re: opróżniam popielniczki

[Olesia Apropos]

jesteś materią - mozaiką przypadkowych
zdarzeń. ja przypadłością - jestem
krajobrazem. daleko za oknem
mam cień na oczach i gdy tak
półkolem układasz się w wiersze,
wtedy boję się, że możesz
odpłynąć.

w pięści nie przeciekniesz mi między palcami.

[Michał_Kućmierz]

Jest 01:06 i nie ma komentarza...

[H.Lecter]

Poprawnie ale raczej do jednorazowego czytania. Pozdrawiam.

[Marlett_oraz_Sosna]

skojarzyło się z Moną
pewnie przez krajobraz za oknem
uśmiechy
:):) (tylko tyle możemy)

[M._Krzywak]

Od jakiegoś czasu zastanawiam się, dlaczego ci, którzy płakali nad wklejaniem minusów sami wklejają je jak leci. "Dziwny świat, jak Czesław Niemen" ;)
Plus dla równowagi.
Pozdrawiam.

[Jerzy Rybak]

gdy tak półkolem układasz się w wiersze, boję się, że możesz
odpłynąć - tylko tyle, choć zdublowane "się" mnie denerwuje.


Dlaczego tracisz czas dla takich tekstów, Olu?

[były__premier]

a mi tylko płońtka się podoba, reszta jest milczeniem;)
uwaga Rybaka słuszna!

[Olesia Apropos]

dziękuję wszystkim za komentarze.

nie tracę już czasu na takie teksty - takie ani żadne.
ten też już tu był (luty 2007)

pozdrawiam:)

[Emil_Horak]

podoba mi się ostani wers (nie tylko)
tylko to takie smutne zatrzymywać kogoś w pięści; radosne na otwrtej dłoni

[Bernadetta1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

pewnie dla wyladowania emocji:)...pozdr

[Messalin_Nagietka]

proponuję wyrzucić:
jesteś materią - mozaiką przypadkowych
zdarzeń. ja przypadłością

i wtedy przynajmniej dla mnie na plus
MN

[Stefan_Rewiński]

Ciekawy, pozdrawiam Olesiu.

[JacekSojan]

Są byty i ich przypadłości - obok substancji (istoty) są zdarzenia, które pojawiają i znikają nie niszcząc istoty rzeczy, zatem - ontologicznie rzecz ujmując mamy tu fakty materialne obok przypadłości (akcydensy); wiersz podkreśla nienaruszalność istotnej racji bytu, gdyż każda osobowość pozostaje sobą bez względu na zdarzenia; "pięść" jako symbol uchwycenia istoty okazuje się tylko elementem bytu jednej ze stron, i przynależy do peela pozostawionego sobie z otwartym dylematem "posiadania";
"krajobraz" jest częścią świadomości, a sam akt twórczy - wiersz, jest wędrówką w tym krajobrazie, i peel odczuwa niepokój właśnie z powodu czy to zagubienia się w nim, czy zagubienia w nim czegoś-kogoś...
osobiście bardzo mi się podoba, i ma dla mnie artystyczny wymiar poezji;
J.S

[Fanaberka]

Wiersz czytałam dość dawno i aż się dziwię, że pamiętam te cienie na oczach.
Nie podoba mi się tytuł i ostatni wers.
W miejsce przypadkowych zdarzeń (pospolite) bym dała przypadkowych zderzeń - by pasowało do materii. Tak jak jest - chyba się kłóci znaczeniowo. Poza tym zderzenia w próżni mogą doprowadzić do odpłynięcia.

Niech zgadnę: jesteś ciekawa tych przycisków? ;)

[Olesia Apropos]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziękuję, Jacku. są byty i przypadłości - właśnie. dlatego nie wyobrażam sobie tego tekstu bez dwóch pierwszych wersów, bo tam jest sens.
pozdrawiam

[Olesia Apropos]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

jestem:)

od razu się przyznałam

[Hania K.]

Strasznie słaby utwór - minus.

Hania.

[Olesia Apropos]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

cóż za mściwość z tej niewinnej istotki wyłazi:)

[Hania K.]

Całkiem przypadkiem weszłam, zobaczyć, jak to pani pisuje i się rozczarowałam. Co za ubogie metafory i bez treści żadnej.

Hania.

[Olesia Apropos]

całkiem przypadkiem;) zero treści