Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jak niespodzianka
nowy barwny dzień
stopiony ciszą
z chłodniejszą nocą
czasem na spanie

powstaną wiersze
do nieczytania
brane pamięciom
o gęstych lasach
zmierzwionych polach

być drogi książę
wstawanie słońca
promienie wielbić
wyrzucić strach
nieznanych zdarzeń

jeszcze nadwody
wabią świeżością
ranków wieczorów
przyjmują zmarszczki
zaczarowane

wschodów zachodów


Adam Sosna (2008-07)

Opublikowano

Coś jest w tym wierszu ładnego, ale w wersie zmieniłabym ...czasem na spanie... na --> porą na spanie, bo czasem się śpi a czasem nie :)
...brane pamięciom... nie bardzo wiem co znaczy, pamięciom - czyli było dużo tych pamięci, którym coś zabrano aby wiersz powstał? O pamięć wielu osób chodzi? Potem jest ...o gęstych lasach / zmierzwionych polach, więc może lepiej: brane (zabrane) pamięci albo zbierane z pamięci
Nie wiem też co oznaczają wersy ...być drogi książę / wstawanie słońca, ale może czegoś nie rozumiem
No i ...zaczarowane...nie bardzo mi tu pasuje
Mam nadzieje, że nie uraziłam :)
Pozdrawiam

Opublikowano

Joanna Soroka

Coś jest w tym wierszu ładnego, ale w wersie zmieniłabym ...czasem na spanie... na --> porą na spanie, bo czasem się śpi a czasem nie :)
...brane pamięciom... nie bardzo wiem co znaczy, pamięciom - czyli było dużo tych pamięci, którym coś zabrano aby wiersz powstał? O pamięć wielu osób chodzi? Potem jest ...o gęstych lasach / zmierzwionych polach, więc może lepiej: brane (zabrane) pamięci albo zbierane z pamięci
Nie wiem też co oznaczają wersy ...być drogi książę / wstawanie słońca, ale może czegoś nie rozumiem
No i ...zaczarowane...nie bardzo mi tu pasuje
Mam nadzieje, że nie uraziłam :)
Pozdrawiam


zastanawiałem się - "białe noce" przekonały do "czas na spanie"
"białe noce" (podobno) wybijają z rytmu, spać nie dają chociaż "czas na spanie"

biorę pamięciom wspomnienia
mam wiele pamięci
pamięć dzieciństwa
pamięć nastoletnia
pamięć "dojrzała"

"być drogi książę" - kluczowy wers
być drogi Hamlecie - wybór z alternatywy
chcę być i reszta jest uzasadnieniem

uraza? - to mnie zadziwia! cieszę się z Pani pytań!!!
:)
zdrowia cierpliwości uśmiechów

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:) Choviaż ja bym nzawał wiersz "Tchem" bo dla mnie sprawia wrażenie radosci wykrzycznaje jednym tchem... stąd taka forma, zastaniam się jeszcze nad tym czy by nei doadać myslników na koniec każdego wersa (zeby wzmocnić tą poszarpaność, ktoa mi isę podoba), a na końcu bym sprzężył: wschodów-zachodów

Co do treści: czarodziejska. Są ładne momenty:

powstaną wiersze
do nieczytania
brane pamięciom


nowy barwny dzień
stopiony ciszą

i ciekawy obraz ;) Mi się podoba.

pozdr.
Opublikowano

Nietypowo napisany, ciepły wiersz, chociaż opisujący raczej mroźny klimat.
Jedyne, co bym zamienił, to "jest" na "jak" w pierwszym wersie.
Ale to tylko moje "takietam". Reszta bardzo dobra, dałbym punkciora, ale ni mom.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


z tym ortem to poważnie?
bo ja żadnego nie widzę

były wcześniej pytania
odpowiedziałem:

Jimmy Jordan napisał:

ja tylko tak, co by się upewnić "pamięciom" czy pamięcią?
zdrówko
Jimmy


brane pamięciom (wielu)
:)

tak więc nie pozostaje nic innego jak przeprosić
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


z tym ortem to poważnie?
bo ja żadnego nie widzę

były wcześniej pytania
odpowiedziałem:

Jimmy Jordan napisał:

ja tylko tak, co by się upewnić "pamięciom" czy pamięcią?
zdrówko
Jimmy


brane pamięciom (wielu)
:)

tak więc nie pozostaje nic innego jak przeprosić

bardzo mi przykro, ale "pamięciom" to możesz składać hołd, a brać to możesz "pamieciami". I prosze nie kłóćmy się o kwestie z podstawówki. Jak Poeta nie umie odmieniać przez przypadki i nie wie do którego przypadku odnosi się końcówla "-om" w liczbie mnogiej, to ja spuszczę zasłonę milczenia. Może jeszcze tylko dodam, ze kolejny tragiczny błąd, to nie "brane (wielu)", ale "brane (wieloma)". Przykre.
:
Opublikowano

