
Drax

P.S. Kwestię ortografii pomijam milczeniem. Bynajmniej nie przez nieuwagę.

Drax

Drax

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Paradoks: twierdzisz, że pomijasz milczeniem, ale jednak nie pomijasz, bo przecież o tym mówisz ;-)
Paradoks, absurd jest nieodłącznym narzędziem wyrazu literaty :p

Pozdrawiam,
Drax
Jerzy Rybak

Jerzy Rybak

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To bardzo interesujący temat. Ja np. rano przez 30 minut
nie mogę uwierzyć, że to JUŻ, że wybiła 6.20 i wypada się wykąpać.
Kolejne 20 minut zabiera mi przekonanie samej siebie,
że humanki też od czasu do czasu powinny pojawić się w szkole,
jeśli nie wszystkich lekcjach, to przynajmniej na historii (na tej lekcji obecność waży
całe 0,02, co znacząco wpływa na średnią).
Emu Rouge

Emu Rouge

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



157 ?- czyżbyś zamieszkiwał/a wspaniały gród Kraka ;) też czasami jeżdżę 157 :D

nie, niestety, miałam kiedys taki zamysł zeby w Krakowie wyladowac ale ostatecznie życie potoczyło się w stronę innego wielkiego miasta nad Wisłą, gdzie tez jeżdzą autobusy 157;)))
Olesia Apropos

Olesia Apropos

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jesteśmy sąsiadkami?:D

tak, poniekąd, jesli od któregoś WARSZAWSKIEGO przystanku 157 rozpoczynasz dzień;)
już nie, ale jeszcze kilka dni temu mieszkałam przy (nie na;)) przystanku tego znanego z nastominutowych spóźnień autobusu
Marcin Telesiński

Marcin Telesiński

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

błędy wynikały z tego , że pisałem tekst "na żywca" w pracy, kolokwialnie rzec "na szybkości".. jakoś mnie naszło. ponieważ dzień nietypowy temu sprzyjał.

jeśli jednak chodzi o samą prostotę formy, która niejako "trąca banałem" najszybciej trafia w sedno. nie doszukujcie się tu czegoś wielkiego. pozwulcie prowadzić się zmysłom.

nie jestem astmatykiem..:) i nie chce mi się tłumaczyć o co chodzi. parę lat i zaczniecie chodzić do pracy to zrozumiecie.

ostatnia sprawa to miejsce zamieszczenia. faktycznie nie do końca przemyślana.

pozdrawiam ą ę,

marcin

Emu Rouge

Emu Rouge

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tak, poniekąd, jesli od któregoś WARSZAWSKIEGO przystanku 157 rozpoczynasz dzień;)
już nie, ale jeszcze kilka dni temu mieszkałam przy (nie na;)) przystanku tego znanego z nastominutowych spóźnień autobusu

fajowo, ex-sąsiadko;) no faktycznie, zepsuł mi ten autobus trochę nerwów swego czasu, ostatnio jeszcze wariacji nie ma na szczęście, ale ze 157 to nigdy nic nie wiadomo;/

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Samotność

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @tie-break Dziękuję Ci za ten piękny, przemyślany komentarz. To, że dostrzegłaś to powiązanie dress code'u ze stanem ducha - świetne. Że nosimy emocje jak ubrania, zmieniamy je, dopasowujemy, a czasem po prostu nie mamy wyboru. Twoje pytanie o nagość jest niezwykle trafne i poruszające. Masz rację - może nagość byłaby odpowiedzią, stan, w którym nic nie uwiera, nie deformuje, nie zniewala. Ale jak sama zauważyłaś - wtedy jesteśmy tak bardzo bezbronni. I może właśnie dlatego zakładamy te sukienki, nawet jeśli uwierają? Bo bezbronność bywa jeszcze cięższa niż ołowiana podszewka? To paradoks - nosimy ciężar, żeby nie czuć jeszcze większej kruchości. Twój komentarz dotyka czegoś bardzo istotnego - tej granicy między autentycznością a ochroną. Gdzie jest ta linia, kiedy warto zdjąć maskę, a kiedy ona nas chroni? Dziękuję za tę refleksję - naprawdę dała mi do myślenia. @Marek.zak1 Dziękuję za polecenie "Mr Cellophane" z Chicago - znam tę piosenkę i rzeczywiście, to świetne skojarzenie. Ta niewidzialność, bycie przezroczystym dla innych, kiedy samotność sprawia, że czujesz się jakbyś w ogóle nie istniał... Pozdrawiam. @lena2_ Dziękuję Ci za ten komentarz - jest w nim taka mądrość i łagodność zarazem. Masz rację, może rzeczywiście chodzi o to, żeby ją polubić, oswoić się z nią, zamiast ciągle czekać, aż ktoś ją zdejmie. @Nata_Kruk Dziękuję Ci serdecznie za te ciepłe słowa! To, że napisałaś, że "wszystkie słowa są na miejscu" - to dla mnie ogromny komplement.
    • KOBIETA
      Życie warto upiększać

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Tak ! Warto je upiększać ! Pięknem :) 
    • KOBIETA
      Idealny kłamca

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Maksymilian Bron   W pajęczynie kłamstw, zakrytej rzęsami :) podoba mi się !    Myślę, że idealny kłamca nie istnieje :) Może tylko bardzo dobry... ale nigdy doskonały :) po prostu czasami pozwalamy się okłamywać ...nie chcąc zobaczyć prawdy : ) Pozdrawiam :) 
    • KOBIETA
      W matowych piórach …

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Deonix_   Dziękuję, za zatrzymanie się ! Zgadzam się z Tobą, ostatni wers do poprawy :) pozdrawiam serdecznie :) Skorzystam z Twojej propozycji, mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko ! 
    • Ajar41
      Lim O - ptasi(2,3)

      Przez Ajar41 · Opublikowano

      Kawki na półwyspie Krym              w ekologii wiodą prym,              ciężko pracowały,              kominy zatkały,              z żadnego nie leci dym.                Na kartoflisku we wsi Leszcz              trznadla wyśmiewał potrzeszcz,              tak trznadla tym zgniewał,              że ten mu odśpiewał,              dziób chamie zamknij i nie trzeszcz.                                                Leszcz – gm. Dąbrówno  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...