Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ból w krzyżu

Cecherz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Cecherz

Cecherz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Jezu;
gdy ty zbawiałeś świat
ja spałem w dłoniach kołyski
Nieba
pluszcząc się nie-bieską posoką
w sadzawce rajskiej z wysoka
Ciało
me, most zwodzony na Ziemię
serce kulące się od uderzeń bata
Dusza
zastana w ten świat, taki niby nieludzki
a nie potrafi, nie chce odejść.

Ilionowski

Ilionowski

Opublikowano
Opublikowano

ja, gdy nie mam nic do roboty, to siedzę sobie wygodnie w swoim biedermeierowskim uszaku o sprężynowym siedzisku, siędzę i kontempluje intymną doskonałość paznokcia na dużym palcu prawej stopy (ten w lewej jest jakby zagrzybiony). Nic nie zakłóca błogostanu, który od czasu do czasu przerywam, koncentrując uwagę oraz wszystkie zmysły (włącznie z zmysłem smaku) na soczystym babolu, który w tzw. międzyczasie wydłubałem z nosa, a teraz kulam między opuszkami palców tak, by stał się lekko twardą kulką, która można wetrzeć w ponadstuletnią tapicerkę wielkiego fotela, na którym siędzę. Właśnie to robię i nic innego, a juz broń boże: nie piszę wierszy, gdy się nudzę! dlatego wybacz ten długi wpis, wziął się on ze zdziwienia, z niezrozumienia takiego modusu znudzonej psyche, która wiersz produkuje.

z socjalistycznym pozdrowieniem
Ilionowski

adolf

adolf

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



co do wiersza, wciaż czuć ten wydźwięk antyreligijny, ale ten jest o wiele lepszy. Jest w nim coś co zastanawia, nie skreślałbym od razu.

pozdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annna2
      Niewinna jesień

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @violetta O! Romantycznie bardzo.
    • Kamil Olszówka
      Mój styl

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Kiedyś wieczorem od niechcenia, Gdy przeleciałem pilotem po kanałach, Ujrzałem na ekranie plazmowego telewizora, Jak jakiś głupkowaty celebryta, Swoim nowym stylem się przechwalał… A z oczu jego biła pogarda, W pogardliwym uśmieszku wykrzywiły się usta, Gdy tak ochoczo nad ,,plebsem” się wywyższał...   Szpanując drogim ciuchem markowym, Jak to przeważnie celebryci, Także i ten nie stronił od pogardy, Od szaraczków czując się lepszym… Przeto myśląc niewiele, Dla celebryty zaraz ułożyłem ripostę I rymując od niechcenia wersy kolejne, W taki oto zakląłem ją wiersz:   ,,To mój styl jest najlepszy na świecie, Bo samemu takim oto jestem, Na przekór konwenansom wszelakim, Czerpię z życia pełnymi garściami. Dni codziennych przygody, W sny zaklinam prawem księżycowych nocy, By piękna ich zazdrościły mi nawet gwiazdy, Na firmamencie świata uwięzione na wieki...   Mój styl jest najlepszy na świecie, Choć gołym okiem go nie dostrzeżecie, Utkany z bezcennych z całego życia wspomnień Niewidzialny noszę swój sweter… Jednym ruchem znoszonej czapki, Zgarniam z nocnego nieba całe gwiazdozbiory, By niczym cukru kryształkami, Grzane piwo wieczorem nimi posłodzić…   Mój styl jest najlepszy na świecie! A niezaprzeczalnym tego dowodem Że kruczoczarną noszę swą bluzę, Od kuzyna gwiazdkowy prezent… A stare przetarte spodnie, Za wygraną na loterii niegdyś kupione, Miłym dla mnie są przypomnieniem Tamtej bezcennej chwili ulotnej…   To mój styl jest najlepszy na świecie… Bo niby dlaczego nie??? Kto zabroni mi tak myśleć, Tego będę miał gdzieś! Zaraz też wyłączyłem telewizor, A z dumą spojrzawszy w lustro, Sięgnąłem po stare wysłużone pióro, By podzielić się z Wami tą myślą…"
    • degatoja
      Jesienny taniec

      Przez degatoja · Opublikowano

      Gdy za oknem pada deszcz, piszę wiersze o zapachu jesieni. Życie znów prosi do tańca, a ja wciąż nie umiem tańczyć. W tłumie tamtych ludzi zawsze czułem się jak Stańczyk. Dlatego teraz — ja i goździkowa kawa. Uwielbiam ten klimat goryczy. Nie muszę być miły, siadam spokojnie i spuszczam demony ze smyczy. Zawsze lubiłem ten półmrok. Wiosna rodzi kwiaty, a ja czekam, aż umrą.
    • Michał Czachorowski
      „Tak samo”

      Przez Michał Czachorowski · Opublikowano

      10/10/2025 „Tak samo”   Czasami przychodzi znienacka, w zwykły, nużący wieczór. Tak! Zrobię to — odważę się. Idę, jestem, chodzę, mówię, poznaję. Raz czuję zachwyt, częściej przychodzi znużenie. Serce rozpalone lawą fizyczności, ciśnieniem ogromnym, próbującym wydostać się na powierzchnię po latach uśpienia. I nagle przychodzi chwila, która mówi: błędne koło. Przecież tym razem miało być inaczej. Było inaczej, a skończyło się tak samo.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • _Maryanne_
      Niezgody

      Przez _Maryanne_ · Opublikowano

      Kto wie, czy winni                       są, czy niewinni;                      t a m /c i  nadają                      na innej linii...                        Ja zaś odbieram                      na  własnej  fali,                      więc myślą żeśmy                      się nie spotkali.                                   ***                         (Jakąż ma  o w a                       minę zawziętą...                       Nie, ja nie jestem                       owej k l i e n t k ą)            

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...