Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Ostatniemu

Skończyliśmy w okopach.
Trzeba działać- mówiłam, gdy nie mogłeś
znaleźć białej koszuli.

Ciężką broń przechowujemy
w kuchennych szafkach. Aktualnie
preferuję dźwięk tłuczonych talerzy.

każdy jest władcą samego siebie;
słońce nie wschodzi bez powodu


Pustynna burza wymiotła wszystkie
twoje ubrania, rzuciła klucze
na stół i trzasnęła drzwiami.

Będę czekać. Na kolejny kataklizm
wejdź powodzią- resztę wypijemy
wspólnie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ja mam zboczenie z prozy - więc z góry przepraszam za ignorancję - ale myślę sobie, że:
- "położyła klucze na stole" brzmi za delikatnie, może lepiej "cisnęła klucze na stół"?
- trzecią strofę zmieniłabym tak:
"Wolę nie myśleć, ile czasu poczekam
na kolejne trzęsienie. Niech to będzie
powódź - resztę wypijemy wspólnie"

Pozdrawiam - Ania
Opublikowano

wydaje mi się, że warto byłoby uklepać conieco
bo chyba troszkę jest rozbrykane ;)

ja każdą strofkę potraktowałam oddzielnie
i napisałam co z niej sobie wyczytuję
może się przyda ?
:))

Ostatniemu

Skończyliśmy w okopach.
Trzeba działać - mówiłam gdy nie mogłeś
znaleźć białej koszuli.

Ciężką broń trzymamy. W kuchni
teraz preferuję dźwięk tłuczonych talerzy.

każdy jest władcą samego siebie;
słońce nie wschodzi bez powodu


Pustynna burza wymiotła wszystkie twoje
ubrania i trzasnęła drzwiami.

Będę czekać. Na kolejny kataklizm
Wejdź powodzią - wypijemy
z resztą...

Opublikowano

zastanawiam się nad zasadnością używania pełnych zdań w wierszu;
bardziej charakterystyczne są dla prozy

A gdyby tak zapisać pierwszą strofę:
skończyliśmy w okopach
zacząć pracować. nie mogłeś
znaleźć białej koszuli.


oszczędzamy 5 słów, nie tracąc treści, a zyskując wieloznaczność ... czy nie na tym polega poezja? :)

Pozdrawiam ciepło
Coolt

Opublikowano

masz już kilka ciekawych propozycji,
ja dołożę taką mniej ciekawą;
"Pustynna burza wymiotła
wszystkie twoje ubrania, klucze na stół
rzuciła zagrała trzaśnięciem drzwi."
Tak mi wpadło do głowy, jak nie leży,
to wywal bez wahania.
Pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bardzo podoba mi się poprawa pierwszej storfy, obiecuję się zastanowić. natomiast druga wygląda jakby, hmm, niezgrabnie. ale także przemyślę. pustynna burza(...)- do rozważenia albo ta wersja, albo Baby Izby. natomiast ostatnia w tej wersji strofa- szczególnie podoba mi się kropka po będę czekać.

dlatego obiecuję wszystko dokładnie przeanalizować i zapewne pozmieniać w najbliższym czasie.
pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to takie ostatnie, świeże zboczenie- pisać pełne zdania.
zobacz, w pierwszej strofie jest trochę kogel-mogel w tym wydaniu. 1 wers- skończyliśmy, 2- zacząć. do tego jeden osobowy, a drugi bezokolicznik.
co do pytania- myślę, że wiersze można budować na pełnych zdaniach, nie tracąc poezji i wieloznaczności, natomiast trzeba to umieć, czego wciąż staram się nauczyć :)

pozdrawiam z obietnicą przemyślenia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dlaczego wywal? bardzo dobra wersja, choć idąc dalej, mnie podobałoby się tak:
Pustynna burza wymiotła wszystkie
twoje ubrania, rzuciła klucze na stół,
zagrała trzaśnięciem drzwi.
Opublikowano

koncepcja niezła, ale nie klei sie ten wiersz, nawet nie czuć w nim emocji, jedyne co czuć to jego ciężkość , takie jakby zagęszczenie , może przed tą burzą?;)a tak na marginesie to zgadzam sie z przedmówcami za dużo zdań, a za mało lekkości ...
Pozdrawiam;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



czytałem wczoraj, druga część bardziej przemawia, może kaprys?
Ogólnie na plus wiersz, choć pcozatek nie pociąga? ;p Cóż ani to kobieta, ani pociąg więc może pociągać nie musi ;p

