Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

las tu a z dala pod winylem nocy
gwiazdy skręciło na igle księżyca
i jęło ciskać, a wiadomo co ci
na gałąź spadnie, pod konar przykica,
gdy coraz głośniej i co rusz i bliżej,
pewno z potrzasku nikt się nie wyliże,

lecz dźwięk jedynie splótł liście i w tany,
lżejsze gałązki i odrosty w krzakach
trącił, po korze w pokorze, ograny
zzieleniał nagle bo muzyka taka
ni w szum i szelest i trzask i co jeszcze
mogą gdzie czyhać pająki i kleszcze,

ścichł więc i może truchleje gdzie teraz,
w gąszczu jak w myśli, księżyc zszedł z widoku,
kręci się niebo i drzewa rozdziera
i póki ciemność, weź się nocy pokól,
zrań, zrysuj, obyś już więcej winylem
dźwięku do lasu nie wiodła i tyle.

  • Odpowiedzi 40
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




las tu a z dala pod winylem
gwiazdy skręciło na igle księżyca
i jęło ciskać, a wiadomo co ci - z tym jęło nie wiem co zrobić ale mi się nie podoba
na gałąź spadnie,
gdy coraz głośniej i co rusz bliżej,
z potrzasku nikt się nie wyliże,

lecz dźwięk jedynie splótł liście w
lżejsze gałązki i odrosty w krzakach
po korze w pokorze, ograny
zzieleniał nagle bo muzyka
w szum i szelest i trzask i co jeszcze
mogą czyhać pająki i kleszcze,

ścichł więc i może truchleje gdzie teraz,
w gąszczu jak w myśli, księżyc zszedł z widoku,
kręci się niebo i drzewa rozdziera - "drzewa rozdziera" też mi nie leży
i póki ciemność, weź się nocy pokól,
zrań, zrysuj, obyś więcej winylem
dźwięku do lasu nie wiodła i tyle. - "wiodła" to słowo dla mnie też nie


Tekst buduje ciekawy klimat, bardzo obrazowy. Za dużo słów, które to przerysowują. Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




las tu a z dala pod winylem
gwiazdy skręciło na igle księżyca
i jęło ciskać, a wiadomo co ci - z tym jęło nie wiem co zrobić ale mi się nie podoba
na gałąź spadnie,
gdy coraz głośniej i co rusz bliżej,
z potrzasku nikt się nie wyliże,

lecz dźwięk jedynie splótł liście w
lżejsze gałązki i odrosty w krzakach
po korze w pokorze, ograny
zzieleniał nagle bo muzyka
w szum i szelest i trzask i co jeszcze
mogą czyhać pająki i kleszcze,

ścichł więc i może truchleje gdzie teraz,
w gąszczu jak w myśli, księżyc zszedł z widoku,
kręci się niebo i drzewa rozdziera - "drzewa rozdziera" też mi nie leży
i póki ciemność, weź się nocy pokól,
zrań, zrysuj, obyś więcej winylem
dźwięku do lasu nie wiodła i tyle. - "wiodła" to słowo dla mnie też nie


Tekst buduje ciekawy klimat, bardzo obrazowy. Za dużo słów, które to przerysowują. Pozdrawiam
bo to ma rysować, pamiętasz stare winyle?
co do "jąć, rozdzierać i wodzić" - to połóż starą płytę na adapter
i oprócz słuchania popatrz, to tylko sugestia
MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Co to jest? Od jakiego rdzenia?
Bo coś mi pachnie oszybką ;)
pzdr. b

to naleciałość mazowiecka
może bardziej przaśna
szukałem - stosują w mowie

w dalszej perspektywie to
doszedłem do POKOLA - takiego
bożka prusinów zza miedzy

i tyle na usprawiedliwienie
oscypek dla Krakowianina czy Krakowiana(?)

MN

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Twarze dwunastu wyrazów nie uśmiechają się z prawdą
    • A gdyby?   Gdyby nie bylo mnie na tym świecie? Gdybym nie powstala w tej jednej kobiecie?   Gdybym sie nigdy nie urodzila, Byloby lepiej?   Zdecydowalaby o tym moja rodzina.   A gdybym tych rzeczy nie zrobila? Gdybym temu zaradzila   Gdybym zrezygnowala ze zla tego Gdybym wiedziala co robi mi to strasznego…   Lecz nie wiem, A gdybym wiedziala?
    • @Berenika97Może za wysokie wymagania ? :)) Matematyka uczy i................ dodawania :)) Pozdrawiam:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...