Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wspomnienie ;


Maciej_Satkiewicz

Rekomendowane odpowiedzi

Błękitami harfa dal rozpina
chmurne morze głaszcze traw jeziora
gdzieś przed słońcem kryje się malina
błękit zielenią zaczerwieniła

tak szalona, rozmieniona bielą
komponuje witraż kolorowy
akacjami pachnie szlak majowy
słowa ptaków sprawia akwarelą

I na wietrze jeziornymi skrami
uzmysławia wody śpiewny dotyk
tam nagłymi ciesząc się kaczkami
wpław mnie porywa w jasny erotyk!

Ach! nazywaj, wydobywaj z cieni!
tkaj imiona spragnionymi dłońmi!
zakleszczeni w łące, bogobojni
tak istotnie, tak umownie połączeni!

w tej czerwieni bezprzestrzeni dźwięczni
źdźbeł współdrżeniem bezbrzeżnie ukochani
tak nikłymi bawmy się zmierzchami
ponad błękit przerealnie przyobjęci

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jak rozkosznie się nie zgadzam! Wiersz NIE jest erotykiem, w znaczący (zmysłowy, 'zachwycony', rozrzewniony) sposób podejmuje ważne kwestie egzystencjalne. Chociaż w 1. s. pojawiają się kochankowie: niebo i ziemia.. ;)

Dodam jeszcze tilko, że wiersz, jakkolwiek zawarłem w nim symbolicznie wielowątkowe przemyślenia, jest żartem (stąd ";" - 'oczko' - obok tytułu ;), a może to tylko tenże tytuł obraca go w żart?

;

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niestety, Niemenowej muzyki tu nie słyszę i może w związku z tym wiersz zdaje mi sie być trochę kiczowaty, sorry... Ale pozdrawiam i życzę powodzenia ;)
Ja też nie słyszę, ale się domyślam i dlatego głosuję tak, jak głosuję, ponieważ załuguje na głosowanie.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...