Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Właśnie chciałem wrzucić tam leciutką rymowankę, ale zobaczyłem, że straszny w tym dziale syf. Ludzie wrzucają po ogromnej części swojej twórczości naraz, przez co zero komentarzy. Hmm... Kiedyś tak nie było. Ja wiem, że to dział bez limitu, ale bez przesadyzmu. Wiersz dziennie, to i tak dużo, czyżby niektórzy jechali na jakichś wspomagaczach?:]

Ps. A rymowanka - trudno - wędruje do warsztatu:P

Opublikowano

Wiesz, mości Żubrze, to się po internetowemu nazywa spam. ;p Są tacy pisarze (zawodowi), którzy piszą tysiące stron powieści rocznie, bo im się za to płaci, a pieniądz - wiadomo - rzecz ważka. W sposób oczywisty wpływa to na jakość, ale cóż zrobić? Tutaj co prawda się pisarzom nie płaci, ale pomyśl, jaka to frajda spojrzeć na te swoje 20 wypocideł z rzędu i pomyśleć: "O, k..., ależ ze mnie płodny poeta" (przepraszam feministki: "płodna poetka" ;p). Ludzie tacy już są...

Pozdrawiam,
Drax

P.S. Co do wspomagaczy - wierz mi, że nie są potrzebne. Też mógłbym zacząć pisać, co mi do łba przyjdzie bez zastanowienia przez 2 godziny, okrasić paroma metaforami bez znaczenia, pociąć na 20 równych części i nazwać to wierszami. I nie potrzebowałbym do tego wspomagaczy ;p Czytałeś, mości Żubrze tamte dzieła? ;p

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


W sumie masz rację - niemalże* wszystkie utworki 'masowców' wyglądają, jakby w taki właśnie sposób powstały.

____
*- niemalże, bo nie czytałem wszystkich oczywiście, tylko rzuciłem okiem tu i ówdzie. Ale szacuję że 100% utworów masowców (a z 99% całego działu) taki właśnie poziom trzyma. A kiedyś było tam nawet spoko.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witam Was w mojej rzeczywistości Przez otwarte okno dostrzegam moją rzeczywistość Krajobraz natury, urok oraz promienie słońca na czystym niebie Ludzie kochają się nawzajem i są dla siebie życzliwi Uwielbiam moją rzeczywistość, ponieważ nie ma w niej zła W moim otoczeniu są zwierzęta, które uwielbiam   Miłość , to moje drugie imię Świat miłości oraz uprzedzenia, dobro dla każdego   Odsuwam zło z mojego życia Niech w naszych sercach panuje dobro, miłość oraz życzliwość   Niech radość w naszych sercach będzie jak największa                                                                                                                                                     Lovej. 2025-05-28                          Inspiracje . Ile jest dobra , a ile jest zła w ludziach
    • @Wiesław J.K. "Termin apokryf odnosi się głównie do ksiąg Starego Testamentu, mowa o tych 7 księgach: 1 Księga Machabejska (1 Mch); 2 Księga Machabejska (2 Mch); Księga Mądrości (Mdr); Mądrość Syracha (Eklezjastyk) (Syr); Księga Tobiasza (Tb); Księga Judyty (Jdt); Księga Barucha (Bar)."   "Mianem apokryfów określa się wszystkie dzieła traktujące o życiu postaci biblijnych i Jezusa Chrystusa, ale znajdujące się poza kanonem ksiąg natchnionych. Są wśród nich gnostyckie ewangelie, pokaźnych rozmiarów historie biblijne, ale też krótkie listy i dialogi o charakterze dydaktycznym." "Ewangelie gnostyckie to apokryficzne teksty chrześcijańskie, powstałe w pierwszych wiekach naszej ery. Ich nazwa pochodzi od słowa „gnosis”, co w języku greckim oznacza „wiedzę”.     ***********************************
    • Nie ma „wszystkiego”. 0 K. I ok.   Warszawa – Stegny, 28.05.2025r.
    • @violetta Violu, zawstydzasz mnie ;) przecież to tekścik, który w minutkę sam się ułożył „na języku”, pamiętaj jednak, że Ty mnie zainspirowałaś, za co dziękuję.  Ja już się na forum nie dzielę prywatą, ponad ogólniki. pozdrawiam miło i życzę udanego dnia.  
    • @kollektiv dla mnie samotność jest jak rzeźba, w której możesz dowolnie kształtować swoje wnętrze z piękną książką, kontaktem z przyrodą i muzyką. Uwielbiam. Tam spotykam kreatywność, która się cicho sączy, lub szarpnie wzburzeniem. Lubię ludzi, ale  męczy mnie szablonowość, a o tę tak łatwo w przypadku choćby cudzych deficytów, potrzeby uznania. Przyjaźń za to jest skarbem :) pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...