przykry jest brak umiejętności czytania ze zrozumieniem a także brak umiejętności przyznania się do błędu przez Oscar Dziki

brane (komu czemu) co jasno wynika z tekstu

"nudnego" ale bez! ortów
jeszcze raz proszę o przeprosiny

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ale może to wszystko powinno znaleźć się w wierszu?
Wers z księciem czytelny jeśli wie się, że to Hamlet. Gdyby użyć interpunkcji może byłoby lepiej np. tak : być!- drogi książę
To samo z "pamięciom". Ten wers po prostu źle brzmi , bo kto powie odbiorę coś pamięciom? Raczej odszukam w pamięci. Przecież nie o zapominanie chodzi, a to "odbiorę" tak raczej trzeba rozumieć. I wtedy też raczej odbiorę pamięć. Taka personifikacja pamięci i to w liczbie mnogiej, jakoś za bardzo pokrętna i czyta się to jak błąd a nie efekt zamierzony.
Podobnie z nocą i spaniem
czas na spanie inaczej brzmi niż czasem na spanie. Lepiej napisać pora na spanie, bo "czasem" sugeruje że coś się tu zgubiło i znaczenie jest takie np czasami na spanie nie ma miejsca. Poza tym tam jest: z chłodniejszą nocą /czasem na spanie
i można przeczytać, że czasem noc jest chłodniejsza na spanie. Też koślawo to brzmi, bo powinno być za chłodna - nocą czasem za chłodną na spanie, a przecież nie o to chodzi.
Myślę, że poprawki dobrze by zrobiły wierszowi.
Opublikowano

H.Lecter

jak się okazuje dla "dzikich" wiersz zbyt skomplikowany
dzięki serdeczne
uważam że największym nieszczęściem byłoby
gdybyśmy wszyscy zaczęli pisać tak samo

po co wtedy czytać?

jeszcze raz dziękuję
uśmiecham się wrześniowo!
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Bożena De-Tre Z szacunkiem schylam głowę :) Wszystkiego pięknego :)
    • @Migrena Mam „ wrażliwcom” co wiedzą jak smakuje kawa o poranku….niech płynie wszystko-:)od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      życzę….
    • Piłaś siebie z jego ust jakby każde słowo było toastem. Był zachwycony – do pierwszego haustu. Potem już tylko pił. I pił. Nie rozróżniał roczników, nie czytał etykiet. Szukał ciężaru w ciele, nie w tym, co dojrzewało latami. A ty – dumna jak burgund w kryształowym kieliszku – stałaś się wodą w plastikowej szklance. Nie dlatego, że przestałaś błyszczeć. Lecz dlatego, że on patrzył tylko przez szkło.
    • @Annna2Bardzo dziękuję! Masz rację  - Człowiek poraniony w dzieciństwie, często nie może się odnaleźć w dorosłym życiu. 
    • Zacząłem od rekonesansu - począłem subtelnie zataczać wokół niej kręgi, przyglądając się jej z każdej strony, uważając, aby przypadkiem nie pokazać mojego zainteresowania. Uważałem wtedy naszą domniemaną bliskość za dosyć intymną, za delikatną i gotową do rozsypania się w drobne kawałki pod nieuważnymi, obcymi dłońmi, ponaglającymi ruchami nie cierpiącymi subtelności. Dopiero potem skojarzyłem te spacery z orbitowaniem, choć byłem raczej księżycem (a ona nie była słońcem!), bowiem o ile pozwalała mi na to okazja, moją twarz cały czas kierowałem ku niej, starając się łapać wszystkie refleksy, które mogły mi rzucać poroztrzaskiwane szyby, czy fragmenty gołej blachy. Nie zliczyłbym ile takich okrążeń zdołałem wykonać przed powrotem do domu, lecz pewny byłem wszystkich uzyskanych informacji - całkowicie pustej framugi po oknie na parterze, idealnego miejsca na wtargnięcie do środka, otoczonego z trzech stron samą fabryką, tworzącą w tym miejscu odrobinę prywatności, z dala od pustych przechodniów jak i wścibskich oczu lokatorów przyległych do niej bloków. Następny tydzień spędziłem na wyczekiwaniu - w drodze do szkoły nadal ją mijałem, tym razem bez tak wcześniej nierozłącznego ze mną wstydu, obnażyłem się już przed nią, byłem już w pełni winny dokonanej myślozbrodni, która już w sobotę miała stać się czynem. Siedząc w ławce starałem się zadowolić rudymi włosami koleżanki siedzącej dwa rzędy przede mną, nawet starałem się docenić jej urodę, to jak słońce wpadało jej we włosy, lecz zacząłem brzydzić się tym, jak starałem się zastąpić nasze uczucie takim substytutem, brzydziłem się moją młodzieńczą naiwnością, myślą, że będę mógł doznać tej samej przyjemności w ramionach byle dziewczyny, że próbuję sprowadzić namiętność bliskiego kontaktu z istotą tak skomplikowaną jak ona do czystej sensacji dotyku.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...