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



czytałem wczoraj, druga część bardziej przemawia, może kaprys?
Ogólnie na plus wiersz, choć pcozatek nie pociąga? ;p Cóż ani to kobieta, ani pociąg więc może pociągać nie musi ;p

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



czytałem wczoraj, druga część bardziej przemawia, może kaprys?
Ogólnie na plus wiersz, choć pcozatek nie pociąga? ;p Cóż ani to kobieta, ani pociąg więc może pociągać nie musi ;p

pozdr.

ale wiersz! :) a wiersze, jak wszyscy wiedzą, pociągać powinny. jakby nie popatrzeć, druga część się podoba, a więc jestem wdzięczna chociaż w połowie :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Faktycznie. Udzieliło mi się. Typowe dla mnie od dziecka.
    • @Rafael Marius na ten moment nie wiem, chyba wolę w Polskę, do dużego miasta. Takie miejsca piękne to są jeszcze nieodkryte. Nie jeżdżę tam gdzie masówka. Możesz wyjechać w egzotykę i zachować na malarię, wszystko jest przerysowane. Teraz w hotelach ograniczają ci wodę, energię, jedzenie może być kiepskiej jakości. Bardzo mi się podobało morze i plaża w Danii Bellevue, tam bym wróciła do białego piasku i pięknych, białych domków. Jedzenie w hotelu było przepyszne, nabiał, ryby, wędliny. 
    • Sam podcina sobie skrzydła, tępy anioł masochista Drugi dopala kiepa, popadając w nowy letarg Trzeci chyba znieść nie może, krzyczy, boże!, drze się w niebo głosy  "Omnis est pillula", Po czym gasi sobie światło Świat staje na głowie i traci równowagę  Ale zaraz przyjdą nowi - nie, jeszcze chwila  Pierw temu krew kołnierz ozdobi. A cała ta reszta, masa w szarych bluzach  Volks populi, vox Dei - a nikt nic nie mówi  Toteż Bóg nie żyje, albo tonie w błocie W taki oto sposób, owce pasterza zjadły  A teraz zagubione, tworzą nowe prawdy  I ci wszyscy ludzie, niezrównanie równi Co niespokojnie drzemią  Pójdą równym tempem na spotkanie z ziemią  Pewne jedno - wszystko spadnie,  Tak świat nas dokurwił nieładnie, Widziałeś tupoleva jak zamieniał w popiół drzewa Bez odbioru, bez odbiorców, Jak te śmieszne sporne sprawy Stal, drzewa i rosnące podziały  Zaprawdę upadek wspaniały   Zresztą nic nie ma znaczenia,  w świecie ludzi bez cienia Patrz, za wami wszystkimi  Już go dawno nie ma Jak ma być jak wszelkie światło gaśnie? Zwłaszcza w oczach ludzi których trzeba tu najbardziej Latarnie oświetlą tylko rozpalone stosy Spłoną na nich wszytkie nie zadarte nosy - Pokłosie postępu opłacone w duszach Tak się nam maluje złota przyszłość  Tego świata, w rudawym kolorze płynącym po krzakach  Topielcem dryfującym w jeziorze  Coś być może jeszcze wprawne oko dostrzegłoby w niespokojnej toni, lecz Czas ucieka, więc uciekam i ja  Bez perspektyw, a przeszłość goni... Koniec historii
    • @Rafael Marius O, ktoś tutaj kiedyś pisał tak pod każdym wierszem. Dzięki :)
    • @KOBIETA Bardzo nastrojowy tekst. Czuć w nim  smutek i czułość wobec tego, co minione, ale wciąż żyje w pamięci. Opuszczony dom nie jest tylko budynkiem, ale czymś dużo głębszym: pamięcią, śladami zebranymi w drobiazgach wypełnionych ludzkim życiem.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...