Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Życie jest piękne - mówicie,

Dlaczego kłamiecie?!

Prosto w o oczy patrząc,

O pięknie tego świata opowiadając,

O cierpieniu, smutku, żalu nie wspominając,

Jakbyście bajkę opowiadali,

Zamydlić wszystkim oczy się starali,

Snujecie piękną opowieść,

Wzbogacacie o szczęśliwe wydarzenia jej treść,

O dobra nad złem wygranej,

Prawdzie kłamstwo zwyciężającej,

O wierze przetrwać pomagającej,

Przyjaźni szczerej,

Miłości prawdziwej

I szczęśliwej...

Opublikowano

Uczucia są prawdziwe, chciałaś o tym napisać - ok. Ale nie jest tak, że coś nam przychodzi do głowy - piszemy o tym i już jest dobry wiersz. W poezji nie jest szczególnie ważne czy uczucia są prawdziwe czy nie. Trzeba przekonać do siebie Czytelnika. Czy wiesz, że powstały tysiące takich samych wierszy? i to, że powstaje Twój, napisany Twoimi uczuciami nie zmieni faktu, że każdy średnio doświadczony Czytelnik zna identyczne i ma ich szczerze dość. Wszystkie elementy się zgadzają: taka sama gorycz, rozczarowanie światem, poczucie okłamania, do tego forma wyrzutu wobec bliżej nieokreślonych innych ludzi, bardzo kiepskie rymy i właściwie brak pointy... Nikogo nie obchodzi jakie smutne czy tragiczne wydarzenia były powodem do napisania tego utworu. Ocenia się wiersz. Podobno najważniejszy jest w poezji drugi wers, bo najczęściej świadczy o tym czy warto czytać czy nie. U Ciebie po dwóch pierwszych wersach doskonale wiem co będzie dalej. Masz teraz dwa wyjścia: 1) albo będziesz pisać dalej tego typu teksty i zamieszczać je na blogu (gdzie będą chwalone przez dziewczyny tylko dlatego, że same są samotne i w smutku piszą takie same rzeczy) 2) albo zaczniesz czytać poezję i zaczniesz poezję pisać. Na początek polecam przeczytanie wszystkich wierszy jakie są w podręcznikach języka polskiego. Potem kup w księgarni tomik współczesnej poezji i posiedź nad nim. A na koniec zabierz się do pisania.

Arek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta   Ale się rozpisałaś codziennie coś nowego. Marzenia o lecie.   A nas śniegiem sypnęło. Byłaś na saneczkach?
    • @viola arvensis   Wiolu.   czytam Twój wiersz z wielkim poruszeniem.   masz niezwykłą umiejętność otwierania serca w słowach tak, że człowiek czuje, jakby te obrazy dotykały także jego własnych miejsc ciszy i światła.   pięknie łączysz w nim to, co ludzkie, z tym, co   duchowe.   jest w tej drodze przez mrok, w dotyku, w przeznaczeniu jakaś prawda, która zostanie we mnie długo po lekturze.   dziękuję Ci za ten wiersz.   czyta się go tak, jakby był napisany z pełnią odwagi i miłosci.   Twoja poezja......ona jest cudowna !        
    • W naszym domu panuje chłód, kochanie, Jakby Eskimosi od lat tu mieszkali. Nie przytulę się do ciebie, o nie, bratku, Bo masz zimne nogi, na imię ci Yeti czy Bałwan?   Ja nie wyjdę spod pierzyny, brryy, nie ma mowy, Wybij sobie z łepetyny! o, i sopel na suficie. Ogrzej mnie choć ciepłym słowem, skarbie. Powiedz, że mnie kochasz, daj buziaka gorącego.   Widzisz, nos zmarznięty, zaraz mi odpadnie. Podaj mi ciepłe kakao i bułeczki z piekarnika. Posłuchałam cię, głupia, naiwna dziunia, Żeby wdziać czapkę uszankę i skarpety wełniane.   Kota z psem już dawno przeciągi wywiały, Moje biedactwa poszły w zamieć śnieżną. Brwi mi szronem obrosły, jak mam kusząco mrugać? A ty w samych kalesonach paradujesz, dumny.   Włącz, dziadygo chytry, w końcu ogrzewanie! Nagle - syk! cud, z kaloryfera bucha gorąc. I choć na dworze zima wciąż harce wyczynia, W naszym igloo wreszcie lato… wcale nie na niby.   Odkryłam, kochanie, prostą prawdę, Że nie trzeba nam słońca, co na niebie wisi. Wystarczy marudzonko w zimowy wieczór I człowiek z lodu, co stopnieje ze wstydu…  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tak dokładnie było.
    • @Czarek Płatak – fajna zabawa kolorem i brzmieniem (ten "ziąb" na początku można by pominąć, są jeszcze dwa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      )
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...