Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ta spowiedź bez hebanowego przytułku zmierza do nikąd
jej przewidywalność ma swój kąt w moim pokoju
jest tam nieodpowiedzialność i brud. jest tam
bezzałogowe ciało trzymające pion

niestety

te pare wskazówek wstecz kiedy o nic nie prosiłem
darujmy sobie wdzięk i jakąkolwiem elokwencje
jesteśmy pijani. czy ma to jakieś znaczenie
na następne pare dni

brakuje mi tu wódki
bo wole rozmawiać w większym gronie
brakuje mi tu diazepamu
bo wole nie rozmawiać wogóle

moje nogi nie zaprowadzą mnie zbyt daleko
przez chodniki do dusznych barów. przekleństw
grzechów zdrad i nielojalności rozpoczętej
nawet o dziesiątej rano

chociaż wiem że nikt tu nie przyjdzie
bo zostałem ostatni na lini
nie powinienem tutaj być
nie powinno mnie być wcale

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


potencjał- wielka siła tkwiąca w.. człowieku, autorze, utworze - niepotrzebne skreślić.
takie moje spostrzeżenie.
tak ale człowiek nie ma sam z siebie siły,
a utwór nie jest do bani, tylko jest
nacechowany silnymi przeżyciami
ciepłoniaście
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiem, ale to pierwsza rzecz jaką napisałem chyba od ośmiu miesięcy. taki powrót do rzygania na zegary. wiem że na siłe

dziekuję za komentarze, ale ten tekst to koniec potencjału drogie panie.
Opublikowano

i ponadto drogie panie, o jakim potencjale mówicie. jak dla mnie o gównie ubranym w brokat, a przy tym wydaniu jeszcze do tego bardzo tanim. tu nie ma o czym gdybać i się przejmować. nawet nie trzeba czytać między wierszami że to o niedojrzałości w pewnych strukturach życia. to upadek, którego nie nalęzy uozdabiać jak choinke.

Opublikowano

Literówki:

darujmy sobie wdzięk i jakąkolwiem elokwencje

bo wole rozmawiać w większym gronie

bo wole nie rozmawiać wogóle

bo zostałem ostatni na lini


Wiersz bardzo mi się spodobał, jego największym atutem jest chyba chłodny nastrój cichej, szpitalnej sali w środku nocy. Za to duży plus.
Pozdrawiam

Opublikowano

pomijając wspomniane nie raz literówki /przymykam oko zupełnie/ tekst wyśmienity, kocham takie pisanie prozą, lekkość pióra, swobodę myśli, płynność zestawień słownych, po prostu cudnie

zapamiętuję na długo, długo


pozdrawiam cieplutko
Marta

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...